Türkiyənin paytaxtı Ankarada baş verən və çoxlu sayda insanın ölümü ilə nəticələnən son terror aktı PKK-nın türk insanı, türk xalqı üçün necə böyük təhlükə, necə amansız düşmən olduğunu bir kəs daha ortaya qoydu. Baş verən son terror hadisəsi göstərdi ki, PKK ilə dil tapmaq, onunla sivil formada, yaxud beynəlxalq hüquq və insani dəyərlər çərçivəsində mübarizə aparmaq səmərəsizdir. Baş verən son terror olayı həm də onu sübut etdi ki, Türkiyə hökumətinin PKK-ya qarşı apardığı hərbi əməliyatlar bu terror təşkilatını sıradan çıxartmaq üçün yetərli deyil.

PKK-nı PKK edən, onu ayaqda tutan terror təşkilatının malik olduğu sosial baza, insan resursudur. Bu resursun əhəmiyyəti PKK üçün puldan da, silahdan da daha vacib, daha önəmlidir. Məhz kürd toplumu içindən PKK-ya verilən dəstək onu ayaqda tutur, terror təkilatının məhvinin qarşısını alır. PKK-nın seyrələn sıralarını dolduran da, sivil topluma qarışıb partlayışlar törədən də, sadə vətəndaş qiyafəsində kəşfiyyat və müşahidə aparan da məhz bu sosial bazanın təmsilçiləridir. PKK-ya kənardan ”“ ABŞ, Avropa, Rusiya və s. ölkələrdən nə qədər dəstək verilsə də, PKK Türkiyə daxilindəki dayaqları olmadan türk ordusu qarşısında duruş gətirə bilməz. Odur ki, PKK-nı məğlub etmək üçün onu daxildəki bu dayaqlardan məhrum etmək, sosial bazasını tamamilə dağıtmaq lazımdır. Kürdlü-türklü hər bir Türkiyə vətəndaşı anlamalıdır ki, PKK-ya ən cüzi yardım, ən xəfif dəstək belə dövlətə xəyanətdir və bu xəyanətin cəzası yalnız ölüm ola bilər.

PKK-nın sosial bazasını dağıtmaq üçün isə ən sərt, ən qəddar, ən amansız üsullardan istifadə edilməli, bu məsələdə kimsəyə güzəşt edilməməlidir. Bu baxımdan Rusiyanın təcrübəsi anti-insani olduğu qədər də hədsiz effektivlik nümunəsi kimi Türkiyəyə örnək ola bilər. Çeçenistanda ağır və üzücü müharibə aparan ruslar üzvlərindən hər hansı biri mücahidlərə qoşulan ailələrin evlərini ağır texnika vasitəsi ilə dağıdır, onlara hər cür  himayəni yasaqlayırdı. Bu, mücahidlərə qoşulmaq istəyən şəxsləri qorxudur, onların bir çoxu  ailələrini soyuğa və aclığa məhkum etməmək üçün öz niyyətlərini gerçəkəşdirməkdən imtina edirdi.

PKK-nın sosial bazasının dağıdılması müstəvisində PKK-çı ailələrin Türkiyədən çıxarılması məsələsi də gündəmə gələ bilər ki, bu da terror təşkilatına yardım edən və ya yardım etməyə çalışan digərlərinə dərs olar.

PKK-çı ailələrin Türkiədən məcburi şəkildə çıxarılması köklü daxili təmizlik və təhlükəsizlik baxımından da mühüm addım olardı.

Bəli, Türkiyə  gərəkirsə 1915-ci il olaylarını təkrarlamalı, ermənilərin xəyanətinə cavab olaraq atdığı addımları PKK məsələsində də təkrarlamalıdır. O vaxt erməni xəyanətinə cavab olaraq onları Suriyaya sürgün edən türklər, öz vəhşiliyi və qaniçənliyi ilə ermənidən heç nə ilə fərqlənməyən PKK-çıları da Suriyaya sürgün etməli, yaşadığı dövlətə xəyanətin nə demək olduğunu onlara anlatmalıdır. Yalnız bu cür ciddi, kütləvi və sərt addımlar PKK probleminin həllinə töhfə verə bilər.

Problemin bu şəkildə həllinin beynəlxalq hüquq və insani dəyərlər baxımından şərhinə gəlincə, bu dəyərlərin PKK üçün keçərli olmadığı göz önündədir.

Türkiyə dövlətinin əsas vəzifəsi türk insanının, türk vətəndaşının rifah və təhlükəsizliyini təmin etməkdir və bu ali vəzifəni təmin edəcək istənilən qərar məqbul sayıla bilər.

Seymur Əliyev

e-mail: seymur_dq04@mail.ru