Demokratik, şəffaf seçki olmadan demokratik ölkə imicini qazanmaq istəyən Azərbaycan hakimiyyəti beynəlxalq tədbirlər, idman oyunları və bir sıra konfranslar keçirməklə ölkədə və beynalxalq aləmdə demokrat iqtidar imicini qazanacağına ümid bəsləyirsə, təbii ki,səhv edir.

Demokratik iqtidar hakimiyyət imici ilk növbədə ölkədə keçirilən seçkilərin şəffaflığıyla müəyyən olunur. Siyasi məhbusu olan ölkə iqtidarının demokratiyadan danışması sadəcə sadəlöhvlük olardi. Təəssüf ki, indiyədək ölkədə demək olar ki, keçirilən bütün seçkilər saxtalaşdırılıb. Bu da şübhəsiz ki, Azərbaycanda azad vətəndaş cəmiyyətinin formalaşması, demokratik institutların oturuşması ilə yanaşı, ölkəmizin sivil dünyaya inteqrasiyasını da ləngidir. Hesab edirəm ki, payızda keçiriləcək parlament seçkiləri Azərbaycanın avtoritarizmdən qurtulması üçün növbəti şansdır. Amma gəlin görək bu şans hakimiyyət tərəfindən nə dərəcədə dəyərləndirilir? Ölkədə seçkiqabağı əhval-ruhiyyə, demokratik rəqabət mühiti varmı? Xalq seçki prosesində nə dərəcədə maraqlı və aktivdir? 

Çox təəssüflər olsun ki, bu suallara müsbət cavab vermək mümkün deyil. Hakimiyyət nəinki normal seçkiqabağı atmosferin yaranmasında maraqlı deyil, əksinə, ciddi-cəhdlə çalışır ki, cəmiyyətdə aktivlik yaranmasın, seçki prosesi sönük keçsin. Çünki bu, hakimiyyətin öz məqsədinə nail olmasını asanlaşdırır. Digər təəssüf doğuran məqam isə cəmiyyətin seçki prosesinə biganəliyidir. Bu da təsadüfi deyil. Çünki indiyə qədər keçirilən seçkilərin saxtalaşdırılması cəmiyyətin seçkiyə inamını itirib. Seçicilər arasında "onsuz da bizim səsimiz heç nəyi həll etmir" düşüncəsi populyardır. Digər tərəfdən, ölkədə yaranmış ağır sosial-iqtisadi vəziyyət də bu məsələyə öz mənfi təsirini göstərib. Azərbaycan hakimiyyəti xalqı o qadər sosial qayğilarla yükləyib ki, seçici bütün gününü bir tikə çörək pulu qazanmağa sərf edir, onun siyasi prosesləri izləməyə vaxtı qalmır. Belə bir şəraitdə payızda keçiriləcək seçkilərin demokratikliyini təmin etmək, seçkinin saxtalaşdırılmasına yol verməmək kimi ağır məsuliyyət siyasi partiyalar və vətəndaş cəmiyyəti institutlarının üzərinə düşür. Hazırda Milli Şura və digər siyasi qüvvələr daha çox sərbəst toplaşmaq azadlığının təmin olunması, seçki qanunvericiliyinə dəyişikliklər edilməsi, siyasi məhbus, seçkiöncəsi təşkilatlanmaq, namizədlərini müəyyən etmək istiqamətində çalışırlar. Lakin Azərbaycanda demokratik və ədalətli seçkilərin keçirilməsi ücün çox işlər görülməlidir. Şəffafliq anlayışını yaxın buraxmayan hakimiyyət bəllidir. Bəs hakimiyyətin real alternativi olan Milli Şura nədən başlamalıdır? Hesab edirəm ki, ilk növbədə real qüvvələrin seçki öncəsi təmərküzləşməsinə, seçki ilə bağlı vahid strategiyanın işlənib hazırlanmasına daha çox çalışmalıdir. Bunun üçün "Milli Şura" təkcə "AXCP" ilə kifayətlənməməli və "NIDA","Musavat","Real"dan ibarət daha uğurlu modelin yaranmasına təşəbbüs göstərməlidir. Bu əməkdaşlıq daha uğurlu, obyektiv model olardı. Təbii ki, növbəti mərhələdə Azərbaycan cəmiyyətinin aktivləşdirilməsi və siyasi hərəkatın formalaşması elə də asan olmayacaq. Azərbaycan hakimiyyətinin alternativi olan "Milli Şura" ölkə daxili məsələlərdə və konkret olaraq 2018-ci il prezident seçkilərinə hesablanmış mübarizə strategiyasında bir çox kompromislərə getməlidir və gediləcək o kompromis obyektlərdən biri də "Musavat" partiyası ilə bağlı olmalıdır. Azərbaycan siyasi palitirasinda "Musavat" partiyasının əzilməsində daha çox itirən Mlli Şuradir və bu az sonra daha da aydın görünəcək. Söhbət heç də seçkilərdə hansı qüvvənin digərinə güzəşt edib etməyəcəyindən getmir...

Diqqət çəkən daha bir məqam isə ölkədə yaradılan siyasi mühitin cəmiyyətin seçkiöncəsi informasiya qıtlığı ilə üzləşməsinə səbəb olub. Hakimiyyətin qeyri-rəsmi senzurası seçkilərin medianın fəaliyyətində ön planda olmasının qarşısını alıb. Seçicilər seçki prosesi ilə bağlı yetərincə məlumat ala bilmirlər. Hakimiyyətin güclü təbliğat imkanlarına malik olması ona siyasi gündəmi istədiyi kimi formalaşdırmağa imkan verir. Xalq təkcə seçki deyil, baş verən və verə biləcək siyasi proseslərə biganədir. Hakimiyyətin bütün resuslarından istifadə edərək ölü cəmiyyət formalaşmasına qarşı dirəniş göstərmək üçün Milli Şura Musavat partiyasını yenidən öz sıralarına qaytarmaq üçün ona müəyyən güzəştlər etməlidir. Və qarşılarındakı amansız qüvvəyə qarşı güc göstərə bilsinlər. Daha doğrusu, ölkənin əsas siyasi güc mərkəzi olan Milli Şura çalışmalıdır ki, hakimiyyətin uzun müddət AXCP və Musavat partiyalarını bir- birinə qarşı qoymaq taktikasi da iflasa uğrasın. Və daha çox xalqa ölkədə tezliklə mutləq demokratik cəmiyyət quracağığ kimi informasiya axınını gücləndirilməlidir.