Ölkəmizdə pandemiyaya qarşı mübarizə fonunda cəmiyyətin bəzi təbəqələrinin – xüsusilə də həkim, polis və media əməkdaşlarının xüsusi fədakarlıq göstərdiyi, insanları koronavirus bəlasından qorumaq üçün bəzən öz həyatlarını belə qurban verdiyi hər kəsə məlumdur. Lakin bəzən bu mübarizədə elə şəxslər də iştirak edir ki, onların koronavirusla mübarizədə iştirakı faktının özü belə qürur və heyrət doğurur.
Moderator.az-ın həmsöhbət olduğu bu şəxslərdən biri Laçın rayon 21 saylı orta məktəbin 2-ci sinif şagirdi, pandemiya dönəmində media və sosial şəbəkərdə səsləndirdiyi şeirlərlə insanları koronavirusla bağlı maarifləndirən, həkim və polislərin fədakar əməyinə diqqət çəkən İmranlı Zəhra Ayaz qızıdır.
-Zəhra, səni hər kəs koronavirus və bu xəstəliyə qarşı mübarizə aparan insanlardan bəhs edən şeirlərinlə tanıdı. Maraqlıdır, necə oldu ki, pandemiyaya qarşı bu üsulla mübarizə aparmağa qərar verdin?
-Mən həkim olmaq, insanlara kömək etmək istəmişəm. Anam mənə deyirdi ki, əgər mən dərslərimi yaxşı oxusam, kitabalarla dost olsam bu arzuma çatacam, həkim kimi xəstə insanlara yardım edə biləcəyəm. Koronavirus yayılmağa başlayanda mən də həkimlərimiz kimi insanlara kömək etmək istəyirdim. Lakin buna mənim nə yaşım, nə də təhsilim imkan vermirdi. Bu isə məni çox məyus edirdi. Lakin bir gün hər şey dəyişdi.
-Nə baş verdi?
-Bir gün belə məyus günlərimin birində dayım bizə gəldi. O, məndən niyə məyus olduğumu soruşdu. Mən hər şeyi ona danışdım. Dayım mənə başa saldı ki, insanlara kömək etmək üçün hökmən böyük, yaxud həkim olmaq şərt deyil. Insan hər yaşda, hər peşədə başqalarına kömək edə, xilaskara çevrilə bilər. Bunun üçün sadəcə onun ağıllı, cəsarətli və xeyirxah olması kifayətdir.
-İnsanlara kömək etmək, pandemiyaya qarşı mübarizə aparan həkim və polislərə mənəvi baxımdan dəstək olmaq üçün sözün, poeziyanın imkanlarından istifadə etməyi də dayın məsləhət gördü?
-Bəli. O, mənə dedi ki, istənilən təhlükəyə, eləcə də koronavirusa qarşı ən effektiv mübarizə vasitələrindən biri maarifçilikdir. Əgər insanlar onları təhdid edən təhlükənin nədən ibarət olduğunu, hansı halda onların həyatı üçün təhlükə törətdiyini, ondan necə müdafiə olunmaq lazım gəldiyini bilsələr, bu təhlükədən qoruna bilərlər. Deməli, insnaları xilas etmək üçün ilk öncə onları məlumatlandrımaq lazımdır. Mən də bunu etməyə başladım.
-Koronavirusla mübarizə çərçivəsində səsləndirdiyin ilk şeir necə adlanırdı?
-Bu şeirin adı “Azərbaycan, evdə qal” idi. (Link burada: //www.moderator.az/news/318466.html) Bu şeiri aprelin 5-də səsləndirmişəm. Həmin günlərdə insanların bir çoxunun karantin qaydalarına əməl etməməsi, sosial məsafəni gözləməməsi, ehtiyac olmadığı halda belə küçəyə çıxmaqları ilə bağlı televiziyalarda çoxlu sayda fikirlər səslənirdi. Deyilirdi ki, xəstəliyin artmasının əsas səbəbi məhz budur. Odur ki, mən bu şeirlə insanları evdə qalmağa, səbirli olmağa, səslədim. Bildirdim ki, karantin rejimində yaşamaq, bütün günü evdə qalmaq onlar kimi biz məktəblilər üçün də çətindir. Lakin indi vəziyyət bizdən bunu tələb edir. Ona görə də deyilənlərə əməl etməliyik.
-Bundan sonra hansı şeiri səsləndirdin?
-Bundan sonrakı şeirimdə polis əməkdaşları, onların koronavirusa qarşı apardığı mübarizəyə diqqət çəkdim. Bildiyiniz kimi, polislərimiz sadəcə insanların karantin rejiminə necə əməl etməsinə nəzarət etmirlər. Onlar həm də köməksiz insanlara yardım edir, onlara ərzaq paylayır, ehtiyac olanda onları həkimə çatdırırlar. Yəni insanlar ehtiyac duyduqları hər şeylə bağlı polisə müraciət edə, yardım ala bilirlər. Polislər küçələrdəki sahibsiz heyvanlara, ac göyərçinlərə də qayğı göstərir, onları ac qoymurlar. Bu, əsl fədakarlıqdır və inanmıram ki, dünyanın harasındasa buna bənzər nəsə olsun. Ona görə də “Azərbaycan polisi” şeiri ilə polis əməkdaşlarının zəhmətini, fədakarlığını diqqətə çatdırmağa çalışdım. (Link burada: //moderator.az/news/330097.html). Əminəm ki, Azərbaycan polisinin bu əməlləri heç vaxt unudulmayacaq.
-Və nəhayət “Həkimə məktub” şeirini səsləndirdin. Hansı ki, bu şeirdə həkimlərin ağır əməyinə hörmətlə yanaşı, həm də onlara dərin minnətdarlıq hissi var.
-Elədir. Çünki pandemiyaya qarşı mübarizənin ön cərgəsində məhz həkimlər dayanır. Onlar bəzən insanları xəstəlikdən qorumaq üçün öz həyatlarını belə qurban verirlər. Buna görə də bizim hər birimiz həkimlərə borcluyuq. Mən “Həkimə məktub” şeirində həkimlərə sevgimizlə yanaşı, həm də onlara olan borcumuzu yada salmışam. (Link burada: //moderator.az/news/333665.html).
Həkimlərin koronavirusla mübarizədəki fədakar əməyi mənim bu peşəyə olan sevgimi daha da artırdı. Mən bir daha əmin oldum ki, həkim sənəti insanlara faydalı olan ən başlıca sənətdir. Çünki heç nə insanları xilas etməkdən, onlara həyat verməkdən daha faydalı ola bilməz.
-Pandemiya başlayandan bu günə qədər insanları maarifləndirmək, həkimlərə, polislərə dəstək məqəsdi ilə səsləndirdiyi şeirlər onlarla saytda yer aldı, sosial şəbəkələrdə geniş yayıldı. Yəqin ki, heç bir məktəbli pandemiyaya qarşı mübarizə sahəsində sənin qədər iş görməyib. Bəs bu fəaliyyətinin müqabilində kimdənsə hansısa istəyin, gözləntin varmı?
-Bilirsiz, dayım mənə başa salıb ki, hər bir xeyirxah hərəkət təmənnasız olmalıdır. İnsanlara kömək etmək, onlara faydalı olmaq qarşılığında nə isə gözləmək doğru deyil. Bu məsələdə bizim üçün ən böyük nümunə həkimlərimizdir. Onlar bizə təmənnasız şəkildə xidmət edir, bəzən həyatlarını belə bizə qurban verirlər. Həkimlərimiz həyatlarını qurban verdikləri halda heç bir təmənna güdmürlər. Biz bu məsələdə də onlardan ibrət almalı, onlara bənzəməyə çalışmalıyıq. Xeyirxahlıq hər birimizin insanlıq, vətəndaşlıq borcu olmalıdır.
-Sonda demək istədiyin nə isə varmı?
-Sonda prezidentimizə təşəkkür etmək istəyirəm. Çünki biz bu qorxunc xəstəliyə qarşı bütün mübarizəni prezidentimizin rəhbərliyi altında aparmışıq. Bu mübarizə bu gün də davam edir. Valideynlərim də, tanıdığım digər yetkin insanlar da bildirir ki, ölkəmizin xəstəliyə qarşı mübarizədə bu qədər böyük uğur əldə etməsinə səbəb prezidentimiz, onun qərarlarıdır.
Prezidentimiz hər bir vətəndaşı diqqət mərkəzində saxlayır, insanları təhlükədən qorumaq, ökəmizi inkişaf etdirmək üçün bütün gərəkli addımları atır. Odur ki, mən bütün məktəblilər adından prezidentimizə təşəkkür edirəm.
İnanıram ki, yaxın vaxtlarda xəstəliyə qalib gələcək, yenə də dərslərimizə məktəbdə, şagrid dostlarımız və müəllimlərimizlə birlikdə davam edəcəyik. Lakin illər keçsə də, bu gözəl, xoş günlərə görə kimə minnətdar olmalı olduğumzu unutmayacağıq. Çünki bizi normal həyatımıza, sevincli günlərimizə öz həyatları bahasına qaytaranları unutmağa haqqımız yoxdur.
Seymur ƏLİYEV
Məqalə “Nar” və TƏBİB-in birlikdə keçirdiyi “Günün Qəhrəmanları” yazı müsabiqəsinə təqdim edilir.
