Rus jurnalist Mixail Belyayev Qarabağ müharibəsindən sonra Ermənistan vətəndaşlarının şüurundakı dəyişikliklər barədə məqalə hazırlayıb. “Yeni Sabah” həmin məqaləni təqdim edir:

 

"Rusiyanın “Arqumentı i Faktı" nəşri Yerevanda hökm sürən Rusiya əhval-ruhiyyəsi və gözləntilərinə həsr olunmuş “Rusiya, bağışla! Bizi atmayacaqsan? Ermənilər artıq Qərblə dost olmaq istəmirlər” başlıqlı material dərc edib.

 

“Arqumentı i Faktı" nəşrinin müxbiri Georgi Zotov "qərbyönlü dəm"dən oyanmış Ermənistanın paytaxtı sakinləri ilə çoxsaylı söhbətlərinin təəssüratlarını paylaşıb.

 

Baş verənlər beynin dumanlanması idi yoxsa uzun sürən xəstəliyin əlaməti?

 

 

"Əlbəttə, mənə gülə bilərsiniz, amma həqiqətən ABŞ-ın bizim üçün ayağa qalxacağını düşünürdüm", - deyə 70 yaşlı ədəbiyyat müəllimi Tamraz Harutyunyan bildirib.

 

Onlar Türkiyənin Azərbaycanı dəstəkləməsinə qəzəblənir, onu ittiham edirdilər. “Mən hətta qonşu ilə bir butılka konyakdan mərc gəldim ki, amerikalılar Qarabağa qoşun yeridəcəklər, amma uduzdum. Bağışlayın, mən qoca insanam, təbliğata təslim oluram. Mənə elə gəlirdi ki, Qərbdə bizə görə narahat olurlar", - Georgi Zotov yaşlı ermənidən sitat gətirib.

 

Gənc proqramçı Eduard Qareqyan jurnalistə şikayət edib ki, amerikalılar və avropalılar "erməniləri uşaq kimi atdılar". Rəyi soruşulanların hamısı eynən Qərbdən şikayətlənirlər, axı o Dağlıq Qarabağda münaqişənin kəskinləşməsinin gedişatında hər hansı iştirakdan çəkindi.

 

 

“Arqumentı i Faktı" nəşrinin materialı küçə söhbətlərindən götürülmüş parlaq təmsillərlə zəngindir. Nəşrin rəyini soruşduğu Ermənistan vətəndaşları Türkiyə ilə bağlı obrazlı fikirlər səsləndiriblər.

 

Ermənistan qozsındıranda sıxılan qoz olub. Düzdür, yerevanlılar Türkiyə Silahlı Qüvvələrinin nə birinci, nə də ikinci Qarabağ müharibəsində iştirakını xatırlayırlar və Ermənistan-Türkiyə sərhədi Rusiya sərhədçiləri tərəfindən etibarlı şəkildə qorunur.

 

 

Öz ordusunu və son onilliklərdə konstruktivlikdən uzaq siyasətini deyil, məhz Türkiyəni Qarabağdakı məğlubiyyətinin günahkarı kimi təqdim etmək Ermənistanın informasiya meydanında köklü tendensiyadır.

 

Nikol Paşinyan hələ müharibə zamanı Qərb mediasına verdiyi müsahibələrində Ermənistanın "Ərdoğan Türkiyəsinin yeni Osmanlı ekspansiyası”nın Avropaya gedən yolunda son xristian qalası olduğunu bildirdi. Yəqin ki, Paşinyan hələ məcazi mənada danışırdı, çünki coğrafi baxımdan Ermənistan Türkiyə ilə Avropanı heç bir şəkildə bölmür.

 

Ancaq burada erməni tərəfi təbliğat dozasını aşıb. Nəticə etibarilə, Rusiyanın Xarici işlər naziri Sergey Lavrov mətbuat konfranslarından birində açıq şəkildə Türkiyənin “Böyük Turan” yaratmaq məqsədini güddüyünə inanmadığını və SSRİ-nin tərkibində olan ölkələrin ona dəstək ola biləcəyini düşünmədiyini bildirdi.

 

 

Bununla birlikdə, "keçmişin böyük qüvvələri" ilə bağlı mifləri yalana çıxarmaq baxımından, Ermənistan özü də ev tapşırıqlarını yerinə yetirmədi.

 

Hələ 2011-ci ildə bir tələbənin Ermənistanın hansı sərhədlərə sahib olacağı və "Qərbi Ermənistanın və Ararat dağının geri qaytarılacağı" ilə bağlı sualını cavablandırarkən, Ermənistan prezidenti Serj Sarkisyan belə cavab verdi: "Hər şey sənin nəslindən asılıdır. Düşünürəm ki, mənim nəslim 1990-cı illərin əvvəllərində bizim vətənimizin ərazisini – Dağlıq Qarabağı düşməndən qorumaq üçün zəruri vəzifəni yerinə yetirdi".

 

O vaxtdan on il keçdi və Ermənistan bu gün yüksək səviyyədə 1920-ci il Sevr müqaviləsinin reanimasiyasına iddia edir.

 

Ötən il hətta Yerevanda Sevr müqaviləsinin 100 illiyi əlaqədar olaraq elmi konfrans keçirilib. Konfransda çıxış edən baş nazir Nikol Paşinyan bildirdi ki, müqavilə "yalnız sülh deyil, həm də Ön Asiyada ədalət yaradıb".

 

Başa düşmək və bağışlamaq?

 

“Arqumentı i Faktı" nəşrinin rəyi soruşulmuş ermənilərin cavablarından göründüyü kimi, Ermənistan üçün çıxış yolu Qərblə oyunlardan imtinadır və Rusiya Federasiyasının tərkibinə qeyri-müstəqil şəkildə daxil olmağa qədər əsaslı inteqrasiyadır. " Əgər biz 1920-ci ildə Rusiya tərkibinə daxil olmasaydıq, türklər erməniləri məhv edərdilər", - Yerevan sakini Aram Quqaryan deyib.

 

 

İndi Baqramyan prospektində toplaşanların fikrincə, erməni mənşəli məşhur rus komediya ustası Mişa Qalustyanın sözləri ilə desək, Moskva kiçik, viran qoyulmuş Ermənistanı “başa düşməli və bağışlamalıdır”.

 

Erməni katarsisi olacaqmı?

 

Rusiya barədə yolunu azmış, amma peşman olmuş Ermənistanın xilaskarı kimi danışıqlar, dövlət düşüncəsinin yetişməməsinə və hər yerdə mövcud olan Corc Sorosun xain fitnələrinə görə yaranan reallıq ehtimal ki, oxuculardan kiməsə təsir edəcək. Amma Kremlin tərəfdarlarının real siyasəti emosional ölçü bilmir. Moskvada Yerevana Ermənistan paytaxtının mərkəzində maneəsiz izdihamlı təntənəli yürüşlər keçirən "Sasna Srer" kimi terror və rusofob partiyalarının fəaliyyəti ilə bağlı ciddi suallar var.

 

 

Ermənistan Respublikasının hələ Robert Koçaryan və Serj Sarkisyan hakimiyyəti vaxtı tətbiq edilən, daha sonra Nikol Paşinyanın dəstəklədiyi “sexakronizm”dən (Ermənistanda şovinist siyasət) qidalanan ideoloji bağlar Ermənistan-Rusiya ittifaqı ilə bir araya sığmır.

 

 

Rusiya tərəfi, Qərbdəki erməni diasporunun Ermənistan dövlətinin idarə edilməsindəki fəal rolu ilə bağlı suallar toplayıb, diaspor təşkilatlarının lobbiçiləri eyni vaxtda Rusiyaya qarşı fəaliyyət göstərirlər. Amerikanın Erməni Milli Konqresində çalışan konqresmenlərin fəaliyyəti ilə tanış olmaq kifayətdir.

 

Ermənistan Xarici İşlər Nazirliyinin Aleksey Navalnı işi ilə əlaqədar Rusiya Federasiyasına qarşı sanksiya tətbiq olunmasını dəstəkləyən Ermənistanın Niderlanddakı səfiri Tiqran Balayanın anti-rusiya açıqlamaları barədə bir söz deməməsi də üzücüdür.

 

Xatırladaq ki, Balayan Niderlandda nəşr olunan “Weekblad Elseveir” nəşrinə verdiyi müsahibədə haqsızlıqları və əsassızlığı qınamaq əvəzinə Rusiya əleyhinə “ Navalnı sanksiyaları”nı layiqli presedent nümunəsi kimi qeyd edib.

 

Yerevandakı küçə sorğularının nə qədər səmimi etiraf olduğunu erməni cəmiyyətinin anti-rusiya və anti-türkiyə genlərinin yerləşdiyi Qərbdən gətirilən millətçi ideologiyanı yenidən düzəltmək üçün real səylər nümayiş etdirməsi göstərəcək.

 

Pravoslavlarda günahların şüurlu gizlədilməsi və ya Allah qarşısında səmimi peşmanlığın yoxluğu zamanı tövbə qəbul edilmir.

 

Ermənistanın bugünkü peşmanlığı səmimidirmi, yoxsa o Dağlıq Qarabağda yeni qan tökülməsi haqqında gizli revanşizmdən və xəyallardan irəli gəlib – bu Kremlin yüksək qüllələrindən daha yaxşı görünür.

 

“Hələlik müşahidə olunmayan, Yerevanın 10 noyabr 2020-ci il tarixli üçtərəfli bəyanatının nəticələrindən sonra regional sabitliyi, inamı və çoxtərəfli əməkdaşlığı bərpa etmək üçün aktiv hərəkətləridir", - deyə Mixail Belyayev yazır.