Cəmiyyətin və medianın macəraçı kəsiminin münəccimlik potensialı “Bulla-Dəniz” yatağında neçə gündü ipə-sapa yatmayan qaz fontanı kimi aşıb-daşır. Məncə bu həftənin ən ucuz proqnozundan biri də seçkiöncəsi hakimiyyətin dünyanın gözünə kül üfürmək xatirinə növbəti əfv fərmanıyla bəzi məhbusların könlünü şad edəcəyi ilə bağlı iddialardı. Deyilənə görə, prezidentdən aman diləyən və səhvini anlayan, bunu məhbəsdən göndərdiyi bəytərifi məktubuyla təsdiqləyən bəzi “məhşurlar” da prezidentin mərhəmətindən pay alacaqlar. Bu siyahıda Fərhad və Rafiq Əliyev qardaşlarıyla yanaşı Əli İnsanovun da adı çəkilir. Elə bu yazı da sonuncunu tanımadan, onun xarakterinə bələd olmadan səsləndirilən bu cür vecsiz öncəgörmələrə etiraz əlaməti olaraq qələmə alınıb.

 Əlbəttə, Fərhad və Rafiq Əliyev qardaşlarının seçkilərdən əvvəl də olmasa dekabrın 31-də əfv edilmək ehtimalının çox yüksək olduğunu mən 3 il öncə-2010-cu il parlament seçkiləri öncəsi indiki münəccimlərin bu mövzunu gündəmə gətirdikləri zaman yazmışdım. Qeyd etmişdim ki, bu iki qardaş istər məhkəmə prosesində, istərsə də sonrakı məhkumluq dönəmində sərgilədikləri zavallı davranışlarıyla öz əfv fərmanlarına yaşıl işıq yandırıblar. Əks halda onlar hakimiyyətin daxilindəki minlərlə rtüsvayçı korrupsiya faktları və digər tükürpədən kompromatları vəkilləri, yaxın ətrafları vasitəsiylə mediayla paylaşaraq qanunsuz həbslərinə üsyan etməliydilər. Ancaq bu qardaşlar nəinki onların həbs qərarına hökm verən ölkə başçısına , “torba tikərək” prezidentin gözündən salan rəqiblərinə qarşı kompromat savaşına başlamağı da lazım bilmədilər. Beləliklə də sındırıldıqlarını qəbul edən təslimçilər kimi barələrində veriləcək əfv qərarına zəmin hazırladılar...

 Ancaq Əli İnsanov barədə bunları söyləmək mümkünmü? Əcəba, onun məhkəmə prosesində səsləndirdiyi ittihamlar, dilə gətirdiyi etiraflar, sadaladığı ultimatumlar nə tez yaddan çıxdı? Doğrudur, nədənsə o da Əliyev qardaşları kimi cəzaçəkmə müəssisəsinə köçürüldükdən sonra bəlkə də şəxsi təhlükəsizliyi naminə susmağa üstünlük verdi. Yoxsa hakimiyyətdəki irikalibrli məmurlar barədə onda olan qızıldan qiymətli informasiyalar başqa kimdə ola bilərdi ki? Ancaq bütün bunlara baxmayaraq Əli İnsanov xarakter baxımından o birilərlə müqayisəolunmazdır və onun məhkəmə prosesi zamanı müxalifət liderlərindən üzr istəməsi, indi isə Milli Şuraya birmənalı dəstək verməsi keçmiş səhiyyə nazirinin şəxsi keyfiyyətlərinin testi olsa da azadlığa gedən yolunda bir maneədir. Odur ki, onun hətta barəsində Avropa Məhkəməsinin müvafiq qərarı olsa belə “srok”u sona çatmamış həbsdən azad ediləcəyinə inanmaq, bunu dilə gətirmək  elə Fərhad-Rafiq Əliyev qardaşları kimi zavallılıqdan başqa bir şey deyil.

 Bu bazmış kimi Əli İnsanov hədsiz dərəcədə iddialı və hakimiyyəti içindən parçalamaq iqtidarında olan tək-tük adamlardan biri kimi də rejim üçün xeyli təhlükəli personadır.  Onun 1998-ci ildə AMİP lideri Etibar Məmmədova necə dəstək verdiyi və hakimiyyətin bütün inzibati-maliyyə resurslarına baxmayaraq Heydər Əliyevin az qala seçkilərə qatılan yeganə müxalifət liderinə uduzdurulması da yəqin ki, unudulmayıb. O vaxt deyilənə görə, Heydər Əliyev səhiyyə nazirinin bu addımından ciddi sarsıntı keçirsə də bunu açıb ağartmayaraq İlham Əliyevin hakimiyyətinə təhlükə yaranacağı halda ictimai rəyi çaşdırmaq üçün Əli İnsanov kartını işə salmağı vəsiyyət edib.

Əli İnsanovun əfv edilməsini mümkünsüz edən səbəblər bununla məhdudlaşmır. Qısası, İlham Əliyevin onu heç zaman əfv etməyəcəyini iddia etmək üçün çoxsaylı “əmma”lar var. Ancaq keçmiş səhiyyə nazirinin də srokunu başa vurmasına çox vaxt qalmayıb. Əgər həbsxanada başına bir iş gəlməsə, iki ildən sonra minnətsiz-filansız azadlığa qovuşacaq. Ona görə də məncə hətta Barak Obama və Roma Papası Fransisk 13 saylı cəzaçəkmə müəssisəninin qarşısına minnətə getsə belə onun əfv üçün prezidentə müraciət etməyəcəyi bəllidir. Ancaq məncə Əli İnsanov səhvini etiraf edərək üzr istədiyi və Milli Şuraya dəstək verdiyi gündən əfv edilib. Unutmayaq ki, ən böyük əfvi prezidentlər vermir...