Rusiya Dövlət Dumasının vitse-spikeri Vladimir Jirnovskinin Milli Məclis tərəfindən Azərbaycana dəvət edilməsi və səfər əsnasında Oqtay Əsədovla yanaşı? həm də prezident İlham Əliyev tərəfindən qəbul edilməsi ictimai rəydə heç də birmənalı qarşılanmayıb. Ölkəmizdə Azərbaycana yönəlik təhqirləri ilə məşhurlaşan, insanlarımızı qoyun-quzu ilə müqayisə edən Jirnovsinin birdən-birə hökumətin əlahiddə, sevilib-seçilən qonağına çevrilməsi çoxları üçün anlaşılan deyil. Bütövlükdə isə Jirnovski ilə bağlı bir çox qaranlıq məqam var ki, bunların önündə susmaq mümkün deyil.
Şübhəsiz,
Jirnovskinin səfəri ilə bağlı ilk anlaşılmaz məqam onu Azərbaycana dəvət etməyin
hansı zərurətdən meydana gəlməsi ilə bağlıdır. Maraqlıdır, son günlərə qədər
Dağlıq Qarabağı Rusiyaya ilhaq etməyə səsləyən Jirnovskini Azərbaycana dəvət
etmək Milli Məclisin nəyinə lazım idi? İkincisi, madam ki, Jirnovski Azərbaycana
prezident səviyyəsində deyil, Milli Məclis səviyyəsində və Milli Məclis tərəfindən
dəvət edilmişdi, o zaman onun Oqtay Əsədovla yanaşı, həm də ölkə başçısı tərəfindən
qəbul edilməsi nə ilə izah oluna bilər? Əslində bu, onu göstərmi ki,
Jirnovskinin səfəri Milli Məclisdən daha çox ölkə başçısı üçün gərəkli idi və
görünür hansısa səbəbdən rusiyalı vitse-spikerin ölkəmizə İlham Əliyev adından
çağırılması məqsədəuyğun hesab edilməyib?
Jirnovskinin
səfəri fonunda müşahidə edilən çaşqınlıq və narazılığın səbəblərindən biri də
mütəmadi olaraq Azərbaycanı öz təhdid və söyüşləri ilə gündəmdə saxlayan duma
üzvünün xüsusi hörmət və ehtiramla qarşılanması oldu. Dövlətin ən yüksək rəsmiləri
ilə görüşən Jirnovski söyüb təhqir etdiyi ölkənin gözəllikləri ilə tanış olmaq,
tarixi məkanlarını seyr etmək şansını da əldən vermədi. Heydər Əliyevin məzarına
gül dəstəsi qoymaqla vaxtiylə MDB məkanının ən varlı şəxsi adlandırdığı sabiq
prezidenti də yad etmiş oldu.
Bir
sözlə, Azərbaycanda Jirnovkiyə göstərilən hörmət qardaş elan etdiyimiz Türkiyədən
gələn millət vəkillərinə, hökumət yetkililərinə göstərilən ehtiramdan heç nə ilə
fərqlənmədi. Nə qədər təəssüfedici də olsa baş verənlər hökumətin bu gün də
dost və düşmən arasında seçim etməkdə ciddi çətinlik çəkdiyini, daha doğrusu
heç bir seçim edə bilmədiyini, yaxud etmək istəmədiyini göstəridi. Jirnovskinin
səfəri göstərdi ki, Azərbaycan hökuməti üçün quzuqulağı ilə bağayarpağının heç
bir fərqi yoxdur. Bəlkə də Rusiyanın vitse-spikeri bunu bizdən daha əvvəl başa
düşdüyü üçün Azərbaycanla bağlı səsləndirdiyi fikirlərə sərhəd qoymaq məcburiyyəti
hiss etməyib.
Yaddaqalan
məqamlardan biri də Jirnovskinin Azərbaycana səfərinin bəzi siyasətçilər tərəfindən
“neytrallaşdırma” taktikası kimi dəyərləndirilməsi oldu. Bəzi siyasətçilər
iddia etdi ki, hökumət bütün mümkün vasitələrdən istifadə edərək düşmənlərimizi
dosta çevirməyə, heç deyilsə onları neytrallaşdırmağa çalışır. Şübhəsiz, düşmənlərimizi
dosta çevirmək xalqımız və dövlətimiz üçün böyük uğur olardı. Lakin təəssüf ki,
bu, mümkün deyil. Bu mümkünsüzlüyün səbəbi isə Kitabi Dədə Qorqud dastanında qısa
və aydın şəkildə izah olunub : “Qarı düşmən dost olmaz”.
Və
bütün bunları ümumiləşdirəndən sonra ADP sədri Sərdar Cəlaloğlunun bu səfərlə
bağlı fikirlərinə qatılmamaq mümkün olmur: “Jirnovskini Azərbaycana dəvət etmək
onun təhqirlərini qəbul etmək deməkdir”.
Seymur Əliyev
e-mail: [email protected]