Müsavatı iflic edən bəyənatdan bir il ötdü.

Müsavat Partiyasının son qurultayı və qurultay sonrası partiya daxilində gedən proseslərin, narazılıqların ən kəskin hala keçməsinə səbəb partiyanın özünü Divan adlandıran qurumunun məhz 26 noyabr 2014 tarixdə yaydığı bəyanat oldu.

Həmin vaxt bu saxtalığın partiyanın nüfuzuna daha bir ağır zərbə olacağı barədə çox az sayda partiya üzvləri danışdılar ki, onlara qarşı da partiya rəhbərliyini saxtakarlıqlarla və İsa Qəmbərin dolayısı ilə və bəzən açıq dəstəyi ilə ələ keçirmiş qaragüruh təqib və təzyiqlər tətbiq etdi. 

Müsavat adını daşımaqdan qürrələnən, Rəsulzadə davamçısı, Azərbaycana müstəqillik verən bir partiyanın ən ali strukturu olan Divan görünməmiş bir biabırçılığa imza atdı. Belə ki, Divan üzvü, keçən çağırış parlamentin deputatı olmuş İkram İsrafilin oğlu İsrail İsrafilin İngiltərədə siyasi mühacir statusu qazanması üçün Divan heç bir fakta əsaslanmayan, sadəcə ümumi sözlərdən ibarət bir bəyanat yaydı. Bir neçə fədakar müsavatçıların bəyanatda gedən yalan informasiyalara aydınlıq gətirilməsi, İsrail İsrafilin hansı tarixdə, hansı polis bölməsində döyülməsi, siyasi fəaliyyətinə hansı formada və hansı tarixlərdə təzyiqlərin olmasını Divanın sübut etməsi üçün partiya rəhbərliyinə etdikləri çoxsaylı müraciətlər cavabsız qaldı. 

Əvəzində isə bəndəniz, seçki məhbusları Ənvər Əhməd, Rahib Mirələmov və onlarla belə müsavatçılar partiya rəhbərliyini ələ keçirmiş qaragüruh tərəfindən partiya sıralarından uzaqlaşdırıldılar. Bunlar zamanında Müsavat və İsa Qəmbər üçün həyatlarını riskə atan cəfakeş insanlar idi. Az sonra isə Müsavat Partiyası adından saxta arayış və partiya biletləri satılması faktları ortaya çıxıdı. Bütün olanlara eks başqan tərəfindən göz yumulması, seyrçi mövqe tutaraq, özünü heç nə olmamış kimi aparması, siyasi analitiklər tərəfindən “siyasi həyasızlıq” adlandırıldı.

Mən bu yazını yazarkən çox təəssüf hissi və hətta iztirab keçirirəm. İstənilən demokratiyaya keçid dövrü yaşayan cəmiyyətin müəyyən siyasi ideologiyaya və hətta sınanmış siyasi liderə ehtiyacı var. Azərbaycan üçün son 20 ildə bu missiyanı üzərinə götürən siyasi qüvvə Müsavat, lider kimi yetişmiş və hətta cəmiyyətin müxtəlif təbəqələri tərəfindən zaman - zaman qəbul olunan şəxs isə İsa Qəmbər idi. Lakin 2005-ci ilin parlament seçkilərindən sonra İsa Qəmbərin bu məsuliyyətli missiyanı davam etdirməyə ya gücü çatmadı, ya məqsədli olaraq partiya daxilində saxtakarlıqlara rəvac verdi. Bununla da təkcə özünün nüfuzuna zərbə vurmadı, həm də Azərbaycan cəmiyyətinin demokratiyaya daha bir müddət həsrət qalmasını təmin etmiş oldu. 

Partiyanın VIII qurultayına qədər baş verən proseslər barədə geniş danışmaq olardı, amma təkcə bir faktı demək yerinə düşər. Belə ki, 2006-cı ildə Məclis sədri seçkisində Sülhəddin Əkbərə biabırçı vəziyyətdə uduzan və siyasətdən küsərək rayona yaşamağa gedən Arif Hacılını dostu İsa Qəmbər başqan olaraq müstəsna səlahiyyətindən istifadə edərək nizamnamədə partiyanın strukturunda nəzərdə tutulmayan bir vəzifə ilə - İcra Aparatının rəhbəri - ödülləndirib yanında saxladı. Bütün proseslər də burdan başladı. VIII qurultaya hazırlıq və qurultay dövründə A. Hacılının tərəfdarları konkret “çete” kimi iştirak etdilər və çoxsaylı nizamnamə və qanun pozuntularıyla partiya rəhbərliyini ələ keçirdilər. Nizamnaməyə görə qurultay zamanı sərbəst Məclis üzvlərinin hamısını qurultay seçə bilmədikdə qurultay bu səlahiyyəti qərarla Məclisə həvalə etməlidi. Son qurultayda bu qərar olmadı, amma Məclis qurultayın səlahiyyətlərini yerinə yetirənədək sərbəst üzvlərin seçkisini davam elədi. Bu biabırçılığı ifşa edənləri isə İsa Qəmbər hakimiyyətə işləyənlər adlandıraraq öz facebook səhifəsində belə yazdı:

    

“Kənardan necə görünməyindən asılı olmayaraq mübarizə hakimiyyətlə Musavat arasında gedir”.

Musavatın bərpaçılarından olan tanınmış politoloq H. Hacızadə isə İ. Qəmbəri anındaca yerində oturdaraq elə həmin şəbəkədə belə yazdı:

    

“Kənardan necə görünməyindən asılı olmayaraq mübarizə Liberalizimlə Avtoritarizm arasında gedir”.

İ. Qəmbərə ən real qiyməti isə taninmış iqtisadçı alim Qubad İbadoğlu verdi:

“O, havaya atılmış bir fişəngdir. Artıq onun nə özündən, nə də izindən əsər əlamət qalmayıb”.

Bəs sonuc nə oldu? Son Parlament seçkilərində Müsavatın və İsa Qəmbərin siyasəti onu göstərdi ki, əslində bunlara gerçək, səmimi mübarizə yox, sadəcə Müsavat adı lazımmış. Bir də hakimiyyətin kefinə düşərdisə bunlara verəcəyi 5 - 3 mandat. Bu da olmadı. İndi Azərbaycan seçicisi və vətəndaşı üçün partiyanın 8 - ci qurultayından sonra İ. Qəmbər tərəfindən dəfn olunan Müsavat adlı bir qurum, yalnız M.Ə Rəsulzadə tərəfindən keçən əsrin əvəllərində yaradılmış bir təşkilat olaraq xatırlanır. 

Tarix hər kəsi öz yerində oturdan hökmdardı. Yeriniz mübarək, bəylər!