Milli Qvardiyanın keçmiş komandiri polkovnik Əzizağa Süleymanov Moderator.az-a aşağıdakı məzmunlu girişlə bir yazı göndərib:
Surət Hüseynova yaxın şəxs kimi tanınan 709 saylı hərbi hissənin keçmiş qərargah rəisi Nazim Bayramovun bir müddət öncə saytınızda getmiş yazısıyla bir qədər gec tanış olmuşam və onun iddiaların həqiqəti əks etdimədiyini görüb Gəncə hadislərinin həmin epizodunun xronologiyasını ardıcıl təqdim etmək zorunda qalmışam. Ümid edirəm ki, buna şərait yaradacasınız.
Ə. Süleymanovun etirazına səbəb olan yazı-www.moderator.az/?xeber=48747#.U8g4luTdT2U.facebook
...Demək olar ki, qısa bir müddət ərzində ətrafda yerləşən bütün binalar, yol keçidləri Gəncə şəhər icra hakimiyyətinin inzibati binası və ətraf meydan bütünlüklə Milli Qvardiyanın və Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin əməkdaşlarının nəzarəti altında idi. Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin xüsusi təyinatlı dəstəsinin üzvləri də Milli Qvardiyaçılarla birlikdə ətrafyanı bütün ərazini, hündür binaların üsündə də müşahidə postu qoymuşdular. Bu vaxt Milli Qvardiyaçılar rabitə vasitəsi ilə məlumat vermişdilər ki, Sürət Hüseynov tərəfindən iki nəfər danışıq aparmaq üçün əllərində ağ bayraq Milli Təhlükəsizlik idarəsinin binasına yaxınlaşmaq istəyir. Bu xəbəri komandan da eşitmişdi. O çölə çıxıb mənə göstəriş vermişdi ki, onları tapşır buraxsınlar, bunlar onlarla danışıq aparmaq istəyirlər. Mən onların buraxılması barədə göstəriş vermişdim. Üzümü Tahir Məmmədova tutub demişdim ki, cənab komandan, bu danışıq vaxt udmaq üçün onlara bir bəhanədir. Onlar bizə hücum etmək üçün yeni qüvvə toplayırlar. Gəl qvardiycılarla Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin xüsusi təyinatlı dəstəsinin əməkdaşlarını birləşdirib qəflətən Sürətin qərargahına hücum edib onu tutaraq girovdakıları azad edək. Vaxt gedir. Prezident bu əməliyyatın icrasını sizin dediyinizə görə mənə həvalə edibsə, icazə verin tapşırığı yerinə yetirim. O mənə qvardiyaçıların yanında soz vermişdi ki, gözlə görək niyə gəliblər. Sonra bir şey fikirləşək. Bu zaman Sürət Hüseynovun qərargah saldığı hərbi hissəyə komandirlik edən briqada komandiri polkovnik Eldar Əliyev və cinayət aləmində adı hallanan “Zobik” ləqəbli, Ruslan adlı Gəncə zonasında kirminal aləmdə hörmətə malik olan bir şəxs Milli Təhlükəsizlik İdarəsi binasına yaxınlaşırdı. Onları binanın kandarında milli təhlükəsizlik nazirinin birinci müavini Sülhəddin Əkbərov çox mehribanlıqla qarşılayıb gülə-gülə görüşüb içəri dəvət etmişdi. Gələnlər Sülhəddin Əkbərovla birlikdə inzibati binaya daxil olmuşdular. Tahir Məmmədov da onlarla bərabər içəri keçmişdi. Bir neçə dəqiqə keçəndən sonra məni içəri çağırmışdılar. Milli təhlükəsizlik nazirinin birinci müavini Sühəddin Əkbərov mənə bildirmişdi ki, danşığa gələn şəxslərin tələbinə əsasən Milli Qvardiyanın komandiri danışıq gedənə qədər onların döyüşçülərinin arasında olmalıdır ki, hər iki tərəfdən atışma olmasın. Mən Milli Qvardiya komandanı Tahir Məmmədovun üzünə baxıb, ona bildirmişdim ki, Siz məni prezidentin adından əməliyyata rəhbərlik etmək üçün bura göndərmisiniz, bu nə məsələdir? Tahir Məmmədov mənə demişdi ki, Sülhəddin Əkbər deyir ki, prezident onu əməliyyatın rəhbəri təyin edib. Eybi yoxdur, belə məsləhətdirsə get. Özünlə iki nəfər götür. Mən çox hirsli bir şəkildə inzibati binadan çölə çıxıb, hirsimdən əlimdəki avtomatı yerə çırpıb, heç kimi götürmədən Sürətçilər tərəfə üz tutmuşdum. Dalımca çölə çıxan Tahir Məmmədov “tək getmə” deyib, iki nəfər qvardiyaçını arxamca göndərmişdi. Bunlar qvardiyaçı Məhərrəmov Ədalət Şirin oğlu və qvardiyaçı Həsənov Mehman Dilavər oğlu idi. Onları geri qaytarmaq istəmişdim, lakin onlar məndən əl çəkməmişdilər. Biz Sürətçilərə çatan zaman onlara göstəriş vermişdim ki, Siz Sürətin döyüşçülərinə qarışmayın. Mənə bir az aralıdan nəzarət edin. Sürətcilərə yaxınlaşıb “mən Milli qvardiyanın komandiriyəm” deyib dəstələrinin önündə dayanmışdım. Üstümdə yalnız bir tapança var idi. O da üstümdə görünmürdü. Danışıq hardasa 40-45 dəqiqədən çox çəkmişdi. Bu zaman məni mühafizə edən qvardiyaçıların nəzarəti getdikcə zəifləyirdi. Xüsusi ilə Məhərrəmov Ədaləti tanıyan milli orduda olan keçmiş döyüş yoldaşları onunla görüşür, fikirini istər-istəməz məndən yayındırırdılar. Ədalət Məhərrəmov Milli Qvardiyaya gəlməmişdən əvvəi ilk yaranmış könüllülər ordusunda xidmət etmiş, Şuşa rayonunda ermənilərə qarşı gedən döyüşlərdə, Daşaltı əməliyatı zamanı sağ qalan beş-altı döyüşçülərdən biri idi. Milli qvardiyanın tərkibində də bir neçə döyüş əməliyyatında iştirak etmişdi. Lakin burada vəziyyət tam başqa idi. Dünən ermənilərə qarşı bir səngərdə çiyin-çiyinə vuruşan insanlar indi üz-üzə gəlmişdilər. Dünyada bundan ağır dərd ola bilməzdi, bu gün özümüz bilmədən bu dərdə düçar edilmişdik. Bu qarşıdurmada nə məğlubiyyət var idi, nə qalibiyyət. Canı bir, qanı bir, dini bir, əqidəsi amalı bir olan insanlar siyasi oyunbazların əlində bir alətə çevrilmişdilər. Hiyləgər düşmənimiz ermənilər bu günü çoxdan gözləyirdilər. Bu bəlalı gün elə bil bizim taleyimizə yazılmışdı. Bu fikirlər beynimdə dolaşan zaman bir də onu görmüşdüm ki, məni mühasirəyə aldılar. Başı söhbətə qarışan mənim mühafizəçilərim heç nə edə bilməmişdilər. Artıq gec idi. Dövlət rəhbərləri ilə danşıq aparan qiyamçı polkovnik Eldar Əliyev və cinayət aləmində oğru sayılan Ruslan Rzayev yanımda idilər. Mənim onların danşıqdan nə vaxt qurtarıb gəlməsindən xəbərim olmamışdı. Bu barədə məni bunların içinə göndərən insanlar mənə xəbər vermədən onları buraxmışdılar. Bu fürsətdən istifadə edən Ruslanın göstərişi ilə sürətçilər tərəfindən tutulmuşdum. Üzümü Ruslana tutub demişdim ki, kişi kişini danşıqda tutmaz. O isə mənə demişdi ki, biz səni tutmamışıq, səni bizə sizin dövlət işçiləriniz özləri təhvil veriblər. Şəhərə gələndən Gəncəni lərzəyə salmısan. Az qala bütün planlarımızı alt- üst etmişdin. Onlarla bacarmaq asandır, əsas bəla sənsən. Səni də özləri qurbanlıq qoyun kimi verdilər bizə. Danışıq gedənə qədər sən bizimlə olmalısan. O məni qolumdan tutmuş iki hərbiçinin köməkliyi ilə özü idarə etdiyi ağ “Niva” markalı maşının arxa otracağına mindirtirib, sağımda solumda iki hərbçi otuzdurub, Sürət Hüseynovun qərargahına yola düşmüşdü. Hərbçilər maşında mənim qollarımı tutmuşdular. Üstümdə olan silahı çıxara bilmirdim, buna imkan yox idi. Mən yanımdakı hərbçidən xahiş etmişdim ki, əlimi burax, onsuz da siz 4 nəfərsiz, mənsə tək, arxadan da sizi müşayət edən bir neçə maşın gəlir. Ruslan isə həmin hərbçiyə bildirmişdi ki, siz onu yaxşı tanımırsınız, üstünü axtarın. Bu zaman mən qəfildən qolumu onların əlindən çıxartmaq istəsəm də mümkün olmamışdı. Onlar üstümdəki silahı tapıb götürmüşdülər. Məni Surət Hüseynov oturan hərbi qərargaha Surət Hüseynovun otağına gətirmişdilər. Surət Hüseynov məni görən kimi tanımışdı. prezident Əbülfəz Elçıbəyin ünvanına nalayiq bir söz işlətmişdi. “Əlacı hər yerdən kəsilib, indi də səni mənim üstümə göndərib”-, deyə məni hədələmişdi. Surət Hüsüynovun yanında boz kostyumlu arıq pirani sifətli bir yaşlı kişi onu sakitləşdirməyə çalışırdı. Kənarda diqqətlə mənə baxan hündür boylu orta yaşlı bir nəfər qəflətən üstümə gələrək əlində tutduğu “TT” markalı tapançanı havada yellədərək “bu sənin nazirin Qabilin tapançasıdır” deyə dəstəyi ilə başıma vurmaq istəmişdi. Surətin yanında olan həmin qoca pirani kişi “Nüsrət ,dayan” deyə əmranə şəkildə səslənmişdi. Bu zaman Nüsrətin qabağını kəsən Ruslan demişdi ki, onu mən gətirmişəm, ona heç kim toxuna bilməz. Nüsrət Budaqovun bu hərəkəti mənə çox pis təsir etmişdi. Orada onların üzünə demişdim ki, siz məni tuta bilməzdiniz. Məni sizə danışıq yolu ilə təhvil verən adam var. Demək danşıqlar yalanmış. Surət Hüseynov yanına duran mühafizə rəinə göstəriş vermişdi ki bu kapitana heç kim toxumasın, aparın salın yüksək rütbəli zabitlərin yanına. Məni aparıb oradakı hərbi kazarmanın birinə salmışdılar. Onlar qapını açanda görmüşdüm ki, Milli Qvardiya alayının Gəncədə olan şəxsi heyyətinin butün zabit heyət üzvləri başda Milli Qvardiyanın qərargah rəisi polkovnik-leytenant Tariyel Nəsirov olmaqla hamısı buradadır. Mən Milli Qvardiyanın Qərərgah rəisiTaryel Nəsirovla alay komandiri Elmar Hüseynovu içəridə görən kimi üzümü onlara tutub demişdim ki, siz kişi deyilsiniz. Qvardiyanı təhvil verib gəlib oturmusunuz burada. Onlar məndən soruşanda ki, bəs sən nə gəzirsən burada, onlara bildirmişdim ki, məni dövlət rəhbərləri sizi azad etmək üçün Surət Hüseynova girov veriblər. Milli Qvardiyanın qərargah rəisi Taryel Nəsirov, alay komandiri Elmar Hüseynov, alayın qərargah rəisi Zakir Ağayarov bir küncdə bir yerdə oturmuşdular. Buraya Milli Qvardiyaçı zabitlərdən başqa tutulan daxili qoşunların və milli ordunun zabit heyəti üzvləri də salınmışdı. Kazarmanın qapısı Surətçilər tərəfindən bağlanan kimi Milli Qvardiyanın zabitləri əhatəmə toplaşdılar. Onlardan soruşanda ki, necə oldu bura düşdünüz? Onlar mənə danışırdılar ki, komandir, bizi döyüşsüz komandirlərimiz Surət Hüseynovun dəstəsinə təhvil verdilər. Buranı tutmağa hər cür imkanımız var idi. Lakin əmr verən olmadı. Biz kazarmanın bir küncünə çəkilib asta-asta söhbət edirdik, Qvardia zabitləri mənə bildirirdilər ki, Müdafiə Nazirliyinin göstərişi əsasında 4 iyun 1993 cü il tarixində saat 8-9 radələrində hərbi hissəni mühasirəyə almışdıq. Hərbi hissədə heç kim yox idi. Qvardiyacı leytenant Hüseynov İsmayıl Məmməd oğlunun söylədiyinə görə 709 sayli hərbi hissənin hərbçi zabit və əsgərləri dünəndən bizim Gəncyə gələn xüsusi təyinatlı dəstənin üzvlərini görüb qaçıb dağılımışdılar. Biz qvardiyaçı leytenant Qudulov Abdurəhman Qurbanmaqommad oğlunu hərbi hissənin daxilinə kəşfiyata göndərdik Bir azdan Qudulov gəlib bizə bildirdi ki, hərbi hissənin içərisində sağ tərəfdə cəmi 15 nəfər hərbçi var. Onlarla görüşdüm, əksəriyyəti avar uşaqlarıdır, tanıdılar məni. Onlar mənə söz verdilər ki, siz sağ tərəfə güllə atmasanız, biz sizə güllə atmayacağıq. Surət Hüseynov səhər tezdən Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin xüsusi təyinatlı dəstəsi tərəfindən mühasirədə olan evindən gizli yolla çıxaraq 709 saylı hərbi hissəyə gəlib. Hərbi hissənin zirzəmisindədir, yanında da 4 nəfər hərbçi var. Qudulovun söylədiyi bu məlumatı bizim yanımızda olan tabor komandiri mayor Yusifov Akif İsaxan oğlu da eşitdi. (Hal -hazırda Yusifov Akif İsaxan oğlu Milli Qvardiyanın komandanıdır. General- mayor rütbəsində) Mən şəxsən Akiflə bərabər gəlib bu məlumatı Milli Qvardiyanın qərargah rəisi polkovnik-leytenant Taryel Nəsirova və alay komandiri mayor Elmar Hüseynova söylədim. Nəsirova dedim ki, mən uzun müddət sovet ordusunun tərkibində xarici dövlətlərdə xidmət etmişəm, dəfələrlə belə əməliyatlarda iştirak etmişəm. Nə qədər gec deyil, göstəriş verin Surət Hüseynovu götürək. Bir azdan mülkü əhali özləri bilmədən Surətçilər tərəfindən panikaya salınacaq və heç bir hərəkət edə bilməyəcəyik. (Nəsirov şəxsən mənə dedi ki, rus dilində idi svayom delam zanimaysa, nos ni suy kuda ninada)
Bir azdan bizim yanımıza Müdafiə Nazirliyinin bir polkovniki və bir mayoru gəlmişdi. Onların əlində müdafiə nazirinin 709 saylı hərbi hissəyə yeni təyin olunan komandirin əmri vardı. Polkovnik müdafə nazirinin bu əmrini briqadanın rəhbərliyinə təqdim edib yeni komandiri hərbi hissənin şəxsi heyətinə təqdim etməli idi. Bizim zabitlərdən də biri polkovniki hərbi hissəyə gedərkən müşayət etməli idi. Polkovniklə bizim yanmıza gələn mayordan öyrənmişdik ki, onunla bura gələn polkovnik, müdafiə nazirinin müavini İsa Sadıqovdur. Prezdentin göstərişi əsasında Gəncəyə gələn Milli Qvardiyanın şəxsi heyəti də onun sərəncamına verilib. Alay komandiri Elmar Hüseynovun göstərişi ilə polkovnik İsa Sadıqovu qvardiyaçı baş leytenant Yaqubov Məhəmməd Camal oğlu müşayət etməli olmuşdu. Onlar hərbi hissəyə getdikləri vaxtdan beş-on dəqiqə keçəndən sonra geri qayıtmışdılar. Polkovnik İsa Sadıqov bildirmişdi ki, polkovnik Eldar Əliyev deyir ki, mən kiməm, bizim hamımızın böyüyü Surət Hüseynovdur. O bir saatdan sonra gələcək, onda gələrsiniz. Biz ona demişdik ki, cənab polkovnik, onlar sizi aldadırlar. Bizim dəqiq məlumatımıza görə Surət Hüseynov hərbi hissədə zirzəmidə dörd nəfər hərbçi ilə bir yerdədir. Lakin bizim verdiyimiz məlumat rəhbər vəzifəli şəxslər tərəfindən qulaqardına vurulmuşdu. Milli Qvardiyanın qərərgah rəisi Nəsirovla söhbətdən sonra gözləmək qərarına gəlmişdilər. Arabir Qazax bölgəsindən gələn bir iki tank və zirehli döyüş maşınları iriçaplı pulemyotla 709 saylı hərbi hissə tərəfə havaya atəş açaraq manevr edirdilər. Kimin göstərişi iləsə bizi də hərbi hissəyə hücum etməyə sanki cəhd edirdilər. Onların yaratdıqları bu hərəkəti görən ətrafda yaşayan mülkü əhali hər tərəfdən hərbi hissənin ətrafına yığışırdılar. Mən hərbçi olduğum uzun illərin təcürbəsindən hiss edirdim ki, əhalinin hərbi hissənin ətrafına belə yığışması bizim üçün yaxşı nəticə verməyəcək. Saat təxminən 10 radələrində 709 saylı hərbi hissəyə müdafiə nazirinin müavini polkovnik İsa Sadıqov, onunla gələn mayor və bizim qvardiyaçı baş leytenant Yaqubov Məhəmməd Camal oğlunun müşayəti ilə yenidən hərbi hissəyə Eldar Əliyevin yanına getmişdilər. Gərginlik olsa da demək olar ki, bu vaxt ərzində sakitlik idi. Müdafiə nazirinin müavini polkovnik İsa Sadıqovun hərbi hissəyə getməsindən təxminən bir saat sonra 709 saylı hərbi hissədən bizə tərəf bir hərbçi əlində ağ bayraq tutaraq gəlməyə başlamışdı. Əlində ağ bayraq tutan hərbçinin bizə çatmasına bir az qalmış onu arxadan öz adamlarından vurdular. “Mehmanı vurdular”- deyə onlar qışqırıb aranı qarışdırdılar. Elə bil hər şey əvvəlcədən planlaşdırılmışdı. Mehmanın vurulmasını əllərində bəhanə edib qəflətən əli silahlı peyda olanlar təkid edirdilər ki, Mehmanı Ələkbərovu siz vurdunuz. Bizim savadlı komandirlər də onları taktikasın başa düşməyib israrla təkid etdilər ki, biz tərəfindən onlara güllə atılmayıb. Söylənilənə görə arxadan vurulan şəxs 709 saylı hərbi hissənin tabor komandirlərlərindən biri idi. 709 saylı briqadanın tabor komandiri Ələkbərov Mehman Ələkbər oğlunu vurandan sonra bu hərbçi formasında olanlar şəhərdə və bizə yaxın ətrafda şayə yayıb əsasən arvad-uşağı qabağa buraxıb, bizim üstümüzə gəldilər. Əhalinin bizi mühasirəyə aldığını görən alay komandiri Elmar Hüseynov Milli Qvardiyanın komandan müavini qərargah rəisi Taryel Nəsirov bundan bir nəticə çıxarmayıb gözləmə mövqeyi tutdular. Şəxsi heyətə heç bir müdafiə mövqeyi barədə göstəriş vermədilər. Elə bil bu hadisələr əvvəlcədən bizimkilərlə planlı şəkildə hazırlanmışdı. Mən şəxsən bizim üstümüzə gələn mülki əhalini görüb, alay komandiri Elmar Hüseynova demişdim ik, gəlin əlimizdəki zirehli döyüş maşını vasitəsi ilə hərbi hissənin hasarını uçurdub qvardiyaçıları hərbi hissədən çıxardaq. O isə bizim hamımıza demişdi ki, gəlirlər qoy gəlsinlər biz heç kimə güllə atmamışıq. Siz sakit olun.
Ardı var...