Moderator.az əməkdar artist Röya Ayxanın PrimeTime.Az-a müsahibəsini təqdim edir:

- Sözlərlə izaholunmayacaq qədər məmnunluq hissi yaşayıram. Yaradıcılığım üçün böyük stimul yaradan bu hadisə mən və bütün sevənlərim üçün xoş bir sürpriz oldu. Prezidentimiz, möhtərəm İlham Əliyev cənablarına sonsuz təşəkkür edirəm ki, imzaladığı sərəncamla məni sevənlərin qayğı və problemlərini bir gün olsa beləonlara unutdurdu. Dünya Azərbaycanlılarının Həmrəylik Günü ərəfəsində bu bizim üçün iki qat bayrama çevrildi. - Bu sevinc hələ də ailəmizdə davam edir. Ən çox xoşuma gələn odur ki, oğlumun dostları evə gələndə o, öz anası ilə fəxr etdiyini dilinə gətirir. Dostlarına deyir ki, mənim anama prezidentimiz fəxri ad verib. Fanatlarım mənətaxta üzərində prezidentin imzası, yazısı olan tablo hədiyyə ediblər. Hüseyn hər gün o tablonu götürüb diqqətlə baxır və çox fərəhlə məni təbrik edir. Mən bu adı buna görə sevdim. Məsuliyyətini bundan sonra anladım ki, oğlum deməyəcək mənim anam sadəcə müğənnidir. Bunu qəbul edən də etməyən də biləcək ki, onun anası tarixə düşən sənət insanıdır. Bu ad bir çox hərəkətlərin, hətta geyimlərimin belə üstündən xətt çəkdi. 

-Elə deməzdim, çünki harda Röya varsa partlayışın olacağı danılmazdır. Mən ömrüm boyu sevənlərimi sözün yaxşı mənasında təəccübləndirməyə davam edəcəyəm. Geyimlərimə gəlincə, istənilən paltarımın modeli, tikilişi, bahalı görsənməsi daim fərqli olub. Sözün düzünü demək istəyirəm.Bərbad görünüşlüelə səhnə libasım olub ki, ona bir ətək pul tökmüşəm. Söhbət ötən yay Yaşıl teatrda baş tutan konsertimdəki geyimimdən gedir. Çox utandıran geyimim oldu deyə konsertin efirə getməsinə razı olmadım. Çəkilən şəkillərə baxanda da deyirəm "Allah səni məhv etməsin, bu nə idi geyinib çıxmısan səhnəyə?" İnanın o paltarın pulunu son qəpiyinə qədər ödəsəm də onu geri qaytardım.Əslində o paltar elə olmamalıydı. Sadəcə konsertə bir saat qalmış gələn geyimlər idi. Mən onu görəndə artıq heç nə edə bilməzdim. Məni ən çox o paltar utandırıb. Özümə söz verdim ki, bir də bu hal heç vaxt təkrar olmayacaq. 

-Məncə Röya Ayxan son aylar həm də iş qadınıdır.Vaxt keçdikcə ətrafımda işçi heyəti çoxalmaqdadır. Bu həyat devizini çox sevirəm, insan nə qədər özündən başqa insanları da düşünərsənsə, o qədər özünlə qürur duya bilər. Əgər bir insan on nəfərdən artıq adamın çörək qazanmasına səbəbkardırsa, o xoşbəxtdir. Mən işçilərimi özümdən ayırmıram. Onlara dəyər verməyi bacardığım üçün özümlə qürur duyuram. 33 yaşım var, neçə illərdir eyni komanda ilə çalışıram və onların sayı hələ də artmaqdadır. Ətrafımda 35 nəfərə yaxın işçi kolektivim var. Hərdən elə olur ki, maddi qazancım kifayət etmir. İlk düşündüyüm bir şey olur. Bilirəm ki, ac qalmayacam, bir şeylə başımı qataram. Amma işçilərimi düşünəndə özümə sual verirəm, onlarla insanın maaşı necə olacaq?Yəni sözüm ondadır ki, bu gün artıq başqalarını düşünən Röya var. Başqasının həyatına həyat qatan Röya var. Uğurlu qadın olmağımın sirri, formulu özünmə hədsiz güvənməyimdir. Düzdür, mən də arada kiçik səhvlər edirəm. Amma onu da bilərəkdən edirəm ki, bəlkə özümü çox təvazökar aparıram. Sonra görürəm ki, yox elə mən düzəm. 

-Bu günə qədər hisslərə inanmışam, 2 il olar ki, ancaq ağlıma güvənirəm. Əvvəl daha çox hisslərlə iş görürdüm. İndi ağlımla addım atıb, hərəkət edirəm. 

- Bəzən o, da yanılır. Hər kəsin içində dəlisov dünyası var. Bu, danılmazdır. Amma mən içimdəki Röyanı hərdən tutub saxlayıram ki, bunu etmə (gülür). 

-Məni geyimlər, qarşımdakı insanlar dəyişdirir. Əslində mən eyni adamam. Yaşadığım hadisəni oxucularınızla bölüşürəm. Bu gün (müsahibəni aldığımız günü nəzərdə tutur-red) sürücümə küsmüşəm, ona heç zəng də vurmamışam. Maşınımı sürüb, işlərimin ardınca özüm getmişəm. Hələ bir neçə gün onu danışdırmamaq fikrim var. Çünki mənə cavab qaytarmışdı. Düzdür, o, hərdən cavab qaytarır, susuram, fikirləşirəm ki, düz demədim axı, günah məndədir. Amma bu dəfə mən düz idim. Çünki belə havada maşın yuduzdurmaq olmaz. Mən maşına oturdum, ofisə gələnə qədər bütün palçığın içində idim. Saat 11-də diş həkimində olmalıydım, o həmin vaxta qədər gəlib çıxmamışdı. Mən başladım həyətdə dəli kimi qışqırmağa. Həyətdəki bütün insanlar, sürücülər mənə baxırdı. Amma bu qışqırmağın da səbəbi var. Çünki mənə nə qədər desələr də Röyayam, gecikməyi sevmirəm. Mən bir yerə ya gedərəm ya da getmərəm. Ay mən ulduzam məni gözləsinlər, ay mən filan saatım var o saatda dururam. 6 saat yatmaq vaxtım var. Hər səhər 7-də gözüm öz-özünə açılır. Təzədən deyirəm yat, bu vaxt müğənni durar yuxudan. Yəni demək istəyirəm ki, mən dəyişmirəm. Məni gündəlik baş verən hadisələr dəyişir. Dünən bütün günü fotosessiya çəkilişində olmuşam. Orada 7 paltar dəyişmişəm. Çəkilişdə xaricilər var idi, bir-birinə deyirdilər ki, inanılmazdır, 7-ci addımdır ki, bu qadın başqa cür gəldi. 13 obraz idi, 7-ci paltarda artıq başqa addım atdığımı söylədilər. Bunun heç birində eyni cür gəlmədi. Yəni bu yaxşı şeydir. Mən hər gün Allaha şükr edirəm. Dua edirəm ki, Allahım nə vermisən məndən alma. Mənim ağlımdan qabaq canımı al. Yaşlanıb, pis hərəkətlər etməkdən qorxuram. Ona görə demək istəyirəm ki, Röya əslində bir dənədir. Amma iki Röya var: səhnənin Röyası tam başqa, həyatın Röyası tam başqadır. Mən səhnə üçün günlərlə düşünürəm. Sabah mənim toyum varsa, mən artıq çox narahat oluram. Gedib özümə paltar seçirəm, toyu kim aparacaq onunla maraqlanıram, gedib restoranın qarşısında maşınların düzümünə belə baxıram. Maşının düzülüşündən başa düşürəm ki, mən o toydan necə əhval-ruhiyyədə çıxacağam. Hamı deyir ki, sən manyaksan. Belə şey ola bilməz. Əgər ordan əsəbi çıxıramsa, onda deyirəm ki, sizə dedim belə olacaq. Hər kəs mənim necə hissiyatlı olduğuma məətəl qalır. 

-Mən düşünürəm. Güman etməyi xoşlamıram. Mənim ətrafımda elə adamlar var ki, məni 50 yaşımda da tək buraxmayacaqlar.

-Hər adamla artıq üzbəüz oturub, işləyə bilmərəm. Çünki elə bir zamana gəlmişik ki, sənin dırnağıva lak çəkirlər, onu o qədər şişirdirlər ki. Bir dənə salona girə bilmirəm ki, olar sənin şəklini çəkib paylaşaq. Mən deyirəm hələ pedikurumu da eliyib qurtarmamısan. Bəlkə mən sabah gəlməyəcəyəm bura. Yaxud da ki, uşağı aparmışam 1 saatlıq pizza bişirməyə.Çatandan 30 dəfə sual veriblər. Olar şəklini çəkib paylaşaq. Deyirəm hələ masaya salat da gəlmiyib. Gözləyin buranı bəyənim, bəlkı özüm şəkil çəkdirib paylaşmağı istəyəcəyəm? Mən bacarıqsız insanları sevmirəm, onları reklam etməyi də xoşlamıram. - Arada mənə paltar hədiyyə göndərirlər, o qədər sevdiyim dostlarım göndərir ki, xətrilərinə dəyə bilmirəm. Mən özüm almağı xoşlayıram, çünki mənə almaq yaraşır. Mənə bir də cəsarət eliyib, göndərmə o paltarları. Mən o paltarı sabah əlimdə süpürgəynən də çəkdirə bilərəm. Bu sənə xoş olmuya bilər. 

Mən özümdə onu sevirəm ki, insanlar mənə güvənir. Bilirlər ki, mən onları yarıda buraxmayacam. Bu gün Azərbaycanda elə bir geyim dükanı yaxud elə bir maşın salonu yoxdur ki, 100 minlik malı götürə bilməyim. Çünki adamlar bilir ki, dedimsə 9 saatdan sonra pul səndədir. O pul artıq 9 saata onda olacaq. Ona görə də mənə güvənən insanlara PrimeTime.az saytı vasitəsilə təşəkkürümü bildirirəm. -

Bəlkə də bu güvəni qazanmağınıza səbəb pulu sevməməyinizdir. 

-Mən ümumiyyətlə qazancımı görmürəm. Desəm bu dəqiqə evdə 100 manat var, yalan olar. Mən pulu heç vaxt sevməmişəm. Axırıncı dəfə bilirsiz necə toya getmişəm? Desəm, güləcəksiniz. Hər ay kömək etdiyim insanlar var. Elə bil bir-birinə xəbər veriblər. Hamısı durmadan zəng edir. Özüm cavab verə bilmirəm. Buna görə də pis olmuşam. Sürücü cavab verib deyir ki, biraz möhlət verin, mütləq çatacaq. Öz-özümə deyirəm ki, bunlara desə də pul yoxdur, heç kim inanamyacaq ki, qarşısında dağ boyda ulduzun pulu yoxdur. Maşında gedə-gedə zəng vurub dedilər ki, bir məclis var. Amma imkanları yoxdur. Hardasa getdiyim qiymətdən 2000 aşağı. Dedi ki, 3 mahnıya gələrmi bu qiymətə.Dedim denən hə. Mən o toya getdim. Orda həmin qiymətə 5 mahnı oxudum. Ordan qazandığım pulun hamısını da zəng edib kömək istəyənlərə verdim. O puldan 1 manat belə evimə girmədi. Gecəynən hamısını yollayıb, gəldim. O gecə o qədər rahat uzandım yerimə. Elə bil üstümdən ağır yük götürüldü.