Tanınmış tədqiqatçı Adıgözəl Məmmədovun Moderator.az  saytına verdiyi müsahibə əsasında M.C.Bağırovun oğlu MirCahangir Bağırov haqqında  qısa, amma çox təsirli sənədli film çəkilib.Adıgözəl Məmmədov qeyd edir ki, Bakıda məhkəmə prosesi başladıqda Bağırovun artıq 61 yaşı var idi. İllərlə kommunist ideologiyasının carçısı zindanda tamamilə zindan qanunları ilə yaşayırdı.

M.C.Bağırov və onunla birlikdə həbs olunanlar Dövlət Təhlükəsizlik Nazirliyinin istintaq təcridxanasında yerləşdirildilər. O günlərdə gənc  çekisti kimi fəaliyyət göstərən, hal-hazırda isə ahıl yaşlarında olan Mürvət müəllim öz xatirələrini mənə bu cür danışırdı: «Mən o illərdə Dövlət Təhlükəsizlik Nazirliyinin istintaq təcridxanasında   öz xidməti vəzifəmi icra edirdim. Həmin günlərdə siyasi məhbus kimi Bağırov, Atakişiyev, Yemelyanov, Markaryan, Qriqoryan, Borşev istintaq təcridxanasının kameralarında saxlanırdılar. Bağırov olduğu kamerada hər cür şərait yaradılmışdı. Divar mebeli, işləmək üçün yazı mebelləri qoyulmuşdu. Bağırov səhərdən axşamadək yazı-pozu işləri ilə məşğul idi. Məhkəmə günləri məhbus maşını xüsusi liftlə yerin altına enir və siyasi dustaqları Dzerjinski (indiki Şəhriyar adına) klubunda olan məhkəmə salonuna aparırdılar. Məhkəmə prosesinin sonuncu, yəni, hökm oxunan günü idi. Mən Bağırovun kamerasına nahar yeməyi apardım və ona müraciət etdim: «Məhbus Bağırov, məhkəməyə getməyinizə 30 dəqiqə var, sizin naharınızı gətirmişəm». Bağırov başını qaldırmadan əli ilə “istəmirəm” işarəsini verdi. Mən kameranı tərk etdim. Bağırov isə məhkəməyə çox ciddi hazırlaşaraq dayanmadan yazırdı. Mən istər-istəməz bir azərbaycanlı kimi Bağırovun bu cür yuxusuz gecələr keçirməyinə, dayanmadan işləməsinə, üstəlik, qidalanmamasına yanırdım. Özümlə bacara bilmədim. Nahar yeməyini əlimə götürüb Bağırovun kamerasına girdim və dedim: «Yoldaş Bağırov, məhkəməyə getməyinizə 15 dəqiqə qalıb. Sizin naharınızı gətirmişəm». Bu dəfə də Bağırov başını qaldırmadan əli ilə mənə “istəmirəm” işarəsi etdi. Mən yenə kameranı tərk etməli oldum. Artıq siyasi məhbusları məhkəməyə aparan maşın gəlmişdi. Mən hər bir məhbusa məhkəməyə getməklə əlaqədar hazırlaşmaqlarını xəbərdar etməli idim. Bağırovun kamerasına gedəndə isə ürəyim durmadı, onun nahar yeməyini özümlə götürdüm. Kameranı açıb içəri daxil olub hazırlaşmağı barədə onu xəbərdarlıq etdim. Bağırov mənim əlimdə nahar yeməyini görcək ürəkdən gülməyə başladı. Məni yanına çağırdı və dedi: «Oğlum, səndən «çekist» olmaz. Ona görə ki, sənin ürəyin kövrəkdir». Bu sözlərdən sonra Bağırov naharını etdi və məhkəməyə aparıldı. Həmin gün məhkəmədə Mir Cəfər Bağırova güllələnmə hökmü kəsilmişdi. M.C.Bağırova hökm oxunduqdan sonra onun məhkəmə heyətindən yeganə bir xahişi olur. Bu xahişi isə müharibədə qəhrəmancasına həlak olan oğlu Mir Cahangirin qəbrini ziyarət etmək istəyi ilə bağlı olur. Məhkəmə heyəti qəhrəmanlıq şücaəti göstərmiş və Lenin ordeninə ölümündən sonra layiq görülmüş Mir Cahangirin qəbrini ziyarət etməyə M.C.Bağırova mane olmur. Məhkəmə qurtardıqdan sonra M.C.Bağırov gözətçilərin müşayiəti ilə Badamdar qəbiris-tanlığındakı, oğlu Mir Cahangirin dəfn olunduğu qəbrinin yanına gətirilir. Mir Cəfər oğlunun qəbrini görcək oxşayaraq məzarla danışmağa başlayır. Qurumuş dodaqlar ilə o, oğlunun baş daşından öpür. Bu an onun gözlərindən axan göz yaşları məzarın sinədaşının üzərinə damır. Ani bir səssizlik hökm sürür. Bu səhnədən qəhərlənən hərbi kanvoyun (gözətçi) azərbaycanlı üzvləri rus komandirlərdən Bağırova mane olmamalarını xahiş edirlər. M.C.Bağırovun oğlunun məzarı ilə vidalaşması 1 saat 26 dəqiqə çəkir. Sonda o, oğlunun göz yasları ilə islanmış sinədaşından öpərək dərindən ah çəkir və: «Sənin yanında ölmək mənə qismət olmadı», - deyərək, gözlərini oğlunun məzarından çəkməyərək oradan ayrılır.

(Haşiyə: Onu da bildirmək istəyirəm ki, müharibədə göstərdiyi qəhrəmanlığa görə, ölümündən sonra SSRİ Ali Sovetinin qərarına əsasən Mir Cahangir Lenin ordeninə layiq görülməklə bərabər Quba şəhərində büstü də qoyulur. Lakin sonralar Mir Cahangir Bağırovun adı bu büstün altından silinir. İndinin özündə də bu büst Qubadadır. Lakin təəssüf ki, hələ də bu büstün altında Mir Cahangir Bağırovun adı həkk olunmayıb).Rəhmətlik Heydər Əliyev bu büstü sona qədər qorudu və büstün yerləşdiyi parkda abadlıq işləri aparılmışdı.Amma bu gün həddini bilməz bəzi yerli kiçik məmurlar bu büstü parkdan götürdürüblər.

Bu və digər məsələlər barədə təqdim olunan  sənədli  filmdə izləyə bilərsiz.