Millət vəkili, Bütöv Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasının sədri Qüdrət Həsənquliyev Moderator.az-a geniş müsahibə verib. Onunla söhbətin birinci hissəsini təqdim edirik:
-Qüdrət bəy, Qarabağın işğaldan azad olunması qarşılığında Rusiya hərbi bazalarının Azərbaycanda yerləşdirilməsi təklifinizin süngüylə qarşılanacağını gözləyirdinizmi?
-Mən siyasətçiyəm və 27 ildir, yəni tələbəlik
illərindən siyasətdəyəm və bilirəm ki, bəzən bu tip açıqlamalar verəndə onun
mahiyyəti geniş ictimaiyyətə olduğu kimi çatdırılmır. Tutaq ki, ilkin olaraq
hansısa mətbu orqanda bu fikirlər verilir, bəziləri ona istinad edərək müəyyən
fikirləri konteksdən çıxararaq özlərinə sərf edən şəkildə verirlər, bir çox
insanlar da məhz birinci mənbədən deyil, sonda təqdim olunan fikirlərdən çıxış
edərək mühakimə yürüdürlər. Nəticədə yanlış qənaət yanlış cavabların verilməsinə
səbəb olur. Ona görə də sizin də dediyiniz kimi bu fikirlərin süngüylə
qarşılanacağını əvvəlcədən gözləyirdim. Amma siyasətçi öz fikirlərini ictimai rəyin
reaksiyası üzərində qurmamalıdır. Əgər siyasətçi cəmiyyətin aparıcı qüvvəsinin
təmsilçisidirsə, məhz o özü cəmiyyətdə ictimai fikir formalaşdırmalıdır. Peşəkar
siyasətçi dövlətin və xalqın maraqlarına xidmət edə biləcək təklif və ideyaları
sadə vətəndaşlardan daha tez görməli və bunu ictimai fikirə təqdim etməlidir. Mən
bu fikirləri səsləndirəndən sonra bir müddət kənara çəkilib müşahidələr apardım
və gördüm ki, bunu yanlış olaraq mənim əleyhimə kampaniyaya çevirmək cəhdləri də
var. Burada da iki məqsəd ola bilərdi. Birincisi, mənə hücum etməklə Rusiyanın
Rüstəm İbrahimbəyov proyektində rol almış insanlar keçmişlərinin üzərinə pərdə
çəkməklə məni Rusiyapərəst, özlərini isə
Qərbyönümlü, necə deyərlər, Roma papasından artıq katolik kimi göstərmək
istəyirdilər. İkincisi də Qərbdən siyasi dəstək almaq niyyəti güdülürdü ki,
baxın, biz Qərbin maraqlarının ifadəçisi statusunda çıxış edə bilərik, siz Rüstəm
İbrahimbəyov məsələsin unudun, biz burada Azərbaycanın Rusiyaya yaxınlaşmasına
qarşıyıq və Qərbin çağırışlarına cavab verə bilərik. Yəni bütün bunların çoxu
sadəcə bəhanə idi və mənə qarşı “qara piar”ın üzərində bu kampaniyanı aparamaq
istədilər. Amma dərindən düşünən adamlar, Qurban Məmmədov kimi vicdanını itirməyən
siyasətçilər hətta siyasi məsələlərdə mənimlə fərqli fikirdə olsalar da haqlı
olduğumu və fikirlərimin yalnız milli mənafeyə, ərazi bütövlüyünün bərpasına
xidmət etdiyini görüb dəstək nümayiş etdirdilər. Tutaq ki, mən bir çox məsələlərdə
Qurban bəyin radikal mövqeyini bölüşmürəm, hesab edirəm ki, Azərbaycandakı bir
çox problemlər rəhmətlik Əbülfəz Elçibəyin söylədiyi kimi, zamanla öz həllini
tapacaq. Bu da müəyyən mənada hər bir xalqın inkişaf indeksinə, taleyinə
bağlıdır. Mənim düşüncəmə görə, hər bir fərdin bir fərqli taleyi olduğu kimi
xalqların da yazılmış ilahi aqibəti var və bu bir çox hallarda da bu aqibət təkcə
o millətin cəsarətindən, siyasi inkişaf səviyyəsindən asılı deyil, regionda və
dünyada baş verən proseslərə bağlıdır.
-Yeri gəlmişkən, bir halda ki, söhbət Qurban bəydən
düşdü, o Moderator.az-a müsahibəsində “könül istərdi ki, Qüdrət bəy də Milli
Şurada olsun” demişdi...
-Sözün doğrusu, mən də çox istərdim ki, Qurban
bəy Milli Şurada olmasın. Onsuz da o hal-hazırda heç bir siyasi partiyanın üzvü
deyil və istərdim ki, o xalq hərəkatında müstəsna xidmətləri olan bir şəxs kimi
müstəqil hüquqşünas olaraq öz sözünü desin. Qurban bəy bəzən öz xeyirli fikirlərini
də elə sərt formada təqdim edir ki, çoxları bunu yanlış anlayır. Bəzənsə onun
elə radikal çıxışları olur ki, hətta radikal müxalifət partiyasının lideri o kəlmələri
dilinə gətirməyə ehtiyat edir. Halbuki iddiası və hikkəsi yerə-göyə sığmayan həmin
partiya liderlərindən fərqli olaraq Qurban bəyin heç bir siyasi iddiası yoxdur.
Əgər onun hansısa bir siyasi iddiası olsaydı, ən azından pariya sədri də olmasa
hansısa partiyada nəinki sıravi üzvlükdə, rəhbərlikdə təmsil olunardı. Adətən
siyasi iddiası olanlar o cür sərt mövqe ortaya qoyurlar. Yeri gəlmişkən, Allah
qapısın açsın, hesab edirəm ki, Qurban bəy barəsində qərara yenidən
baxılmalıdır. Vaxtilə Milli Məclisdə onunla bağlı müraciət də etmişdim və bu
gün də hesab edirəm ki, Qurban bəy kimi insanlar həbsdə yatmamalıdır. O Azərbaycan
üçün öz xidmətlərini davam etdirməlidir. Milli Şurada da olmamağımın səbəbini səmimi
şəkildə deyim ki, həm orada radikallığın çox olması, həm Milli Şura ideyasının
Rusiyadan gəlməsidir, yəni ilk gündən hamımız bilirdik ki, Rüstəm İbrahimbəyov
xüsusi missiya ilə göndərilmiş bir adam idi. Sonrakı proseslər bunu çılpaqlığı
ilə ortaya qoydu və onun kartları çox tez açıldı. Eyni zamanda ora toplaşan
qüvvələr ölkənin maraqlarını deyil, öz qrup mənafelərini düşünənlər idi.
Onlarda qəsdən yanlış təsəvvür formalaşdırmışdılar ki, Azərbaycan və Rusiya rəhbərliyi
arasında münasibətlərədə soyuma baş verib və Moskva indiki hakimiyyətə
alternativ axtarışına çıxıb. Bunlar nəyin bahasına olur-olsun, yanlız hakimiyyət
naminə bir araya gəlmiş qüvvələr idi. Təsəvvür edin ki, həmin qurumda hətta
iqtidardan çox bir-birinə nifrət edən qüvvələr təmsil olunurdu və bu gün də bu
cür qeyri-səmimi birlik davam edir. Mənim belə bir birlikdə olmağımsa mümkün
deyil.
-Vaşinqton-Bakı və Bakı-Moskva münasibətlərini
müqayisə edəsi olsaq hansı daha çox strateji müttəfiqlik səviyyəsinə uyğun gəlir?
-Etiraf edilməlidir ki, ABŞ dünyanın ən nəhəng
dövlətidir və Azərbaycan da bu ölkə ilə münasibətlərin qaydasında olması üçün
öz tərəfindən lazımı addımları atmalıdır. Uzun müddət bu prosesləri içəridən
izləyən bir şəxs kimi mənim qənaətim ondan ibarətdir ki, Vaşinqtonun əsas niyyəti
Dağlıq Qarabağı məhz Rusiyanın əli ilə alıb Ermənistana verməkdir. Burada iki məqsəd
güdülür, həm əsl istəklərinə nail olaraq erməni lobbisinin ömürlük dəstəyini
qazanmış olurlar, həm də Azərbaycanı Rusiyaya əbədi nifrətə kökləyirlər və bu
iki ölkə arasındakı münasibətləri düşmənçilik həddinə çatdırırlar. Nəticədə Azərbaycanın
Qərbin siyasətini dəstəkləməkdən başqa yolu qalmır və onların bütün istəklərini
tərəddüd etmədən yerinə yetirən zorən müttəfiq qazanmış olurlar. Obrazlı desək,
amerikalılar və onların Avropadakı müttəfiqləri bir güllə ilə iki dovşan vurmaq
istəyirlər. Yaxud zınqrovu pişiyin boğazına Rusiyanın asmasına çalışırlar.
Hesab edirəm ki, Azərbaycan iqtidarı da bu niyyətin fərqindədir və biz Rusiyanı
da inandırmalıyıq ki, Qərbin gerçək istəyi nədir. Biz mütləq Rusiyanı
inandırmalıyıq ki, Qərb sizi təxribata çəkir. Bizim Rusiya ilə danışıq aparan rəsmilər
rəsmi Moskvanı inandırmalıdırlar ki, siz bu təxribata getməyin.
-Sizcə Rusiya paytaxtına yola düşən Milli Məclis
sədri Oqtay Əsədov rəsmi Bakının bu istəyini Moskvaya çatdıra biləcəkmi, onları
inandırmaq mümkün olacaqmı?
-Hər halda çox istərdim ki, o görüşəcəyi şəxsləri
buna inandıra bilsin. Rusiyanı inandırmaq lazımdır ki, onsuz da Ermənistan heç
bir halda sizin siyasi orbitdən kənara çıxmaq imkanında deyil. Ona görə də
Moskva Ermənistanı özünün hərbi-siyasi müttəfiqi kimi inandırmalıdır ki, işğal
etdikləri Azərbaycan torpaqlarından çəkilsinlər. Biz də Dağlıq Qarabağın
statusunu özünə qaytaraq. Yəni mən hətta onlara əvvəlki statuslarının verilməsiylə
razıyam, nəinki Qurban bəyin dediyi kimi onların tamamilə köçürülməsiylə.
Bundan sonra biz necə ki, təhlükəsiz yaşamaları üçün onlara Ermənistanla
birbaşa əlaqə üçün verəcəyimiz dəhlizin əvəzində bizim də Naxçıvanla birbaşa əlaqəmiz
üçün müvafiq təhlükəsizlik zolağı yaradırıq. Ruslar bunu edə bilərlər. Ermənilərin
bu razılaşmaya getməyəcəyi təqdirdə Moskvanın bircə həftəlik müşahidəçi statusu
kifayət edər ki, Azərbaycan hərbi əməliyyatlarla Dağlıq Qarabağətrafı 7 rayonu
azad etsin. Bunun qarşılığında Azərbaycan da Avroasiya İttifaqına girə bilər.
Bundan sonra Türkiyənin də bu prosesə qoşulması xeyli dərəcədə asanlaşa bilər və
əslində bu birliyin gerçək modeli Türk-Slavyan Respublikalar İttifaqı olur. Heç
şübhəsiz, Azərbaycan bu quruma üzv olan kimi bu gün növbə gözləyən
Qırğızıstandan sonra Özbəkistan və Türkmənistan da anoloji istəkdə bulunacaq və
nəticədə bu birlikdə Türkiyənin və 5 türk cümhuriyyətinin hesabına özünü çox
rahat hiss edər. Ona görə də biz ağıllı siyasət yürütməliyik və bir nömrəli vəzifəmiz
Qarabağın işğaldan azad olunmasına nail olmaq olmalıdır. Qarabağı isə Qərb heç
zaman qaytarmayacaq. Qurban bəy Rəsulzadədən də gözəl misal çəkib. Yəni sabah
bu ittifaq da dağıla bilər. Amma biz Qarabağı Azərbaycana qaytarmış olarıq. Özü
də mən bunu illər öncə parlamentdə söyləmişəm. Çoxları elə zənn edir ki, guya mən
Gömrük İttifaqı məsələsi ortaya çıxandan sonra bu ideyanı ortaya atmışam. Axı
elə sizin də iştirak etdiyiniz parlamentin iclasında bu təklifi 2009-cu ildə Madrid
Prinsipləri məsələsi gündəmə gələndə səsləndirmişdim. Yəni artıq Qərbin maskası
yavaş-yavaş yırtılmağa başlayanda ki, bizi Dağlıq Qarabağda referendum keçirməyə
məcbur etdilər, o zaman mən dedim ki, Qərbdən imdad gözləmək zavallılıqdır. Bir
yandan deyirdilər ki, beynəlxalq münasibətlərdə heç bir tərəf zor tətbiq edə
bilməz, bu gün də hər addımda bizdən tələb edirlər ki, müharibə ritorikasından
imtina edək və ancaq sülh barədə düşünək. Amma bir dəfə də olsun demirlər ki,
axı tərəflərdən biri artıq bu zoru tətbiq edib. Adama deyərlər ki, siz hələ tərəflərdən
birinin tətbiq etdiyi bu zora qiymət verin, sonra zora qadağa qoyun. Amma Qərb
dairələri əslində Azərbaycanı zorən alçaldıcı sülhə sürükləməklə zora haqq
qazandırırlar. Ona görə də baxmyaraq ki, Qərbin müəyyən cəlbedici təşəbbüsləri
və oturuşmuş dəyərlər sistemi var, ancaq bütün bu qanunun aliliyi və insan
haqlarının qorunması, demokratiyanın inkişafını öz ölkələrinindəki vətəndaşlarının
mənafelərini qorumaq üçün əllərində bayraq ediblər, ona görə də bu çağırışlara
aldanmaq olmaz. Unutmaq olmaz ki, onlar bizə heç də vəd etdikləri xöşbəxtliyi
verəsi deyillər. Mən NATO-nun sonuncu tədbirində də sual verdim ki, axı bu Ermənistan
dünyanın bu vaxtında bir suveren ölkənin 20 faiz ərazisini işğal edərək bir
milyon insanı öz ata-baba yurdundan qovub, əmlaklarını talan edib, bəs niyə belə
bir işğalçı dövlətin təmsilçisi gəlib burda oturub? Amma bu gün sizin
maraqlarınıza cavab vermir deyə, Rusiyanı NATO Parlament Assambleyasından
uzaqlaşdırmısınız. Bu sualıma nə sədarətdən bir cavab verən oldu, nə zalda
oturanlardan. Sadəcə müdrikcəsinə susdular...
Ardı var...