Hamının seçkiyə hazırlaşdığı bu soxhasoxda mən əslində seçkilərdən milyon dəfə aktual və taleyüklü bir məsələ barədə fikirlərimi dəyərli oxucularımla paylaşmaq  qərarına gəlmişəm.  Bu günlədə BMT Baş Assambleyasının 68-ci sessiyası çərçivəsində Nyu-Yorka təşrif buyuran Gürcüstan prezidenti Mixail Saakaşvilinin ali tribunadakı vida çıxışında Rusiya prezidenti Vladimir Putini yıxıb-sürüməsi məncə 9 oktyabrda şəffaf qutulardan kimin adının çıxacağından önəmlidir. Mişa and-aman edir ki, Putin gec-tez SSRİ-ni bərpa etməyi planlaşdırır və buna nail olmaq üzrədir. Əlbəttə, kimsə iddia edə bilər ki, 2008-ci ilin avqust işğalından sonra onun Putində soğan yanığı var və əlinə son fürsət düşmüşkən onun imicini korlamaq üçün belə bir sensasion bəyanat səsləndirib. Ancaq məncə bu dəfə Mişanın sözlərini qəribçiliyə salmamaq lazım... Bəyanatın ardından ABŞ-ın, NATO-nun və Avropa Birliyinin Rusiyanı ittiham edən xəbərdarlıqları və rəsmi Moskvanın beynəlxalq öhdəlikləri pozaraq Gürcüstanın ərazi bütövlüyünü pozması azmış kimi Abxaziya və Cənubi Osetiya boyunca sərhəddə hündür divar çəkilməsini şiddətlə qınaması Mişanın dediyinin zazrafat olmadığının təsdiqi hesab oluna bilər. Təmas xəttinə baş çəkərək hörülən divarları Gürcüstanın ərazi bütövlüyünə qəsd adlandıran ABŞ-ın Tiflisdəki səfirinə yerli sakinlərin dediyi bir fikirsə əslində bu yazının yazılmasına səbəb olub. Gürcü kəndinin əhalisi səfirə “Biz kiçik xalqıq, o boyda əjdahanın qarşısında neynəyə bilərik?” sualını veriblər. Səfirsə Vaşinqtonun gürcü xalqının yanınada olduğunu deyib, ancaq etiraf edib ki, doğru deyirsiniz, bu gün Rusiya elə əjdaha kimi davranır.Gerçəkdən də Rusiya hər zaman onun iradəsinə tabe olmayan kiçik xalqlar üçün əjdaha rolunda olub və əlinə fürsət düşən kimi mənfur niyyətini həyata keçirməyə çalışıb, çox vaxt da buna nail olub. Əlbəttə, müasir dünyanın oyun qaydaları dəyişib və Putin özü boyda əjdaha olsa belə SSRİ-nin yenidən xortlaması mümkün olan deyil. Ancaq ortada məkrli niyyət və bu niyyəti həyata keçirəcək plan mövcud olduqca gürcülər və bizim kimi kiçik xalqlar çeşidli təxribatlardan sığortalanmamışıq.  Son illər tez-tez Rusiyanın nəyə qadir olması və dünyadakı yeri barədə çoxsaylı polemikaların şahidi olmaqdayıq. Bir tərəf qorxunc SSRİ-nin varisi olan Rusiyanın artıq gücləndiyini, dünyada söz sahibi olmağa başladığını iddia edirsə, digərləri artıq Rusiyanın özünün də tezliklə çökərək xırda dövlətlərə parçalanacağını iddia edirlər. Ancaq Suriya hadisələri və digər beynəlxalq münaqişələrdə Putinin hiyləgər gedişləri onu iddia etməyə əsas verir ki, əjdahanın başı hələ əzilməyib və hər zaman obrazlı ifadə etsək, qazdan ayıq olmalıyıq. Çünki divin canı şüşədə olduğu kimi bu əldahanın da mövcudluğu Gürcüstan və Azərbaycan, Moldova kimi ölkələrin ərazilərinin işğalda saxlanmasından asılıdır. Odur ki, dünya birliyi bu əjdahanın hansısa yolla məhv edilməsinə çalışmalıdır. Bu günsə rəsmi Bakının Moskva ilə əməkdaşlığı candərdi diplomatiyadan başqa bir şey deyil və “Məlikməmmədin nağılı”nda əjdahanın qəzəbləndirməmək üçün ona övladlarını verən əhalinin aqibətindən heç də fərqli deyil. Ancaq gec-tez bu əjdahanın başının əzilməsi lazım...