Yanvarın 18-i 23 il (1952-1956 və 1960-1979-cu illər) Azərbaycan maarifinə rəhbərlik etmiş akademik Mehdi Mehdizadənin doğum günüdür.

Akademik Mehdi Mehdizadənin "Azərbaycanda sovet məktəbinin tarixinə dair xülasələr", "Azərbaycan xalq maarifi yeni yüksəlişdə", "Azərbaycan xalq maarifinin sürətli inkişafı", "Ümumtəhsil məktəblərində təlim-tərbiyə prosesinin yolları" və yüzdən artıq məqaləsi Azərbaycan pedaqogika elminin inkişafında sanballı yer tutur.

Alimin "Ümumtəhsil məktəblərində təlim-tərbiyə prosesinin təkmilləşdirilməsi yolları" monoqrafiyası məktəblilərin fəal həyat və idrak mövqeyi məsələlərini, onlarda ictimai və əmək fəallığının formalaşdırılması yollarını, təlim metodlarının təkmilləşdirilməsi və şagirdlərin müstəqil işinin səmərəli təşkili təcrübəsini əks etdirir. 

Azərbaycan müəllimlərinin qurultaylarının üçünün (VII, VIII və IX) keçirilməsi Mehdi Mehdizadənin xalq maarifi komissarı və xalq maarifi naziri olduğu illərə təsadüf edir. Həmin qurultaylar xalq maarifi naziri və alim kimi onun pedaqoji sahədə dərin bilik və təhlil qabiliyyətini bir daha sübuta yetirir.

Onlarla təhsil mütəxəssisinin yetişməsində, o cümlədən mənim də pedaqoji sahə ilə bağlılığımda, gələcəyimiz olan təhsilə xüsusi önəm verməyimdə, və təhsil işçilərinə hədsiz rəğbət bəsləməyimdə Mehdi müəllimin şəxsi nümunəsinin böyük rolu olub. Azərbaycanda orta təhsilin inkişafında müstəsna rolu olan akademik Mehdi Mehdizadənin o zaman gördüyü işlər və irəli sürdüyü ideyalar dövrü üçün çox böyük əhəmiyyət kəsb etməklə yanaşı, indiki orta təhsil sisteminə də önəmli töhfələr vermişdir.

Mehdizadə haqqında xatirələr çoxdur. Bununla belə oxuduğum və eşitdiyim bir neçə xatirəni paylaşmaqla, bu hədsiz dərəcədə aydın, işıqlı, xeyirxah, qayğıkeş, gözütox, təmənnasız, millətsevər,  xalqına bağlı böyük bir insana dərin hörmət və ehtiramımı bildirməryi özümə borc bilirəm.

Zemfira Mehdizadənin xatirəsindən: “... Yaxşı yadımdadır, 134 nömrəli məktəbin 7-ci sinfində oxuyurdum. Qışın oğlan çağı idi. Bərk qar yağırdı. Atam anamı məni məktəbə aparmağa qoymadı, özü apardı. Qapıdan içəri girdik. Gördüm ki, hamı əl-ayağa düşdü, narahat olmağa başladı. Atam isə təmkinlə dedi: Niyə qaçırsınız, gəlmişəm hal-əhvalınızı soruşum, məktəbin vəziyyəti ilə tanış olum...“

Əməkdar müəllim Miriş Hüseynov deyirdi ki, bir gün Mehdi müəllimdən məktub aldım. Sevindim. Oxuyub mütəəsir oldum: “Əzizim Miriş müəllim! “Azərbaycan xalq təhsilinin sürətli inkişafı“adlı əsərimə rəy verməyinizi xahiş edirəm.“ Təsəvvür edirsinizmi, akademik adi kənd müəllimindən kitabına rəy yazmasını xahiş edir. Bu onun sadəliyi ilə yanaşı, öz müəllimini yaxşı tanımasından, onun qələminə və savadına bələd olmasından irəli gəlirdi.

Uzun illər Mehdi müəllimlə çiyin-çiyinə işləmiş, o vaxt Kadr idarəsinin rəisi olmuş Nəcəf Nəcəfov xatırlayır ki, Nazirliyin Kollegiya iclasında bir rayonun Maarif şöbə müdirini işdən azad etdilər. Səhərisi gün məni kabinetinə çağırıb dedi: “Get onu başa sal ki, qəbahətinin ucbatından vəzifədən uzaqlaşdırıldın. Amma biz sənə ögey deyilik. Ailəni, uşaqlarını nəzərə alıb, məktəblərdən birinə müəllim göndərərik… İllər boyu onunla birgə işlədik. And içirəm, təhsilimizin inkişafında, formalaşmasında onun maddi marağı olmayıb.”

Bu gün təhsildə demokratikləşmənın, humanistləşmənın, aşkarlığın, şəffaflığın, sağlam pedaqoji təfəkkürün, mənəvi düşüncənın, tabeçilikdə olanlara diqqət və qayğının, müəllimə, onun nüfuzuna yanaşma tərzinin incəliklərini mənimsəmək üçün Mehdi müəllimin həyat yoluna, nəzərı irsinə dönə-dönə nəzər salmağımıza böyük ehtiyac duyulur. Belə insanların xatirəsi həmişə əziz olmalıdır. 

Mehdi müəllim kimi insanları xatırlayanda istər-istəməz Şəhriyarın aşağıdakı beyti yada düşür:

“Bir ömür nədir ki? - Bir əsim külək

İnsana on ömür, yüz ömür gərək”.