Prezident Administrasiyasının rəhbəri Ramiz Mehdiyevin Dövlət İdarəçilik Akademiyasının 15 illik yubileyi münasibətilə akademiyanın elmi şurasının iclasındakı çıxışı böyük marağa səbəb olub. Hörmətli akademik məlum çıxışında ölkə gəncliyinin ünvanına ciddi ittihamlar səsləndirib. R.Mehdiyev ölkə gəncliyini zəhmətdən uzaq olmaqda, rahat və dəbdəbəli həyata meyl etməkdə ittiham edib. Administrasiya rəhbəri qeyd edib ki, gənclik gözəl evə, bərbəzəkli avtomobilə, çoxlu pula sahib olmaq üçün qanuni və əxlaqi barierləri belə aşmağa hazırdır.
Şübhəsiz,
hörmətli akademikin bu sözlərlə günümüzün reallığını dilə gətirdiyi birmənalıdır.
Amma bu reallığı doğuran bir sıra səbəblər var ki, R.Mehdiyevin ortaya qoyduğu
nəticənin bu səbəblərin məntiqi sonluğu olduğunu unutmamaq lazımdır.
Öncə onu
qeyd edək ki, hər hansı bir insanın, xüsusilə də bir gəncin gözəl ev, bərbəzəkli
maşın və çoxlu pul arzusunda olmasında qəbahət sayılacaq heç nə yoxdur. Təbii
ki, hər bir insanın maddi baxımdan daha dolğun, daha təminatlı həyata can
atması onun haqqıdır və bunu kimsəyə qadağan etmək olmaz. Lakin əgər gənclik
buna görə qanun və ya əxlaqın prinsiplərini tapdalamağa hazırdırsa, bunun məsuliyyəti
ilk növbədə mövcud idarəetmə sisteminin üzərinə düşür. Çünki R.Mehdiyevin şikayətləndiyi
bugünkü gənclik məhz bu idarəetmə sisteminin ölçüb-biçdiyi dəyərlər çərçivəsində
formalaşıb. Başqa sözlə desək, sistem arzusunda olduğu, yetişdirmək istədiyi gəncliyi
yetişdirib və əgər indi bu “əsər” onun müəllifini qane etmirsə, bunun yeganə
müqəssiri müəllifin özüdür.
Gənclik
hakimiyyətin canavara çevirdiyi, bütün insani dəyərlərin maddiyyata qurban
verildiyi elə bir cəmiyyətdə formalaşıb ki, onu daha yaxşı yaşam üçün cinayətə,
əxlaqsızlığa hazır olmasına görə ittiham etmək ədalətsizlikdir. Çünki bu gəncliyi
tərbiyə edən sistem ona düz, ləyaqətli yaşamağı deyil, nəyin bahasına
olursa-olsun yaxşı yaşamağı təlqin edib. Gənclik hələ formalaşma mərhələsində
anlayıb ki, bu ölkədə sadəcə zəhmət və ləyaqətlə nəyəsə nail olmaq mümkün
deyil. Nə əqli, nə də əxlaqi göstəricisinə görə, kimsəyə nümunə ola bilməyəcək
məmur övladlarının vəzifə pillələrində sürətlə irəliləməsi, lüks həyata malik
olması da gəncliyin tərbiyəsində az rol oynamadı. Gənclik çox tez bir zamanda
anladı ki, bu ölkədə övladların yaşam tərzini, firvanlığını vəzifəli atalar,
işbaz əmilər, yüksək çinli dayılar həll edir. Bir sözlə, R.Mehdiyevin şikayətləndiyi
gənclik bu idarəetmə sisteminin əsəri olaraq meydana gəldi.
R.Mehdiyevin
ölkə gəncliyi ilə bağlı açıqlaması Nizami Gəncəvinin “İsgəndərnamə” əsərindəki
bir epizodu yada salır. Belə ki, əsərdə dünya fatehi İsgəndərin səfər əsnasında
Bərdə hökmdarı Nüşabənin məkanına səfər etdiyi və bu səfər əsnasında Nüşabənin
qızıl-zinət əşyaları ilə dolu boşqabları
fatehin qabğına qoyaraq ona maddiyyatın yeyilib-içilməyən mümkünsüz olan mənasız
bir şey olduğunu anlatmağa çalışdığı bildirilir. Lakin əsərdə İsgəndərin Nüşabəyə
verdiyi cavab öz dərinliyi ilə daha çox diqqət çəkir. Belə ki, maddiyyatın
lüzumsuz olduğunu diqqətə çatdırmağa çalışan Nüşabənin özünün də bütün bunlara
rəğmən qızıl-zinətdən imtina edə biılmədiyinə diqqət çəkən İsgəndər ortadakı
daş-qaşa işarət edərək deyir:
“O zaman
dəyərli olardı sözün,
Öncə bu
qaş-daşdan qaçaydın özün”.
Bəli,
eyniylə N.Gəncəvinin bildirdiyi kimi, bu gün gəncliyin maddiyyat əsiri olduğunu
iddia edən şəxslər bu ittihamlarında o zaman haqlı olardılar ki, onların özü,
övladları, yaxın qohum-əqrabaları dəbdəbəli həyatdan imtina edər, daha sadə və
təvazökar həyatları ilə diqqət çəkərdi. Lakin bu gün bir nəfər də olsun məmur
övladı sadə, zəhmətkeş yaşamı ilə gündəmə gəlməyib. Əksinə, sadə həyatının gözəlliyindən
bəhs edən insanların özünün də dəbdəbəli həyata meyl etməsi həqiqəti göstərir
ki, maddiyyat deyilən şeydən imtina etmək kifayət qədər çətin və nadir rast gəlinən
fədakarlqıdır.
Bəli,
N.Gəncəvi zamanından günümüzə gəlib çatan 900 illik xatırlatma da təsdiq edir
ki, bu gün gəncliyin sadə, ləyaqətli yaşamla bağlı sözə yox, nümunəyə ehtiyacı
var. Və nə qədər ki, belə bir nümunə yoxdur, çətin ki, gəncliyi yoxsul, sadə həyatın
gözəlliyinə inandırmaq mümkün olsun.
Seymur
Əliyev
e-mail: [email protected]