Moderator.az “Ögey ana” filminin Cəmiləsi-musiqiçi Sevinc Axundova ilə müsahibəni təqdim edir:

- Salam, çox şadam ki, mənimlə həmsöhbət olursuz. Hər gün bir işlə başımı qatıram, iş tapılır. Siz bilirsiz ki, mən piano müəlliməsiyəm. Musiqi notlarını vərəqləyirəm, uşaqlarla məşğul oluram. Günüm bax belə keçir.

- Kinostudiyada o vaxt müsabiqə elan olunmuşdu və Cəmilə obrazı üçün azyaşlı qız axtarırdılar. Kinostudiya o vaxt “Dom Sovetin” yaxınlığında yerləşirdi. Yadımdadır ki, müsabiqəyə çox uşaq gəlmişdi, hamımızı yoxlayırdılar. Biz də obrazdan-obraza girirdik. Daha sonra mən Səməd Vurğunun “Azərbaycan” şeirini dedim. Rejissor Həbib İsmayılov dedi ki, mən Cəmiləni belə təsvir edirəm. Saçlarım o vaxt uzun idi, rejissor dedi ki, gərək sənin saçlarını qısa kəsək. 1 ay yarım sınaq çəkilişlərindən sonra biz filmə çəkildik. Çəkilişlərimiz İsmayıllının Qalacıq kəndində baş tutdu. 

- Xeyr, Qalacıq kəndində çəkilib. Hətta biz o müddətdə Qalacıq kəndində məktəbə də getmişdik.

- Xeyr, mən kaprizli uşaq deyildim. Amma çətinliklər olurdu. Çünki uşaq idik, rejissor bizi başa salırdı. Film yaxşı alınıbsa demək ki, yaxşı oynamışıq. Çəkilişlər bir ildən çox çəkdi.

- Yarasa səhnəsinin çəkilişi povilyonda baş tutdu. Yadımdadır, orda həm oyuncaq, həm də həqiqi yarasa var idi. Amma mən qorxaq uşaq deyildim.  Qorxma səhnəsini sadəcə rola görə inandırıcı oynamışam. Amma çay səhnəsində həqiqətən də qorxmuşdum. Oktyabr ayının əvvəlləri idi, su çox soyuq idi. Bu səhnə də bir neçə dubla çəkildi. Hətta Ceyhun da, mən də xəstələndim. 

- Ceyhun ürəyi yumuşaq uşaq idi. Bir az dalaşıb-barışırdıq. Böyüyəndən sonra yaxın dost olduq. Özü ilə də, qızı ilə də münasibətimiz qalırdı. Onun çox yaxşı parodist qabiliyyəti var idi. Çəkilişdə aktyorları yamsılayırdı..

- Nəcibə xanımla ailəvi dost idik, bir-birimizin evinə gedib gəlirdik. O da oğlu ilə çəkilişə gəlmişdi. Çox gözəl qadın idi, bütün uşaqlara qayğı göstərirdi. Mənim anam da çəkilişə həkim kimi mənimlə birlikdə getmişdi. Ümumiyyətlə o filmdəki bütün sənətkarlardan böyük qayğı görürdüm. 

- Bəli, belə bir söhbət olmuşdu, Nəcibə xanımın ürəyindən keçirdi, amma alınmadı. Çünki biz Nəcibə xanımın oğlu Sahiblə uşağlıqda birgə böyümüşük. Bacı-qardaş münasibətində qaldıq. Oğlu rəhmətə gedib, amma bir nəvəsi hələ də yaşayır.

- Onun qızı xalq artisti Afaq Məlikovanın gəlinidir. Adı da Simadır. 

- Oğlu deyil oğulluğudur. Nəcibə xanım bilirsiniz ki, həyatda da ögey ana olub. Kaş bütün ögey analar Nəcibə xanım kimi olardı.. O qədər doğma analar var ki, ögey anadan da pisdir.

- Mənim iki qızım var-Cəmilə və Çinarə. Cəmilə adı mənim çox xoşuma gəlir. Uşağ olanda “Cəmilə” adlı ərəb kinosuna baxırdım. Tale elə gətirdi ki, filmdə də adım Cəmilə oldu. Həyat yoldaşım qəfildən rəhmətə getdi, uşağlarımı çətinliklə də olsa tək böyütdüm. Çox sevinirəm ki, qızlarım yaxşı mühitdə böyüyüb.