Axşam xüsusi təyinatlı dəstənı döyüş mövqeyindən çıxarıb, yerləşdikləri Qarğabazar kəndinə yola saldım. Özüm briqada komandirinin çağrışı ilə briqadanın  qərargahına getdim. Mən ora çatanda Milli Qvardiyanın qərargah rəisi polkovnik-leytenant Nəsirov orda idi. Ona  Milli Qvardiya döyüşçülərinin Füzuli bölgəsində ermənilərə qarşı gedən döyüşlərdə əldə etdikləri parlaq nailiyyətlər barədə  məruzə edib, geniş məlumat verdim. Döyüş zamanı dörd nəfər qvardiyaçının yaralandığını, bir nəfərin yarasının çox ağır olduğunu və bir zirehli texnikanın ermənilər tərəfindən vurulduğunu ona bildirdim O, mənə döyüş əmrini yerinə yetirdiyimiz üçün təşəkkür etdi. Hücuma keçməyən yerli tabor barəsində tədbir gördürəcəyini söylədi. Axşam Nəsirov mənimlə bərabər briqada komandirinin çağırdığı  toplantıda iştirak etdi. Toplantıda briqada komandiri kəskin çıxış edərək yerli tabor komandirlərinin döyüş fəaliyyətlərinin sıfıra barabər olduqlarını söylədi. Onların tutduqları vəzifədən azad olunması üçün təqdimat hazırlanması barədə briqadanın qərargah rəisinə göstəriş verdi. Milli Qvardiyanınsa döyüş fəliyyəti çox yüksək qiymətləndirildi. Milli Qvardiya döyüşçülərinin köməyi nəticəsində ölmüş rus mənşəli erməni zabitinin üstündən götürülən komandir çantasındakı xəritədə  mühüm əhəmiyyətli məlumatların olduğunu söylədi. Həmin məlumatları analiz etmək ücün Müdafiə Nazirliyindən ekspertlər dəvət olunub. Bu günki döyüş əməliyyatı zamanı Gövşad kəndini azad edə bilməsək də bu istiqamətdə döyüşən düşmən qüvələrinə ağır zərbələr endirdik. Onlar bizim gücümüzü gördülər.

       Milli Qvardiya döyüşcülərinin döyüşdə yaratdıqları ruh yüksəkliyi, cavan milli  ordu əsgərlərini ruhlandırıb. Onlarda öz güclərinə inam əmələ gətirib. Onları daha da ruhlandırmaq lazımdır. 6 aprel 1993 cü il tarixində gecə saat 21.30- da Milli qvardiyanın qərargah rəisi polkovnik-leytenant Tariyel Nəsirovla birlikdə Qarğabazar kəndində yerləşən Milli qvardiya döyüşçülərinin yerləşdiyi qərargaha gəldik. Bizi kapitan Vəliməmmədov qarşıladı. O Milli Qvardiyanın qərargah rəisi Nəsirova qərargahda heç bir hadisə baş vermədiyi barədə məruzə edərkən gülməkdən özün saxlaya bilməyib, xüsusi təyinatlı dəstənin gecə ilə ermənilərin üzərinə hücuma keçmək üçün komandirlərinin əmri ilə sıraya düzüldüklərini bildirdi. Tariyel Nəsirov Ənvər Mirzəyevlə axşamdan mənim göstərişimlə hazırlanmış istirahət otağına getdilər. Kapitan Vəlimməmədov qərargah rəisinin gəlişi ilə əlaqədar şam yeməyi hazırlamışdı. Mən onların söhbətinə mane olmamaq üçün, həm də möhkəm yorğun olduğuma görə öz otağıma getdim. Yolda polkovnik-leytenant Taryel Nəsirova Milli Qvardiyanın xüsusi təyinatlı dəstəsinin bir neçə üzvünün bu günki döyüşdə qorxaqlıq göstərərək döyüş vaxtı döyüşə girməyib meşədə gizlənmələri barədə məlumat vermişdim. Düzü, həmin şəxslər xüsusi təyinatlı dəstənin tərkibində birinci dəfə idi ki, ermənilərə qarşı döyüşdə iştirak edirdilər. Onları başa düşmək olardı. Onlar üçün bu bir sınaq idi. Çarpayıya uzanıb təzəcə dincəlmək istəyirdim ki, Nəsirov məni otağına dəvət etdi. Aşbaz yaxşı süfrə hazırlamışdı. Ənvər Mirzəyev də orada idi. Söz arası Nəsirov mənə dedi ki, xüsusi təyinatlı dəstənin bu günkü döyüşü barədə xahiş edirəm heç kimə məlumat verməyin. Onların çoxu birinci dəfədir ki, belə ağır döyüşdə iştirak edirlər. Mən onu və Ənvər müəllimi çox gözəl başa düşürdüm. Bu dəstənin döyüş hazırlığına, təlim və təlimatlarına birbaşa cavabdeh idilər...   

       7 aprel 1993 cü il tarixində səhər tezdən durub, şəxsi heyətin sıra baxışını keçirtmişdim. Sıra baxışına yaxınlaşan Milli Qvardiyanın qərərgah rəisi polkovnik-leytenant Taryel Nəsirova Milli Qvardiyanın şəxsi heyətinin düzülüşü barədə ərznamə etmişdim. O şəxsi heyətlə salamlaşıb, onlara erməni təcavüzkarlarına qarşı döyüşdə gostərdikləri şücaətə görə Milli Qvardiya komandanlığı adından təşəkkür edib, mənə Milli Qvardiya komandanının əmri ilə kapitan hərbi rütbəsinin verildiyini bildirdi və əlindəki kapitan hərbi rütbəli paqonu mənim çiynimə taxdı. Mən ona və Milli Qvardiya komandanlığına bizə göstərdikləri diqqətə görə təşəkür edib, verilən kapitan rütbəsinin mənimlə çiyin-çiyinə döyüşən qvardiyaçıların  zəhmətinin bəhrəsi olduğunu söylədim. Qvardiyaçılara döyüş hazırlığı tapşırığı verib, komandirləri qərargah rəisinin yanına hərbi toplantıya dəvət etdim. Dörd gün idi ki, Məngələnata dağında səngərlərdə duran qvardiyaçılar dəyişdirilməmişdi. Onları postlardan dəyişdirmək üçün adam yox idi. Qərargah rəisi Nəsirovun yanında keçirilən toplantıda bu məsələni qaldırdım. Bu məsələni həll etmək üçün bir çıxış  yolu lazım idi.Yerli taborlar bu postları qəbul etmək qabiliyyətinə malik deyildilər. Onların şəxsi heyətlərinin tərkibində canlı qüvə çatışmazlığı var idi. Belə tezliklə ən strateji mühüm əhəmiyyətli bir mövqeyi hər tabora etibar etmək olmazdı. Mən polkovnik-leytenat Nəsirovdan xahiş etdim ki, Məngələnata dağında duran qvardiyaçıların postlardan dəyişdirilməsinə köməklik etsin. O xüsusi təyinatlı dəstənin döyüş mövqeyində mənə tabe olduğunu bilsə də etika xatirinə onun  komandirini çağırıb, alaydan  olan 20 nəfər qvardiyaçı ilə birlikdə Məngələnata dağındaki qvardiyaçıları  postlardan xüsusi təyinatlı dəstə üzvüləri ilə əvəz olunması barədə ona göstəriş verdi. Bundan sonra  Nəsirov və mən briqada qərargahına gedib çatışmayan ərzaq və sursatların alınması ilə məşğul olduq. Nəsirovun köməyi ilə bizə lazım olan ərzaq və sursatları verdilər. Biz ondan sonra Nəsirovla birlikdə hərbi xəstəxanaya çox ağır yaralanan Qvardiyaçı Hüseynov Hüseyn Şükür oğluna dəyməyə getdik. Onun vəziyyəti olduqca ağır idi. Xəstəxanadan çıxıb  Məngələnata və Üçtəpə istiqamətlərindəki döyüş mövqelərini yoxladım. Mən qərargah rəisinə hər şeyi yerində göstərirdim. O dağın ətrafında və üstündə qazdığımız səngərlərə baxıb müəyyən düzəlişlər və əlavələr etmək barədə göstəriş verirdi. Məndən tələb etmişdi ki, axşam toplantıda briqada komandirindən tələb et, qoy Üçtəpə istiqamətindəki postları yerli taborların birinə versin. O mənə TƏİR və tank  əlehinə mina atan dəzgahı qurmaq üçün daha əlverişli yer göstərdi. Ondan sonra biz yerləşdiyimiz hərbi qərargaha gəlib, erməni mövqeylərinə gələcəkdə hücum edəcəyimiz yerlərin istiqamətlərini, onların coğrafi mövqelərini müəyyənləşdirmək üçün kəşfiyyat planı ilə məşğul olmağa başladıq. 

         Bizə məxfi məlumat çatmışdı ki, prezident Əbülfəz Elçibəy 9 aprel 1993 cü il tarixində Füzuli rayonuna döyüş bölgəsinə gələcək. Əbülfəz Elçibəyin Füzuli rayonuna döyüş bölgəsinə gəlməsi Azərbaycan orusunun hərbi birləşmələrinin döyüşçüləri arasında ruh yüksəkliyi yaratmaqla bərabər, düşmən tərəfi də qıcıqlandıracaqdı. Bu amili nəzərə alaraq, düşmənin hər hansı bir təxribatlarının qarşısını vaxtında  almaq üçün Milli Qvardiyaçılar döyüşə hər an hazır olmalı idi. Mən düşmənlə üzbəüz yerləşən bütün postları şəxsən yoxlayandan sonra tam əmin olmuşdum ki, biz düşmənın hücumunun qarşısını almağa hazırıq.

       Bundan sonra briqada komandirinə və Milli Qvardiyanın qərargah rəisinə ölkə prezidentinin gəlişi ilə əlaqədar olaraq ermənilər tərəfindən heç bir təhlükəyə Milli Qvardiyaçılar tərəfindən yol verilməyəcəyi barədə məlumat verdim.Milli Qvardiya döyüşçüləri düşmənin edə biləcəyi hücumların qarşısını almaq iqtdiranda olsa da bəzi qvardiyaçılar döyüş zamanı çaşqınlığa yol vermiş, onlarda qorxaqlıq əlamətləri üzə çıxmışdı.  Qvardiyaçı kapitan  Sofiyev Xaləddin Həmzə oğlu, baş leytenant Hüseynov Rəşid Mustafa oğlu, qvardiyaçı gizir Ağayev Eyvaz İbiş oğlu, qvardiyaçı çavuş İmaməliyev Fuad Misirxan oğlu və adını göstərmədiyim, hal- hazırda Xüsusi Dövlət Mühafizə Xidmətində yüksək rütbə daşıyan bir iki zabit bu qorxaqlarla bir cərgədə olanlardan idilər. Hətta onlardan da qorxaq idilər. Mən onların bu hərəkətinin qvardiyaçılara pis təsir edəcəyini nəzərə alıb, həmin şəxslərin təcili olaraq döyüş bölgəsindən çıxarılıb Bakıya, alaya qaytarılması barədə qərargah rəisinə məruzə edərək ondan icazə aldım və onların bəzilərini Bakıya yola saldım. Qvardiyaçı baş leytenant Hüseynov Rəşid Mustafa oğlu zabitə yaraşmayan elə hərəkət etmişdi ki, onu qvardiyada saxlamağın özü bir cinayət idi. 6 aprel tarixində ermənilər Məngələnata istiqamətində bizə hücum edən zaman erməni artilleriyasının mərmisi onun səngərin önünə əlindən yerə qoyduğu avtomat silahını iki yerə bölmüşdü. Artilleriya zərbəsindən vahiməyə düşən bu baş leytenant onlarla bir yerdə olan milli ordu əsgərindən birinin avtomat silahını götürüb, tabeçiliyində olan qvardiyaçıların  gözü qarşısında döyüş mövqeyindən qaçmışdı. Onun  komandirə yaraşmayan qorxaqlığını nəzərə alıb, Milli Qvardiya komandanının adına təqdimat yazaraq tutduğu  vəzifədən azad etdirib, qvardiya sıralarından xaric etdirmişəm. Sonrakı illərdə o  Xüsusi Dövlət Mühafizə Xidmətində yüksək vəzifə tutan qohumunun məsləhəti ilə mənim barədə prokurorluğa şikayət ərizəsi yazıb, işləmədiyi illərin məvacibini mənim hesabıma almaq şərti ilə, Milli qvardiyada işə bərpa olmaq istəyirdi. Bu işlə əlaqədar olaraq məndən izahat alan müstəntiqə ixtisasca hərbi hüquqşünas olduğumu sübut edərək, məndən şikayət edən şəxsin hərəkətlərində cinayət tərkibinin olduğunu yazılı sürətdə ona izah etdim. Bununla da Hüseynovun  mənim barəmdə yazdığı şikayət ərizəsinə xitam verildi. Hüseynovun yüksək vəzifədə işləyən qohumu mənə başqa cür təsir etmək istəsə də ona xəbərdarlıq etdim ki, əgər bu hərəkətlərini davam etdirsələr, prezidenti  Heydər Əliyev cənablarına müraciət edəcəm. Bununla da bu və buna oxşar bir çox məsələlər barəsində mənə edilən təzyiqlər bir qədər səngisə də təsirsiz də ötüşmədi...

8 aprel tarixində axşam bizi briqada komandirinin yanına toplantıya çağırdılar. Biz ora gələndə Füzuli, Beyləqan zonasıda yerləşən milli ordu briqadalarına rəhbərlik edən korpus komandiri general Rafiq Ağayev və onun müavini polkovnik Namazov da orda idi. Onlar Milli Qvardiyanın qərargah rəisi polkovnik-leytenant Nəsirovla qısa söhbət etdilər. General Ağayev məni görən kimi tanıdı. Üzünü yanındakı zabitlərə tutaraq dedi ki, bu qəhrəman kapitanı tanıyıram. Bu cavan oğlan Daxili qoşunların komandanı olduğum zaman daxili qoşunların 6500 saylı hərbi hissəsinin bir bölüyündə bölük komandirinin müavini vəzifəsində işləyirdi.  Buna baş leytenant rütbəsi verilmişdi. Həm də bölük komandiri vəzifəsinə hərbi hissə komandiri tərəfindən təqdimatı göndərilmişdi. Özü də məzuniyyətdə idi. Tabor komandiri onu çox tərifləyirdi. Çağırtdırdım ki, rütbəsini təqdim edim. Komandiri bildirdi ki, prezidentin sərancamı ilə o yeni yaranmış Milli Qvardiyada xidmət edir. Milli Qvardiya komandanına zəng edib, bunu yanıma çağırtdırdım. Keçmiş komandiri ilə nə qədər dilə tutsaq da geri qayıtmadı. Halal olsun doğurdan da, tərifə layiq imiş. Müdafiə Nazirliyinin korpus komandiri general-mayor Rafiq Ağayevlə görüşdükdən sonra Nəsirovla Milli qvardiya döyüşçülərinin  yerləşdiyi qərargaha gəlmişdik.

      9 aprel tarixində gecə saat 3.20- də növbətçi zabit mənə məlumat verdi ki, hərbi xəstəxanada Məngələnata dağında 6 aprel tarixində gündüz saat 5 radələrində bədənində aldığı ağır tank mərmisi yarasından Füzulidəki hərbi hospitala yerləşdirilən Qvardiyaçı Hüseynov Hüseyn Şükür oğlu vəfat edib. Mən qvardiya alayının tibb hakimini götürüb gecə ilə hospitala gedib, Milli Qvardiyaçının canazəsini müvəqqəti məsgunlaşdıqları Naftalan rayonuna yola salmışdım. Bu gun mənim həyatımda ən ağır bir gün idi. Qvardiyaçı Hüseynov Hüseyn Şükür oğlunun üç uşağı körpə yaşında yetim qalmışdı...

  Prezident Əbülfəz Elçibəy Füzuli şəhərinə böyük maşın karvanı ilə mühafizə xidmətinin rəisi general-mayor Vaqif Axundovun müşayəti altında gəlmişdi. Səfərdə dövlət müşaviri Arif Hacılı prezdentlə bir yerdə idi. 4-5 aprel tarixində dövlət müşaviri Arif Hacılı özü Milli Məclisin sədri İsa Qəmbərlə Füzuli rayonuna gəlib döyüşə rəhbərlik edənlərdən biri idi. 5 aprel 1993-cü il tarixində Milli qvardiya döyüşçüləri ilə döyüşdə göstərdiyimiz igidliyə görə Mənə Milli Məclisin sədri İsa Qəmbərin Milli Qəhrəman adının verməsini şəxsən həmin günü mənə söyləmişdi. Yəqin ki, bu barədə prezidentə də məlumar vermişdi...  

    Əbülfəz Elçibəyi Fizulidə əhali yüksək əhval- ruhiyə ilə qarşılamışdı. Döyüş bölgəsindəki vəziyyətdən məlumatlı olan ölkə prezidenti Milli Qvardiya döyüşçülərinin döyüşdə göstərdiyi şücaəti çox yüksək qiymətləndirərək, özü ilə Füzuli şəhərinə gələn Milli Qvardiya komandanı əvəzi polkovnik-leytenant Tahir Cəlal oğlu Məmmədovu yanına çağıraraq Milli Qvardiya döyüşçülərini döyüşdə göstərdikləri igidliyə görə təbrik etmiş, Tahir Məmmədovu  bu münasibətlə Milli qvardiyanın komandanı vəzifəsinə təyin edib, Füzuli bölgəsindəki döyüşlərdə Milli Qvardiya döyüşçülərinə rəhbərlik edən  kapitan Əzizağa Mirpaşa oğlu Süleymanova “Azərbaycan Respubilikasının Milli Qəhrəmanı” adını verdiyini bildirmişdi. Milli Qvardiyanın komandanı Tahir Məmmədovla bərabər Milli Qvardiyanın qərargah rəisi polkovnik-leytenant Taryel Nəsirov Prezdentin mühafizə xidmətinin rəisi general-mayor Vaqif Axundov, briqada komandiri polkovnik-leytenant Murad Həmidov, Füzuli rayonunun İcra hakimiyyətinin başçısı Nofəl Kərimov və başqa səlahiyət sahibləri orada idilər.  Bu barədə mənə həmin gün ölkə prezdenti Əbülfəz Elçibəyin qarşılama mərasimində iştirak edən Füzuli bölgəsində yerləşən və bu bölgədəki bütün hərbi hissələrin briqada komandiri polkovnik-leytenant Murad Həmidov ölkə prezdentinin qarşılanma mərasimindən bir saat sonra rabitə vasitəsi ilə məlumat verib  təbrik etmişdi. O anda mən Məngələnata yüksəkliyində Milli Qvardiya döyüşçüləri ilə birlikdə erməni ordusunun hücumlarının qarşısını almaq üçün döyüşə hazır vəziyətdə durmuş Milli qvardiya döyüşçülərinə rəhbərlik edirdim. Mən ad ”“şan,  şöhrət üçün yox, vətənimin yolunda vuruşurdum. Mənim üçün vətənimin bir qarış torpağı hər bir mükafatdan əziz idi. 5 aprel 1993-cü il tarixində Milli Məclisin sədri İsa Qəmbər mənə Milli qəhrəman adı verilməsini elan edəndə məni İsa bəylə görüşməyə dəvət etsələr də mən etika qaydalarına əməl edərək İsa bəyə yaxınlaşmamışdım...