İnqilabla hakimiyyətə gələn komanda içərisində tədricən parçalanmanın olması, komanda üzvləri arasında gərginlik və dövlət başçısına münasibətdə “inqilabi əhval-ruhiyyəni” saxlamaq tarixən mövcud olub və adətən ağıllı lider hakimiyyət başına keçdikdən sonra dünənə qədər birgə şərab içdiy, hətta yanında kiçik də olsa günah etdiyi inqilabçı dostlarını ya tezliklə komandadan uzaqlaşdırır, hətta həbsə saldırmaqdan, fiziki məhv etməkdən belə çəkinmir. Bunu zamanında Stalin sübut edib. Paşinyan Stalin olmasa da, zaman da o zaman deyil. “Məxməri inqilab”ın tikanlı üzü yavaş-yavaş üzə çıxır. 

Ölkənin təhlükəsizlik xidmətinin rəhbəri Artur Vanesyan istefa ərizəsi yazır və Paşinyan bunu qəbul edib vəzifədən azad etdikdən sonra general dillənməyə başlayır, idarəetmənin belə aparılmasından açıq narazılığını ifadə edir və baş naziri səbirsiz, kobud rəhbər kimi təqdim edib, sonunda faktiki olaraq cəmiyyətə çağırış edir: “Qoy, mənim istefam ayıldıcı addım və “Dur” çağırışı olsun”-deyir.

 

Nə baş verir? Dağlıq Qarabağa gələndə ordusunun tezliklə dünyanın ən güclü 25 ordusundan biri olacağını, təhlükəsizlik xidmətinin isə dünya sistemində ilk onluğa düşəcəyini söyləyən baş nazir, nədən birdən-birə bu qərara gəlib? Burda diqqət ediləsi məqam var: mətbuatın bildirdiyinə görə Paşinyan istefa məsələsinə münasibətini belə açıqlayıb: “O nədən danışır? Mən onu dəvət etdim, söhbət apardım, nəticədə o istefa ərizəsini yazdı”. Yəni, Paşinyan öz nüfuzunu qorumaq məqsədilə deyir ki, o könüllü istefa verməyib. İstefa verən zabit isə indiyədək sussa da, istefa qəbul olandan sonra sərt bəyanat verir. Bu, məhz siyasi gedişdir. Vanesyanın tezliklə Paşinyan hakimiyyətinə ən əsas müxalif güc olacağı çox inandırıcı görünür. Bu gedişin arxadakı müəllifinin Rusiya olmasını bilmək üçün baş sındırmaq yox, elə Vanesyanın bioqrafiyasına nəzər salmaq kifayətdir. 2003-cü ildə, yəni Ermənistanın müstəqilliyinin 12-ci ilində Ermənistan vətəndaşının Putinin doğma şəhərində Rusiya xüsusi xidmət orqanının 

Akademiyasını bitirməsi çox şey deyir. SSRİ dönəmində Moskvada Patris Lumumba adına bir “Xalqlar dostluğu” universiteti var idi və burada təhsil alan bütün xarici tələbələr faktiki olaraq KQB tərəfindən “verbovka” olunurdu, hətta bəzilərindən terrorçu belə hazırlayırdılar. Məşhur “Şakal” ləqəbli İlya Ramires Sançes də bu universitetdə təhsil almışdı. Qısaca demək olar ki, Rusiya FTX-sı Vanetsyanı çətin boş buraxardı. Rusiya Koçaryan kartı ilə bir ildən çoxdur ki,  Paşinyan hakimiyyətinə təzyiq etsə də, istədiyinə nail ola bilmir, çünki keçmiş prezidentə erməni cəmiyyətində rəğbət demək olar ki, yoxdur. İndiki prezident Armen Sarkisyanın Paşinyanla münasibətləri çox soyuq olsa da, bu şəxsin də ciddi təsir və təzyiq imkanları yoxdur. Paşinyanın komandasının möhkəmlənməməsi üçün Azərbaycanın Qarabağda müharibə, ya da uğurlu lokal döyüş qələbəsini isə Rusiya bir təzyiq vasitəsi kimi qəbul etmək istəmir, təəssüf ki,  bu şəraitdən bizim yararlanmağımız da baş verməyib. Deməli, Paşinyana daxildə daha ciddi rəqib hazırlamaq lazımdır və o artıq var. 

 

Ölkənin daha çox informasiyalı adamının qəflətən istefa verib, faktiki idarəetmənin yararsız olması barədə bəyanat verməsi siyasi xarakter daşıyır və Vanetsyanın  tezliklə siyasi addımlar atacağının mümkünlüyü barədə artıq Rusiya mətbuatı mövqeyini bildirib. Açığı, bu vəziyyətin perspektivi Azərbaycan üçün pozitiv görsənmir. Rusiyanın sevmədiyi Paşinyan hakimiyyətinin zamanında yararlana bilməmişiksə, Rusiyanın himayəsi ilə hakimiyyətə gələ biləcək şəxsin dövründə hansısa uğurun qazanılacağı az inandırıcı və xeyli mürəkkəb görünür. Uzaq vaxta deyil, düşmən ölkədə yaxın vaxtlara kataklizmlərin yaşanacağının işartıları artıq görünür. Əsas odur ki, biz bu qarşıdurmadan ağıllı şəkildə istifadə edə bilək və erməniləri “hərbi oyunlarda” deyil, Qarabağ cəbhəsində məğlub etməyi bacaraq.