İbad Hüseynli: ”50 yaş az  yaş deyil. Çalışıram ki, sağlamlığımı qoruyum. Mənim üçün 50 illiyimlə bağlı ən böyük hədiyyə Qarabağın işgaldan azad  olunması olacaq”  

   

Yaradanın şah əsəri,  yeganə şüurlu varlıq İnsandır. Ağıl sahibi, düşünən,  iradə sahibi və məsul bir varlıq. Həyat hər bir insana özünün razılığı olmadan, xəbərsiz bir şəkildə Allah tərəfindən verilən lütfdür. Hər kəs dünyaya öz istəyi olmadan gələrək həyat adlı bir məfhumun necə də şirin nemət olmasının dərkinə varır. Hər bir insan istəyindən asılı olmadan yaşamının uşaqlıq, gənclik və qocalıq mərhələrinin iştirakçısı olur. Eyni zamanda həmin mərhələlərə aid olan prinsip və qaydalara da tabe olmaq məcburiyyətində qalır. Uşaqlıq və yeniyetməlik dönəminin yalnız bir görüntüsü olan məktəb həyatı, gəncliyin tərkib hissəsi olan tələbəlik, daha sonra irəlidə insanı gözləyən iş həyatı, evlilik, qocalıq çağının təzahürləri və s. Bu dünyada hərəmiz Tanrı tərəfindən qismətimizə düşən bir ömür payı yaşayırıq. Kimi az yaşayır, kimi çox yaşayır, kimi ona verilən ömür payına az baxır, kimi çox. İnsan ömrünün uzunluğunu isə yaşanmış illərin sayı ilə deyil, onun mənası ilə, əməlləri ilə ölçmək lazımdır.İnsanın hamı tərəfindən eyni məhəbbətlə sevilməsi, bu dünyanı tərk etdikdən sonra da hər zaman minnətdarlıq hissi ilə xatırlanması hər kəsə qismət olan xoşbəxtlik deyil.İnsan müəyyən zamanda və məkanda dünyaya gəlir.Bu, onun qismətidir.

 

Bu insanlardan biri də ömrünün ən  gözəl,  gənclik  çaglarını  vətənin  müdafiəsinə   həsr  edərək  fiziki  saglamlıgını itirən,  qənimət  ömür  yaşayan,  taleyinə  minlərin, milyonların  sevgisi   yazılan ,  Aszərbaycanda  vətənpərvər,igidlik  simvolu kimi  tanınan   Türk Dünyasının  qəhrəmanı  İbad  Hüseynovdur.  Bu yaxınlarda Tanrının ona bəxş  etdiyi keşməkeşli,  agrılı,  acılı ömrünün demək olar ki,  50 illini tam  edir. Biz də hər kəsin həssas dönəmi  olan yubiley yaşı ərəfəsində   qəhrəmanımızla   müsahibə  etdik. Həmin müsahibəni qəhrəmansevərlərə təqdim edirik.

- Özümü qocalmış hiss eləmirəm  hələ (gülür) Mənim Qarabağ arzum, döyüşmək istəyim, Qarabagın işgaldan  azad olunmasını, qələbə  sevincini görmək arzum, istəyim var. 

- Mən Qarabağda qanımı tökmüş bir adamam.Qarabağı hər an, hər dəqiqə düşünürəm.  Bunu sözlə ifadə etmək mümkün deyil.Türkiyənin fəal şəkildə Qarabağ məsələsinin həllinə girişməsi çoxdan arzulanan bir şeydir.  Çünki bu məsələ elə bir səviyyəyə gəlib çıxıb ki, bu, artıq Azərbaycan çərçivəsində   həll   ediləcək məsələ  deyil.  Cənab Prezidentimiz bir  müddət  əvvəl bildirdi ki, Ermənistan özünə güvənirsə,  təkbətək danışaq. Qarabağ bir çox iri dövlətlərin maraqlarının toqquşduğu yerdir. Ermənilərin arxasında   məlum  güclü dövlətlər  dayanır. Yəni,bu,  tək  iki  dövlətə  aid məsələ olsaydı,  bu  qədər mürəkkəbləşməzdi.  Bu gün dünyaya sözünü deyən, çox güclü bir  bir orduya  sahib   qardaş Türkiyə dövləti axır ki,öz iradəsini açıq çəkildə ortaya qoydu. İnsafən,Türkiyə həmişə bizimlə olub. Bu,  90-cı illərin Türkiyəsi  deyil. İnanıram ki, yaxın  zamanda   hər  şey  öz ədalətli  həllini tapacaq.

- Mən həmişə deyirəm ki, erməni bizimlə türkük deyə döyüşüb. Biz türklüyümüzü unutsaq da, onlar bizə hər zaman xatırladıb.  Ermənistan aydın məsələdir ki, Türkiyəylə bu oyunları oynaya bilməz.  Türkiyənin   Qarabağ məsələsində lazımi addımlarin atmasının  zamanı yetişib.  Bu yaxınlarda  Türkiyə  dövlət  adamları   öz  sözünü,  fikirlərini  , mesajlarınl  dünya  ictimaiyyətini  çatdırdı. Tovuz döyüşlərindən  dərhal sonra böyük bir qoşun kontingentinin iştirakı ilə Azərbaycanda irimiqyaslı hərbi  təlimlərin keçirilməsi və Türkiyənin heç zaman Azərbaycanı yalqız buraxmayacağı barədə verilən açıq bəyanatlar Qarabağ məsələsinin artıq həll ediləcəyi anlamına gəlir.Türkiyə   hər  zaman  Azərbaycanın yanında  olub,  bundan  sonra  da  olacaq.

- Təbii  ki, hamı kimi məni də narahat  edən  işğal edilmiış torpaqlarımızın tezliklə azad edilməsidir. Mən həmişə bu  fikirdə olmuşam ki, biz yalnız torpaqlarımızı azad etmək naminə döyüşməli deyilik. Biz qisasımızı almalıyıq. Cəngavər oğullarımız, igidlərimiz  döyüşərək şəhid olublar. Onların qanını almalıyıq.Biz o zaman rahat nəfəs ala bilərik, şəhidlərimizin  ruhu ,ana-bacılarımızın təhqir edilmiş  namusu   bizdən  razı olsun. 

- Blirsiniz  niyə narahatam, narazıyam. Gəncliyim, xoşbəxtliyim , ruhum Qarabağdadır.  Gözümün   qarşısında  neçə-neçə əsgərlərim, yaxınlarım, dostlarım  şəhid oldu. Mən  dildə  deyil,  ürəkdə Qarabag  deyənlərdən  oldugum  üçün rahatçılıqdan,  xoşbəxtçilikdən danışa bilmərəm.

Ruhumda, canımda, qanımda,  hər sözümdə Qarabağ var mənim. Saglamlıgımı verdim Vətən yolunda.

Mənim və bizim xoşbəxliyimiz ondadır ki, biz müstəqil dövlətdə yaşayırıq. Bu müstəqilliyimizi   də,azadlıgımızı da   qurbansız  əldə  etmədik. 20  Yanvar  hadisələri    müstəqillik   tariximizin yaddaşıdır. Bizim gənclərimiz Vətən üçün canlarını qoydular. Onlar bunu müstəqilliyimiz üçün etdilər. Biz müstəqil dövlətdə yaşayırıqsa,  bu, özü hər şeydir. Biz Vətəni yaşatdıq ki, Vətəndə yaşayaq. 

- Yadıma düşmür. Nə qədər ürəkdən gülsəm də, o gülüşümün sonunda bir kədər olub həmişə. Hələ elə ürəkdən gülmək kimi bir haqqımız yoxdur deyə düşünürəm. Biz yaralıyıq. Bütün millətimiz əlildir. Bizim yaramız var. Bu millətin yarasını Qarabağın işgalı sağaldacaq. 

- Mənim zəif nöqtəm Qarabağdır. Qarabağ hələ də işgal altındadır deyib, məni susdura bilirlər. Qarabağın adı çəkiləndə özümü zəif hiss edirəm. Hamımızı xəcalətli  edən  işğal edilmiş torpaqlarımızın hələ də  azad  edilməməsidir.

- Gəncliyimdən bu günə kimi heç kimin düşüncəsiylə addım atmamışam. 

- Mən şanslıyam ki,  Vətənə böyük fayda vermişəm. Mənim addımlarımla torpaq saxlamışıq. Düşmənin Kür çayına çıxmaq cəhdinin qarşısını almışam. Bunun mənimlə addımlayan kəşfiyyatçılar da yaxşı bilir. Zaman gələcək bunun nə demək olduğunu hamı başa düşəcək. 

- Cəmiyyət hər şeyi yaxşı görür. Mənim nələr etdiyimi xalq yaxşı  bilir,görür. Əsgərlikdə mən nələr etmişəm, bunu ordakılar yaxşı bilir. 1990-cı ildən Hərbi   xidmətdən  hazır döyüşçü olaraq  gəldim. Bütün sahələrdə birinci idm. Avtomatda, idmanda, silahda, qaçışda, hər bir şeydə. Bütün  şərəf lövhələrində şəkillərim  var  idi. Qarabağa, gələn gündən də döyüşlərdə hər şey göz qabağında idi. Hərbi xidmətimi müharibəyə hazırlıq  kursu  sayırdım.

1993-cü ildə yaralanmasaydım,  Qarabağın bir hissəsi yox, çox hissəsi bizdə ola bilərdi bəlkə də. 

- Mən özümü  təhlükədə hesab etməmişəm. Mənə dostlarım deyir ki, özünü qoru. Amma mən bilirəm ki,  məni qoruyan qüvvə var. Mənə zərər gəlməyəcək. Heç nəyə baxmadan addımlayıram.Türkiyədə  və oldugum bir  çox  ölkələrdə  də. Rusiyada erməni deputatlarının gözünün içinə baxa-baxa Qarabağdan, işğal edilmiş  torpaqlardan danışırdım. 

- Məni heç bir zərbə qıra bilmədi. Bunu eləyə də bilməzlər. Amma cəhd etdilər, hələ də edirlər. Bunu edənlərə deyirəm ki, daha çox çalışsınlar. Onlar məni gücləndirirlər. Onlar özləri də bilmədən mənə yaxşılıq edirlər. Onlar düşünmürlər ki,dəmiri döyə-döyə poladlaşdırırsan. 

- Bəli. Kaşki mənim o enerjili gənc vaxtımda bugünkü düşüncələrimin heç olmasa yarısı olardı. Belə olsaydı, çox şey qazana bilərdim. Gənc idim, fiziki baxımdan güclü idim, amma siyası baxımdan  uzaqgörən deyildim. Mənim gücüm elədiklərimdən daha çox idi. Daha böyük şeylər edə bilərdim. 

- Bu gücü mənə verən mənə elə gəlir ki, Vətənə daha çox bağlılığım idi. Elə bil ki, hansısa qüvvə qoymurdu ki, mən dincəlim, yatım. Mənə elə bil deyirdilər ki, səndə bu potensial, bu güc var. Ətrafıma baxırdım, qabağa gedən  az idi. Hər kəs öz xeyri üçün qaçırdı. Mənim isə bir düşüncəm var idi. Maksimum dərəcədə Vətənə xeyir vermək.

- Bizim  hərbi hissədə  ilk böyük təqdimat mənim üçün yazıldı. Mən dedim ki, mən vəzifə, ad üçün döyüşmürəm. Deyiləndə ki, sabah müharibə qurtarır, mən onda çıxıb gedərəm. Zaman gəldi, mənim komandamda olan döyüşçülərin hamısına  rütbə verildi, mən bunun dalınca düşmədim.Mənim düşüncələrimdə Vətənə xidmətdən başqa  heç nə olmayıb olmayıb. 

- Mənim güvəndiyim insanlar, dostlar çoxu şəhid olub. Bu mənim yaralı yerimdir. İndi  güvən,  etibar  azalıb. Çox  insanlar  tanıdım,  hər sifətdə    insan  gördüm.

- Mən  özümə üz  tuturam, gəncliyimə   boylanıram,  gəncliyim məni  ayaqda   tutur. Allaha  baglı  bir insanam . Bütün çətinliklərdən  Allah məni qoruyur. Mən müharibədən  sonra   uzun müddət  müalicələr  aldıım.  1997- ci ildə Bakıya gəldim.  Vəziyyətimiz  maddi  baxımdam çətin idi. Dönər alıb yeməyə pulum yox idi. Allahım mənə elə fürsət  verdi , şərait yaratdı ki, mən iş qurdum. Mən həmişə Allahdan istəmişəm mənə ruzu versin mən  də başqalarına  verim.  Allahım  mənim dualarımı  eşidib.Bu günə   qədər   də o  ruzu ilə yüzlərlə  ailə  dolanır.

- Atalar məsəli var   “elnən gələn  dərd  toy-bayram olar”. Bu da bir   sınaqdı.  Dünya  imtahana  çəkilir  deyək. Bizim  də xalq olaraq  koronadan daha böyük virusumuz var. Bizim virusumuz ermənilərdir. Qarabağımız  işgaldan  azad  etsək  dərdimiz, yaramız, ruhumuz, gücümüz, nəfəsimiz, enerjimiz qayıdacaq.  

- 50 yaş az  yaş deyil. Çalışıram ki, sağlamlığımı qoruyum. Mənim üçün 50 illiyimlə bağlı ən böyük hədiyyə Qarabağn işgaldan  azadlıgı  olardı.   Qaldı  demək istədiyim  sözə , mən  son  sözümü hələ deməmişəm.

- İnsan  xislətində  paxıllıq   hissi güclüdür . O paxıllıq da insanları dəyişdirir. Müharibə vaxtıda,   sonra da çox adam dost, qardaş deyirdi.  Amma əksəriyyət  üzdə ,öz mənafeləri   üçün  deyirlər.  Hansısa  işləri  düşəndə, nəsə lazım  olanda   yadlarına düşürəm.  Mən çox  insanları tanıdım. Çox  yanlışların   şahidi oldum. Dostluq  başqadır.  Dost  qardaşdan   da irəli olmalıdır.

- Dəyişən insan deyiləm.Dəyişən insanlara qarşı da dəyişmirəm. Münasibətim əvvəldən necədirsə, olduğu kimi də qalır. Onlar dəyişə bilər. Mən dəyişmirəm... 

RezonansPress.az