15 Temmuz (iyul) Türkiyə Cumhuriyyəti tarixinin ən şərəfli səhifələrindən biridir. Həmin gün türk xalqı məscidlərdən yüksələn “Allahü-Əkbər” sədaları altında ölkədə demokratiyanın müdafiyəsinə qalxdı və ...türk ordusunun Qərbli ağalara xidmət edən qiyamçı hissələrinə qalib gəldi. Qiyam, daha doğrusu hərbi çevriliş cəhdi, Türkiyədə şərti olaraq FETO (Fetullah Terror Örgütü) adlandırılan on illiklər boyu dövlət, ordu, cəmiyyətin digər strukturlarına yerləşdirilmiş “beşinci kolon” üzvləri tərəfindən təşkil edilmişdi. 1960-cı ildən bəri Qərb xüsusi xidmətləri və digər qlobal idarələr ölkədə elə struktur yaratmışdılar ki, ölkənin boyunduraqdan çıxarılmasına cəhd edən hər hökumət hərbi yolla iqtidardan alınırdı. Qərbli ağalara Avropanın kandarında boynunu bükən, yaddaşdan məhrum edilmiş Türkiyə lazım idi. Uzun illər ərzində onlara xidmət  edən adamlar yetişdirmək üçün, ölkə daxilində və xaricdə təsisatlar qurulmuşdu. Belə təsisatlar Türkiyədə yalnız Cumhuriyyər dövründə yaradılmayıb, onların tarixləri xeyli qədimlərə gedir. Osmanlı inperiyasını fəlakətə gətirən “İttihad və tərəqqi”nin üzvlərinin böyük hissəri  “iyezuit” məktəblərinin məzunlarıydı. Yəni Vatikanın məktəblərində təhsil alan Osmanlı aristokratiyasıydı. Onlar Osmanlı adlansalar da qafaları “fransız” qafasıydı. Böyük Azərbaycan şairi Hüseyn Cavid hələ XX əsrin əvvəllərində yazırdı: “O gündən ki, İstambul fransızlaşdı, türk övladı odlara yaxlaşdı”. “Fransızbaşlar” səltənətin beynini yeyib onu iflic elədilər. Osmanlı imperiyası hərbi zəiflikdən yox, mənəvi böhrandan, beyninin çürüməsindən çökdü. Sonra Cumhuriyyət gəldi.  Cumhuriyyət dövrünün də öz “fransızbaşları” yetişdi. Bunlar da dövlətin bütün təsisatlarına yerləşərək onun mənəviyyatını, dinini, mədəniyyətini, beynini yeyə-yeyə böyük türk millətinin dövlətini yarım-müstəmləkə halına gətirdilər. Uzun illər boyu basqı altında olan xalq isə bu qədərlə barışmışdı. Amma XXI əsrin əvvəllərində Türkiyədə baş verən siyasi, ideoloji və iqtisadi dəyişikliklər insanların yarı-yatmış ruhunu silkələdi. Türk xalqı anladı ki, onların təyinatı Avropa şəhərlərinin küçələrini süpürmək deyil. Onların ölkəsi də yalnız “Korlar döyüşləri” keçirmir. Onlar böyük işlər görmək üçün doğulmuş böyük bir xalqın övladlarıdır. Nəhayət, türk milləti Avropanın LQBT ordusu deyil, İslamın son ordusudur...

15 tammuz 2016-cı ildə xainlər ordusu yenildikdən sonra, Türkiyədə yeni bir dönəm başladı, Dövlət, ordu və digər quruluşlarda təmizlənmə siyasəti aparıldı. Ölkə “fransızbaş” quruluşlarından qismən qurtuldu. Türk ordusu cana gəldi, Cumhuriyyət tarixində misli görülməmiş qələbələr qazanıldı. Hətta 1934-cü ildən bəri muzey statusunda kilsə rolunu oynayan Aya-Sofya məbədinə məscid statusu verildi. Allahın nəzəri Türkiyənin üzərinə döndü...Millətlə ayrı salınmış Milli Ruh yenə türk elinin üzərinə döndü və göylərdən verilən ilahi hökmlə dörd bir yana yayıldı...

15 Tammuz 2020 gecəsi Rusiyanın ermənilər (haylar) sırasından yetişdirdiyi köpəklər Azərbaycanın Tovuz elinə qısdırılanda bu ölkədə şüşəyə salınmış cin-Türk ruhu şüşədən çıxdı  və Bakı üzərində pərvaz elədi. On minlərlə gənc Rusiya Federasiyasının və onun it kimi bəslədiyi Ermənistan Respublikasının Tovuz rayonuna qarşı təşkil elədikləri cinayətkar hucuma etiraz olaraq küçələrə çıxdılar. Bu çıxış Azərbaycan xalqının dolmuş səbr kasasıydı. Gənclər Azərbaycan dövlətindən tələb etdilər ki, koronavirusdan gəbərməkdənsə, torpaqlarımızı işğal etmiş cinayətkatkar Rusiya rəhbərliyi və onların erməni köpəkləri ilə savaşda ölməyi daha üstün tuturlar. Türklükləri axtalanmağa çalışılmış oğlanların türk qanı oynadı. Bu Azərbaycanda yeni bir tarixin başlanğıcı oldu. Bu gənclik, müstəqillik dövrünün doğurduğu gənclik yeni tariximizdə ilk dəfə olaraq türk-müsəlman camiəsi olaraq ortaya çıxdı. Gecə saatlarında, Bakının çeşidli yerlərindən yürüdükdən sonra, onlar Şəhidlər Xiyabanındakı “Türk İslam Ordusu” şəhidlərinin şərəfinə ücaldılmış məscidin önünə toplaşdılar. Bakını da qapsamış Aya-Sofya Ruhu onların da canına çökdü.   Bakı sokaklarında Allahü Əkbər sədaları yüksəldi. On illər ərzində petrol iyindən nəşələnmiş Bakı, oliqarxlarıyla birgə silkələndi. Türk ruhu pərvazlanan xalq ölkə başçısından Vətən savaşı tələb edirdi. Son və qəti Savaş. Mən qürur duydum onlarla, artıq bildim ki, bu ölkənin sahibləri doğulub. Bunlar və onların uşaqları azad edəcək Qarabağı da, Zəngəzuru da, İrəvanı da. Üstəlik Dərbəndi də. Cinayərkar dəstəsinin rəhbərlik etdiyi Rusiya Federasiyasının üzun ömürlülüyünə mən inanmıram. Rusiyadakı bütün xalqlar bu “vor zakonlara” nifrət edirlər. Bunun ilkin qığılclmı qədim türk yurdu Xabarovskda göründü, ruslar özləri demiş: Qığılcımdan alov doğar”. ..

Bir az da Tovuzda gedən savaş barədə danışmaq istərdim. Tovuz mənim doğulduğum yerdi, Mahmud Kaçqari Fondu və Türk Törə Ocağı kimi qurumları yaratdığım məkandır. Zamanında onun erməni hucumlarından qorunması üçün də az iş görməmişəm. Mənim Azərbaycan Respublikasında mülküm olmasa da, Tovuzda ata evimiz var. Bəlkə də buna görə mən erməni-rus birliklərinin nəyə görə məhz bu anda Tovuza zərbə endirdikləri ilə bağlı məlumatlarla daha çox maraqlandım. Fəhmimdən başqa, əlaqələrimi də işə saldım və bununla bağlı gəldiyim qənaəti ölkəmizdə o qədər də çox olmayan millətsevər adamlarla bölüşmək istəyirəm.

Demək belə. Başlayaq Ermənistandan. Nikol Paşinyan, Ermənistanın baş naziri, Vladimir Putinin iradəsinin ziddinə olaraq xalqın böyük hissəsinin dəstəyi ilə hakimiyyətə gəldi. Gələn kimi də Azərbaycan hakimiyyəti ilə də yaxşı təmas qurdu. Rəhbərliyə gələn kimi rus xüsusi xidmətinin yaratdığı Qarabağ klanının üzvləri, Xocalı coyqırımının fəal iştirakçıları, keçmiş prezidentlər Robert Koçaryan və Serj Sarkisyanın barəsində cinayət işləri qaldırdı. Xüsusən RF-nın əsas gəlir mənbəyi “Qazprom”un rəhbərliyində təmsil olunan R. Koçaryanın həbsi V.Putinin sifətinə tüpürmək kimi bir şey idi. Oğru aləmində belə şeylər bağışlanmır. V.Putin və “Qazprom”un uzunmüdətli təzyiqlərindən bir həftə öncə R. Koçaryan 4 milyon ABŞ dolları müqabilində zaminə buraxıldı. Və bir neçə gündən sonra Tovuzda Azərbaycan ərazisinə hucum oldu. Ermənistan ordusunun zabit heyyəti  əsasən ruslardan və Qarabağ ermənilərindən ibarətdir. 

İndi məsələyə digər tərəfdən baxaq. Son dövrlərə qədər Rusiya qazının, “Qazpromun” Almaniyadan sonra ən böyük istelakçısı Türkiyə idi – o istehlak etdiyi qazın 50 faizini Rusiyadan alırdı. Neft və qaza qiymətlərin düşməsindən sonra bu rəqəm çox cüzi oldu. Artıq bir neçə aydır ki, “Qazprom”un maliyə dəstəyi ilə yaradılmış, “Vaqner” adlı terroçu qrupun rəhbəri, 1990-cı illərdə cinayətkar aləmdə “Aşbaz” ləqəbi ilə tanınan və V.Putinin yaxın çevrəsinə daxil olan Priqojinin agentlikləri və trol-saytları Türkiyə  və Azərbaycanın Rusiyanı qaz bazarından çıxarmaları ilə bağlı informasiyalar yayırdı. Cinayətkar aləmdə qaydalar belədir, söz deyilibsə, demək gec-tez icraatını tapacaq. Putin bandası bunun üçün uyğun bir vaxt kimi Azərbaycanın ən böyük və yaxın müttəfiqi Türkiyənin dörd cəbhədə uğraşdığı bir zamanı, seçdi. Bu həm də böyük dövlətlərin pandemiyaya görə öz içlərinə qapandığı bir zamandı. Düşündülər həm Nikol Paşinyanı aradan götürərlər, həm də İlham Əliyevin gözünü qorxudarlar. Məkan kimi Tovuzu da seçdilər ki, bu qaz kəmərinə mərmi atılacaq ən yaxın məkandır. 1992-ci ildə ermənilər həmin məkanı vururdular. Mən bunun şahidiyəm. Bir generalımızı və yüksək rütbəli zabitlərimizi də şəhid eləydilər ki, “baxın ha Putin (Qazprom) hər şeyi görür, sizin hər sirrinizi bilir”.

Əlbəttə Rusiya nüvə silahı olan qüdrətli dövlətdir, ağlı pozuq rəhbərləri var, Azərbaycanda böyük agenturası var. Amma bu işdə qələtə yol verib. Mən prezidentimizin fəaliyyətini uzun illərdir izləyirəm, o ehtiyatlı adamdır, amma belə ucuz nömrələrlə qorxası kişi deyil. Azərbaycan ordusunun cavab tədbirləri də göstərdi ki, artıq doxsanıncı il deyil. Azərbaycan türkləri “Vaqnerə” “Polonez” də çaldıra bilər. Bir də Allahın öz yazısı var, Aya-Sofyadan yayılan Milli Ruh tezliklə Rusiyanı da saracaq. Rusiyada hakimiyyətə yiyələnmiş və əsas varidatı xaricdə olan cinayətkar dəstəsinin artıq böyük savaşlara cəsarəti çatmaz. Çox şey itirərlər.