Mуса Сафимамед Ягуб родился 10 мая 1937 года в селе Буйнуз Исмайыллинского района.

 

Окончил Гейчайское педагогическое училище. В 1957-1958 годах работал учителем в средней школе села Тирджан, а в 1958-1967 годах - в начальной школе села Буйнуз.

 

В 1967-1973 годах заочно учился на филологическом факультете Азербайджанского государственного университета.

 

После переезда в Баку работал заместителем директора Бюро пропаганды художественной литературы Союза писателей Азербайджана, а в 1974-1978 годах - заведующим отделом поэзии в журнале "Азербайджан". Был редактором газеты "Зяхмяткеш", издававшейся в Исмайыллинском районе.

 

В 1957 году начал литературную деятельность. Его первая поэма "Два сердца, два мира" ("İki qəlb, iki dünya") была опубликована в газете "Азербайджан".

 

М.Ягуб является автором 18 книг, которые издавались на азербайджанском и русском языках.

 

Распоряжением Президента Азербайджана от 24 мая 2019 года за заслуги в развитии азербайджанской культуры выдающемуся поэту, члену Союза писателей Мусе Ягубу присвоено почетное звание "Народный поэт".

 

Долгие годы он страдал болезнью Паркинсона. Народный поэт Муса Ягуб скончался на 84-м году жизни, 7 мая 2021 года. Похоронен в родном селе Буйнуз Исмайыллинского района.

 

Представляем одно из самых известных стихотворений поэта:

 

 

Taleyin qisməti rast saldı bizi.

Yolumuz haradasa qırılacaqsa,

İtirəcəyiksə bir-birimizi,

Xatirəm yadında qalmayacaqsa.

Bu əllər mənimki olmayacaqsa,

Bu tellər mənimki olmayacaqsa

Sən allah, özünə öyrətmə məni,

Hicran qoxusuyla göynətmə məni...

Əlimi saçına öyrətmə belə,

Gözümü gözünə öyrətmə belə;

Üzümü üzünə öyrətmə belə...

 

Mən bir az baharlı budaq kimiyəm,

Bir az da sadəlövh uşaq kimiyəm.

Bala anasına qovuşan kimi,

Leylək yuvasına yovuşan kimi,

Arı gül-çiçəyə uyuşan kimi,

Eh, mən də adama tez yovuşanam,

Sevgi atəşində tez alışanam,

Amma ki, sönməyim çox çətin olur –

Sevgidən dönməyim çox çətin olur,

Öyrətmə özünə, öyrətmə məni.

 

Bəlkə gözləmirdik bu xoş görüşü,

Yaman qəribədir dünyanın işi;

Heç vaxt yollarında dayanmadığın,

Heç həndəvərində dolanmadığın

Gəlib birdən sənə nə şirin olur!

Ömrünün içində ömür doğulur.

Bu şirinim acı olacaq isə,

Bir qismət çiçəyim solacaq isə,

Öyrətmə özünə, öyrətmə məni.

 

Könlümdə yerin var, qopmaz yerindən,

Bir əkiz ləçəyi, haça budağı

Ayırmaq olmursa biri-birindən,

Məni də ayırmaq çətindir axı.

Öyrətmə özünə, öyrətmə məni;

Yox buna taqətim, yox buna tabım

Əlimi əlindən üzmək əzabım,

Sonra bu əzaba dözmək əzabım…

Yoxsa da, könlümün sınıqları var,

Hicranın köz basmış yanıqları var -

Mənim dərdlərimin ayaqları var -

Harada olsa, gəlib tapacaq məni,

Yaxıb yandıracaq bu ocaq məni.

Gəl məni özünə öyrətmə belə,

Əlimi əlinə öyrətmə belə,

Gözümü gözünə öyrətmə belə…