“Milli Şura sədrinin Tiflisdə şura üzvlərinin bir hissəsi ilə qurumla bağlı yaranmış son durumu müzakirə etməsini yenə də bəziləri öz xislətlərinin həyata keçirilməsi üçün əlverişli situasiya kimi dəyərləndirirlər. Amma, həmin adamlar bir nüansı unudurlar ki, Milli Şuranın təsisi ənənəvi müxalifətin şəxsi arzusu ilə yox, məhz həmin şəxslər tərəfindən uzun illər boyu aparılan səbatsız siyasətin heç bir perspektiv ortaya qoya bilməməsi nəticəsində, ictimai fikrin diktəsi ilə və Rüstəm İbrahimbəyovun xarizması fonunda reallaşdırılıb. Kimsə, Tiflisin Vere Palace otelində keçirilən son dəyərləndirmələrə, Milli Şuranın qarşısına qoyduğu hədəfdən yayındırıb öz marginal qrup maraqlarını həyata keçirmək üçün bir fürsət kimi yanaşırsa, o yanılır”.
Bu sözləri Moderator.az-a açıqlamasında KXCP üzvü Fikrət Cəfərli qurum daxilində aparılan son müzakirələrə münasibətində söyləyib. Onun sözlərinə görə, qısamüddətli strategiyası 2013-cü ilə prezident seçkilərinə hesablansa da, qurumun uzunmüddətli strategiyası isə təkcə 2013 il prezident seçkilərini yox, ümumilikdə Azərbaycanda siyasi hakimiyyəti mövcud avtoritar rejimdən alıb xalqa qaytarmaq məqsədini ehtiva edir:
“Mili Şuranın hədəflədiyi bu yolun həm uzun, həm də
məşəqqətli olması görünür ki, bəzilərini müəyyən nüansları hesablamağa, qurumla
birlikdə bu yolu gedə bilməyəcəklərini, gələcəkdə öz cəsarət defisiti və
yaranmış situasiyaya adekvat addımlar ata bilməyəcəklərini qabaqcadan anlayıb
bu qurumu gözdən salmaqla ordan uzaqlaşmağa vadar edir. Azərbaycan müxalifəti
eks-prezident Ə.Elçibəydən sonra ilk dəfə olaraq Rüstəm İbrahimbəyovun
başçılığı ilə mövcud rejimə qarşı mübarizə aparan bütün qüvvələri bir araya
gətirə bildi və hesab edirəm ki, bu amili heç kəs nəzərdən qaçırmamalı, ilk
növbədə Rüstəm İbrahimbəyov ilə başlanan bu prosesin qələbə ilə sona
çatdırılması uğrunda mübarizənin açıq formasına keçmək barədə düşünülməlidir. Təbii
ki, burada söhbət demək olar ki, xalqının böyük əksəriyyətinin etimadını
qazanmış, beynəlxalq miqyasda tanınmış bir ziyalıdan gedir və onun Rusiyada
ikili vətəndaşlıq məsələsinə də adi bir məsələ kimi, sıravi hansısa vətəndaşın
Rusiya Federasiyası vətəndaşlığından imtina etməsi prosedurası kimi
baxılmamalıdır.Bu məsələni demokratiya həsrəti ilə yaşayan bir xalqın onu
məhrumiyyətlərdən qurtara biləcək ,Milli birliyini təmin edən oğlunun xalqının
önündə getmək istiqamətindəki formal baryerlərin aradan qaldırılması kimi
dəyərləndirilib onun ikili vətəndaşlıq probilemini açıq mübarizə formasında
çözülməsi üçün də mücadilədən çəkinməməlidir.
Bu gün Azərbaycan vətəndaşını düşündürən bir məqsəd var ki, o da mövcud rejimin
əlindən qansız-qadasız qurtulmaqdan ibarətdir. Məhz elə buna görə də kimlərinsə
cəmiyyətə sırımağa çalışdığı guya vətəndaşlıqdan imtina məsələsi İbrahimbəyovun
Rusiyadan və prezident Putindən aslılığını yaratması kimi fikirlər təbii ki,
mövcud rejimin mətbəxinin məhsulu olan növbəti manipulyasiyalardan biridir. Tam
əminliklə də deyə bilərəm ki, belə böhtanlar xalq tərəfindən də qəbul edilmir.
Düşünürəm ki, Rüstəm İbrahimbəyovun qarşısında dayanan bu texniki məsələ təkcə
onun yox. həm də bütövlükdə demokratik düşərgənin problemidir.Və bunun çıxış
yolu da ondan ibarətdir ki, Milli Şura bir qurum olaraq Rusiya Federasiyasının
Azərbaycan Respublikasındakı diplomatik nümayəndəliyi ilə də paralel olaraq
təcili danışıqlar aparıb, bu kimi diplomatik kanallar vasitəsilə də Rusiya
hakimiyyətinə bu məsələnin müsbət həlli üçün hüquqi proseduraların
tezləşdirilməsi xahişini etməlidir. Ola bilsin ki,bu metod kimlərinsə xoşuna
gəlməsin amma, nəzərə almalıyıq ki, bu adi vətəndaşlıqdan imtina prosedurası
deyil. Bu siyasi məsələdir və təbii ki, söhbət dövlət başçısı postu uğrunda
aparılan siyasi mübarizədə xalqın böyük kəsiminin namizədi olan bir şəxsdən
gedir. Onu da nəzərə almalıyıq ki, yəqin ki, bu məsələnin vaxtında həll
olunmamasında Azərbaycan hakimiyyətinin də maraqları var və beləliklə məsələ
şəxsi yox, siyasi müstəviyə keçmiş olur. Siyasi məsələnin həlli mətbəx
səviyyəsində olan dedi-qodulardan, intriqalardan, kuluar söhbətlərindən yox,
siyasi danışıqlardan keçir. Kimsə düşünürsə ki, xalqın rejimin dəyişməsi
uğrunda mübarizədə ümid bəslədiyi şəxsin ikili vətəndaşlıq problemini vaxtında
həll edə bilməməsini əlində bayraq edərək, prosesi qurban verib məqsədlərini
həyata keçirmək üçün yaranmış vəziyyətdən yararlanacaq və özünün haqlı olduğunu
sübut etməyə cəhd edəcək, o yanılır. Bəziləri unudurlar ki, ordu məğlubiyyətə
düçar olduqda təkcə sərkərdə məğlub olmur, bütövlükdə ordu və ölkə bu
məğlubiyyətin nəticələrinə qatlaşmalı olur. Bu həqiqəti həmin şəxslərə
xatırlatmağa da ehtiyac yoxdur. Çünki, analogiya aparılan zaman çəkilən misalda
təsvir olunan situasiya ilə onlar illər öncə qarşılaşıblar. Rüstəm İbrahimbəyov
Rusiya vətəndaşlığından rəsmən imtina edib. Qaldı ki, onun Rusiya Federasiyasının
hansısa idarəsindən xüsusi qrifli arayış gətirməsi artıq hüquqi yox, siyasi
məsələdi və bu məsələni aşmaq təkcə Rüstəm müəllimin işi yox, ümumilikdə bütün
demokratik düşərgənin problemidir. Qalib gəlməyimizin ilk addımı elə vahid
namizədin ətrafında yaranmış süni əngəlləri güc olaraq aşmağımızdan keçir”.