Ölkə başçısının 24 sentyabr 2014-cü il tarixli sərəncamı yenidən hərbi-dövlət sirrinin yayılmasını önləmək,  bu tip informasiyaların media və sosial şəbəkələrdə ictimaiyyiləşməsinin qarşısını almaqla bağlı məsələnin aktuallaşmasına səbəb olub. Məlumat üçün qeyd edək ki, sərəncamda göstərilib ki, “Prezidentinin Administrasiyası cəbhəboyu zonada yerləşən yaşayış məntəqələrinin sakinləri arasında qoşunların dislokasiyası, hərbi-siyasi və əməliyyat şəraiti, hərbi sahədə Azərbaycan Respublikasının milli təhlükəsizliyinə xələl gətirə bilən digər məlumatların yayılmasının yolverilməzliyi barədə izahat işini təşkil edəcək”.

Ölkə başçısının məlum sərəncamından dərhal sonra baş verənləri hakimiyyətə yarınmaq fürsəti kimi dəyərləndirən bəzi  "vətənpərvər" media təmsilçləri və siyasətçilər dövlət və hərbi sirlərin qorunmasına bilavasitə məsul olan şəxslər kimi ictimaiyyətə ard-arda müraciətlər ünvanlamaqda, haray-həşir salmaqdadırlar. Hansı ki, "vətənpərəvərlər ordusunun" açıqlamalarında bir-birini təkzib edən elə aydın həqiqətlər var ki, bu təzadlı mühakimələri qəşş etmədən oxumaq mümkün deyil.

Öncə onu qeyd edək ki, həm rəsmi, həm də qeyri-rəsmi şəxslərin müraciətində bütün vətəndaşlara hərbi-dövlət sirlərini yaymamaq tövsiyyə olunur ki, məsələnin bu cür qoyuluşunun özü hərbi və dövlət sirri anlayışın mahiyyətini təkzib edir. Belə ki, istər hərbi, istərsə də digər dövlət sirrləri ilə dünyanın heç bir ölkəsində elliklə məşğul olmurlar. Bu sirlərlə müəyyən yetki və səlahiyyətə malik olan şəxslər işləyir ki, həmin sirlərin yayılmamasına görə məsuliyyət də məhz bu insanların üzərinə düşür. Deməli, burada söhbət bütün vətəndaşların deyil, yalnız hərbi-dövlət sirri ilə işləyən yetkili şəxslərin   məsuliyyətinin artırılmasından gedə bilər ki, bunun da digər insanlara heç bir aiddiyatı yoxdur. Başqa cür desək, bu müraciət bütün xalqa, bütün təbəqə və kateqoriyalara ünvanlana bilməz.

İkincisi, əgər həqiqətən də bu gün başda media təmsilçiləri olmaqla cəmiyyətin digər təbəqələri və peşə sahibləri az və ya çox əhəmiyyət kəsb edən hansısa hərbi-dövlət sirrinə sahibdirsə, o zaman həmin sirrin qorunmasına görə məsul olan bütün şəxslər məsuliyyətə cəlb edilməli və qanunun bütün sərtliyi ilə cəzalandırılmalıdır. Çünki adi bir vətəndaşın və  ya jurnalsitin hansısa hərbi-dövlət sirrinə malik olması etiraf olunursa, bu etiraf həm də həmin sirrin qorunmasına məsul olan şəxslərin öz vəzifə öhdəliklərini yerinə yetirmədikərinin təsdiqi kimi qəbul edilməlidir. Deməli, adi vətəndaşların hərbi-dövlət sirrinə sahib olduğunu və bəzi hallarda bu sirri ictimaiyyiləşdirdiklərini iddia edən şəxslər  bununla dövlət sirlərinin qorunmasındakı boşluqları da təsdiq etmiş olurlar. Bu isə bir daha sirrin qorunmasına məsul olan şəxslərin cəzalandırılması zərurətini ortaya qoyur.

Məlumat üçün qeyd edək ki, dünyanın bir çox ölkəsində, o cümlədən İsraildə düşmən əsirliyində olan adi əsgər-çavuş heyətinə bildiyi hər bir informasiyanı açıqlamaq icazəsi verilir və onlar buna görə məsuliyyətə cəlb edilmirlər. Bu, onunla izah edilir ki, adi əsgərlərin hərbi  sirlə işləmək yetkisi olmadığı üçün onlar bu sirlərdən xəbərsizdir və deməli onların söylədiyi istənilən məlumat dövlətin hərbi təhlükəsizliyi üçün təhdidə çevrilə bilməz. Baxmayarq ki, adi bir əsgər belə xidmət etdiyi  hərbi hissənin təyinatı, canlı qüvvə potensialı, texnikanın sayı və növü  haqqında məlumatlı olur və bu məlumat da özlüyündə az şey deyil.

İsrail örnəyi dövlətlərin hərbi-dövlət sirrini necə qoruduğu, bu sirrə görə cavabdehliyi milyonların deyil, konkret fərdlərin üzərinə qoyduğuna nümunədir.

Görünən odur ki, yalnız Azərbaycanda bir və ya bir neçə nəfərin daşımalı olduğu sirr bütün xalqa, milyonlarla insana həvalə olunur. Yalnız Azərbaycanda hərbi-dövlət sirlərinin qorunması birgə, ictimai vəzifə kimi irəli sürülür və onu qorumalı olan şəxslər faktiki olaraq heç bir məsuliyyət daşımır. Yalnız Azərbaycanda ölkə rəsmiləri hərbi-dövlət sirrini yaymamaq üçün insanları yalvar-yaxır və hədə-qorxu ilə dilə tutmağa çalışır, öz səriştəsizliklərini "düşmən amili” faktoru ilə pərdələməyə çalışırlar.

Heç şübhəsiz ki, bu cür anormallıqlara yalnız Azərbaycanda rast gəlmək mümkündür. O ölkədə ki, orada hər şey - bütün hərəkət və davranışlar, fikir və bəyanatlar multfilmi xatırladır. Elə bir multfilmi ki, onun gerçək həyat və müasir reallqılarla yaxından-uzaqdan heç bir əlaqəsi yoxdur.

Bəli, biz multfilmlər ölkəsinin sakinləriyik və bu baxımdan bizim hər şeyimiz, eləcə də hərbi-dövlət sirlərimizi gizləmək, hifz etmək yöntəmlərimiz də multfilmi xatırladır. Özündə təbəssüm və ağrını birləşdirən multfilmi.

Seymur Əliyev

e-mail: [email protected]