Kremlin dişli divarlarının yüksək rütbəli məmurları və ATƏT-in rəsmi təmsilçiləri Bakıya gəlib atəşkəsi qorumağa dair hər iki tərəfə yalnız əhəmiyyətsiz tövsiyələr verdilər. Razılaşdıq. Amma, atəşkəsi yenə erməni tərəfi birtərəfli qaydada pozmaqla, Beynəlxalq hüququn prinsiplərinə müstəsna hörmətsizlik göstərdi, hər gün dağıntılar,itkilər var, dinc əhali üçün vahimə yaşanır.Hər gün beynəlxalq dərəcədə qatı xuliqanlıq edib meydan sulayırlar. Dur deyən, onları qınağa çəkən yoxdur.

Yaxşı başlamışdıq, nahaq dayandıq. Yenə şəhidlər verdik,hüznlü günlər yaşadıq. Şəhidlərimizi dəfn etdik, qəhrəmanlarımız oldu, amma torpaqlarımız yenə işğal altında qaldı.

Ermənilər daha çox itki versələr də, əraziləri boşaltmadılar. Belə getsə heç boşaltmazlar da.

Atəşkəsin bərpası məqsədi ilə Bakıya gələnlərin heç biri məsələni Azərbaycanın ərazi bütövlüyü daxilində həllinə toxunmadılar. Yalnız müharibəyə yox dedilər. Krım və Abxaziya necə alındısa, Dağlıq Qarabağ da o yolla alınmalıdır. Bu dığaların nazı ilə çox oynadıq,ay,”diplomat abasqulu bəy”lər!

Əslində RF-nın baş nazirinin, xarici işlər və müdafiə nazirlərinin təlaşı müharibəyə qarşı deyildi, erməniləri öz mərhəmət qanadlarının altına almaqdan ibarət idi.

İndiki halda hərbi döyüşlərdə iştirak etmək ölümün üzünə gözünü qırpmadan baxmaqdır.Bu, dəyişilməz həqiqətdir. Şəhidliyin başqa üzü, onu əvəz edən başqa bir zirvəsi yoxdur. Allahın hüzurunda həmişə diridirlər. Bu, səmavi qanunlardan biridir və dini təfəkkürümüzə xasdır. Şəhidlik dinimizə, xalqımıza ucalıq gətirir. Mənəvi həyatımızın dəyişilməz qanunu və yaxud ucalığımızı tamamlayan bir nəzəriyyə, təlimdir. Həqiqi həyat vətənə məhəbbətdə, sədaqətdə, patriotizmdə və bu yolda hətta həlak olmağa hazırlıqdan başlayır. Adi həyat “gecəm belə keçdi, səhərim gəlsin” düşüncəsilə başlayıb qurtararsa vay halımıza.

Şəhidlik insan tərbiyəsindən və şüurundan asılıdır. Ona görə də belə dəyərlərə malik olan hər bir şəxs heç kimə bəlli olmayan o sirrlər üzərində xəyala dalır,yaralı qəlbinə vətən məhəbbəti ilə məlhəm qoyur.Şəhidlər həqiqi qəhrəmanlardır.Torpağı işğal altında olan millətin qəhrəmanları işğala dözməməlidirlə,dözməməliyik.

Həyatda yeməyən və içməyən bir insan tapmaq çox çətindir.Amma hamı yediyinin və içdiyinin fərqinə varmır, yeyə bilənlərin hamısı ağzının dadını görən hiss edirlərmi?

Hamı danışa bilsə də, müdriklik hamıya xas və yaxud, hamı bəlağətli nitqə malik deyil. Ona görə də,hamı vətəni istəsə də, hamı vətən uğrunda ölməyi bacarmır, arzulamır. Hamı azad və təhlükəsiz vətəndə firavan yaşamaq istəyir, amma hamı onun

yolunda nəyisə itirmək istəmir. Can qurban vermək imandandır. Belə insanlar ali xislətlilərdir.

Gününü səngərdə keçirənlər, gecəni səngərdə mürgüləyənlər ölümü tərəddüd etmədən gözləyənlərdir. Yəqin- “Anama deyin, balası gələr...” salama bənzər xəbəri çoxqanadlı mələklər vasitəsilə doğma ocağına göndərə bilirlər. Bax, əsl güc burda görünür.

Məsəl var deyərlər: Başqalarının sənə qarşı arzulamadığın hərəkətini istəmirsənsə, sən də başqalarına xətər yetirmə.

Yaydan çıxan ox hədəfdən yan ötürsə, günahı yayda yox, özündə axtar. Qonşular mehriban yaşayanda araya xoşbəxtlik hakim olur və s.və i.a.

Biz ermənilərlə qonşu ola bilmədik, üz verdikcə astar da istədilər. Azərbaycanlıların, türklərin, bütövlükdə müsəlmanların imanı saf və hər bir millətə sayğı ilə yanaşmaqdan ibarətdir. Bu gün, Ermənistan ərazilərində bir azərbaycan əsilli ailənin olması barədə bir fakt belə yoxdur. Amma Azərbaycanda erməni “gəlinlərimiz”, Ermənistanda Azərbaycanlıların dayıları, xalaları, bibiləri, babaları və nənələri var. Bacı oğlular bu gün bizimkilərlə səngərlərdə birgə döyüşmürlər, şəhidlərimizə sevinirlər. Bəlkə də, o tərəfə telefon dosyeləri ötürürlər.

1990-cı illərdə indiki Binəqədi r-nu partiya komitəsinin I katibi erməni -Nersesyan Valeriy Opekunoviç bəlkə də yeganə erməni idi ki, anası təmiz azərbaycanlı xanımı idi. Gərginlik artdıqca, “bizimkilər” raykomun binasını mühasirəyə aldılar. Birinci katibi girov götürmək, haqq-hesab çəkmək istədilər. Onda mən, Binəqədi polisinin rəhbərliyində çalşırdım, rayonun təhlükəsizliyinə cavabdeh idim. Ekstremal bir vəziyyət yaranmışdı. İrəli keçdim, izdihamın qarşısında mikrafona yaxınlaşdım və “Əziz həmvətənlər, lütfən sükut edin. Nifrət etdiyiniz bu şəxsin ”“ Valeriy Nersesyanın anası azərbaycanlı xanımıdır. Hara getməlidir? Ermənistana getsə, anası üçün, burda qalsa, özü üçün təhlükə var. Nə etmək?” Beləcə izdiham bir az sakitləşsə də, gərginlik səngimədi. Çətin bir şəraitdə onu ailəsi və anası ilə birlikdə Bakıdan yola sala bildik. Ermənistan onu qəbul etməmişdi. “Anasız gəl!” ”“mesajı verilmişdi...Erməni 1-ci katibi anlamaq lazım idi,anlaya bilmədik.”Ananı qoy burda,özün rədd ol!”şüarları səslənirdi.Ana balasından,oğul da anasından ayrı yaşaya bilməzdilər.”Bir qoşa budağı,haça çiçəyi ayırmaq olarmı biri-birindən?”Ayırmaq olmazdı!Hər ikisini Moskva qəbul etdi...

Bizdə isə ermənilər günün istənilən vaxtında mağazalarda, əczaxanalarda və parklarda sərbəst gəzirlər. Bax bu, həm də, multikulturalizmin ali təcəssümü, humanizmin, kosmopolitizmin əyani sübutudur.

Ermənilər heç vaxt bu cəsarətə malik ola bilməzlər. Çünki Ermənistanın dövlət idarəçiliyində müdrik insanlar yoxdur, varsa da təkdir, görsənmirlər. İnsanlığa xas ümumi, hamılıqla tanınmış qaydalar var. Kim bu qaydaları tanıyır və ona əməl edirsə

deməli, özünün xarakterini də tərbiyə etməyi bacarır, özünü necə tərbiyə etməyi öyrənəndən sonra başqalarını da artıq idarə etməkdə çətinlik çəkmir.

Beləliklə dövlətin idarə olunması məsələlərində yeni dövr başlanır. Qədim Çində dostların və yaxın qonşuların etibar etmədiyi şəxsə dövlət nəyisə etibar etmir və etimad göstərmir. Dövlətin isə etimadını və hörmətini qazana bilməyənlər sıradan çıxmış əskinaza bənzəyirlər.

Əgər,Ermənistan keçmişdə bir mətbəxdə çalışan dövlətlərin nifrətini, etibarsızlığını qazanmışsa, sağlam siyasətlə məşğul olan dövlətlərin ona sayğı ilə yanaşması çətindir.Ermənistan faktiki olaraq xeyirlə-şəri fərqləndirə bilmir, həqiqəti yalandan ayırmaqda çətinlik çəkir. Belə bir dövlətlə qonşu, özü də gor qonşusu (əstəğrirullah) olmaq imanımızı və nizamımızı pozar, Allah dərgahından qovularıq.

Pişiyə cücələri oğurlamağı tərgitmək mümkün olmadığı kimi, ermənilərə də ara qarışdırmağı, başqa millətlərə qarşı qəddar, amansız olmağı, uşaq, qoca və qadınlarla vəhşiliyə xas tərzdə davranmağı tərgitmək olmaz! Bu, yalnız bir yolla mümkündür: “Oturduğun yerdən tərpənmə” ”“ deyə yerini göstərmək.

Zaman ”“ zaman ermənilər havadarlarının dəstəyi ilə azərbaycanlılara qarşı soyqırım ruhunda davranıblar. Müddət ötdükdən sonra hər şeyi unutmuşuq. İndi artıq bu xalqın yalvarışlarına inanmaq şeytana uymaqdır. Allah bizi bağışlamaz!

Hər şeyin başlanğıcı və sonu, hər şeyin kökü və nəticəsi var. Amma hər şeyin başlanğıcı insanın təkmilləşməsindən keçir.Düşmənin təkmilləşmək yaşı artıq keçib.

Həqiqət kişiliyin və cəsarətin mənbəyidir. Yenə Qədim Çin məsəlini xatırladım: “Dənizi görən insanı suya itələməzlər.” Son 4 gün ərzində Azərbaycan ordusunun qabaran bacarığını görən düşmən əsgərləri geriyə çəkilərkən, əsgərlərimizin zəhmindən və vahiməsindən sarsılan erməniləri yenidən döyüşməyə məcbur edirlər.Döyüşdən qaçanları isə arxadan güllələyirlər. Bu məğlubiyyət idi,əsl erməni məğlubiyyəti. Əsgəri döyüşdə, atı isə çapanda tanımaq olar.Əsgərlərimiz tanındı.

Göylər də heç ucalığı ilə öyünməz! Ermənistan kiçik ola-ola böyük dövlət kimi öyündükcə sirkə qabı başlarında çatladı,hələ çox çatlayacaq! Biz cəbhədəki erməni cəsədlərinin çoxluğu ilə deyil, qələbəmizlə, qürur bəxş edən şəhidlərimizin qəhrəmanlıq səlnamələri və Baş komandanımızın qətiyyəti ilə sevinirik, buna haqqımız var. Biz siyasi məsələləri,aramızda olan mübahisəni müharibə yolu ilə yox, ədalətli sülh yolu ilə həllinin tərəfdarıyıq. Müharibə hələ heç kimə şöhrət gətirməmişdir.Ermənilər qulaqlarında sırğa edib anlasınlar!Sonuncu əsgərimiz bstırılmayıbsa və ərazilərimiz son sm.qədər azad olunmazsa, bizim üçün müharibə qurtarmayıb!

Əgər patriotizm vətənə məhəbbətdə, millətçilik başqa millətlərə nifrət etməkdə ifadə olunursa, Ermənistan patriotizmi millətçiliklə bir qəlibdə görür və başqa milllətlərə münasibəti qeyri ”“ insani münasibət kimi qəbul edir.

Müasir Azərbaycan bizə dişlərini qıcamış dövlətlərin dişinə uyğun deyil.Sussunlar!

Susmaq ziyan gətirməz, barı, heç olmasa düşmən tərəfi sussun.

Şəmsəddin Əliyev, Hüquqşünas-publisist