"Gilavar" Hava və Ekstrim İdman Klubunun üzvləri Fəridə Zəbiyulla qızı Cəbrayılzadə, Babur Vaqif oğlu Hüseynov və Namin Nizami oğlu Bünyatzadə 2017-ci il dekabrın 23-də Quba rayonunun Xınalıq kəndindən Tufandağ istiqamətində yürüşə çıxaraq geri qayıtmayıblar. Klub üzvlərinin meyiti 5 ay sonra - 17 may 2018-ci il tarixind ə tapılaraq, ailələrinə təhvil verilib. Ailə üzvləri onların itkin düşməsindən 5 ay keçməsinə baxmayaraq, sağ-salamat tapılacaqlarına ümidliymişlər. 

Fəridə Cəbrayılzadənin rəfiqəsi Elnurə Kərimova kimi... 

Fəridə Cəbrayılzadənin rəfiqəsi Elnurə Kərimova onunla bağlı xatirələrini Modern.az-la bölüşüb:

- Təəssüf ki, 5 ay sonra onlardan bəd xəbər gəldi. Acıdır, amma reallıqla barışsaq, gözlənilən idi?..

- Biz Fəridə ilə 2008-ci ildən rəfiqəyik. Mən özüm çox bədbin insanam, depressiyaya meylliyəm. Belə hallar bir çox qızlarda olur. Amma Fəridə tam fərqli idi. Onda o qədər müsbət enerji vardı, hər şeyə o qədər pozitiv baxırdı ki... Fikirləşmirdi ki, nə isə pis bir şey baş verə bilər. Baş verən hər neqativdə bir xeyir axtarırdı, həyatda onun üçün təhlükə, maneə yox idi. Qarşılaşdığı çətinliklərə rəğmən, hər şeyin asan olacağını hesab edirdi. Fəridə çox həyat dolu, enerjili idi.

- Aylar sonra indiki reaksiyanızdan belə anlaşılır ki, “Fövqəladə Hallar Nazirliyinin itkin alpinistlərin meyiti tapılıb” açıqlamasına qədər ümidini itirməmisiniz...

- Qətiyyən itirməməmişdim. Hətta sosial şəbəkələrdə ehtimal üzərinə yazılan fikirlər, rəylər belə məni ümidləndirirdi. Sonuncu dəfə uşaqların telefon nömrələrinin “Whatsapp” qruplarından çıxması bizi əməlli-başlı həyəcanlandırmışdı, qaranlığa bir işıq salmışdı. Amma Fəridənin qardaşı Fəridin morqda ona baxandan sonra “O Fəridədir” deməsini qəbul edə bilmirəm (ağlayır). Çox çətindir beş ay ümidlə gözlədikdən sonra “meyitləri tapılıb” eşitmək. Biz də, ailəsi də çox böyük ümidlə gözləyirdik. Mən Fəridənin ailəsindən təsəlli alırdım. Hətta Fəridənin anası Əsmayə xala, bacısı Vüsalə mənimlə danışanda “Fəridəgil gələcək, bizim ümidimiz var” deyirdilər. Hər gün əllərimiz göydə idi ki, Fəridə sağ tapılsın. Amma bir duaya gecikmişik...

- Ailəsilə münasibətləri necə idi?

- Çox gözəl. Üç uşaq idilər ailədə. Bacısı Vüsalə də, qardaşı Fərid də ailəlidir. Vüsalənin iki, Fəridin bir övladı var. İnanın ki, Fəridə onlarla nəfəs alırdı. Həyatı onlarda görürdü. 

- Necə tanış olmuşdunuz, təsadüf idi, yoxsa bir yerdə təhsil almışdınız?

- Biz universitetdə bir yerdə oxumuşduq. Elə o vaxtdan münasibət qurmuşduq, bacı kimi olmuşduq.

- Hansı universiteti bitirmisiniz?

- Beynəlxalq Universitetin tələbələriydik. Sonradan universitet bağlandığına görə bizi İctimai-siyasi Universitetə köçürdülər. Onu da deyim ki, Fəridə yüksək balla daxil olmuşdu universitetə. Bizim dövrümüzdə 15 ixtisas seçmək mümkün idi. Kodlaşdırmada səhv etdiyi üçün ödənişliyə düşmüşdü. Beynəlxalq Universitet özəl olduğuna görə ödənişli idi. Bircə onda Fəridə dedi ki, “bəxtim olsaydı, dövlət universitetinə düşərdim, pulluda oxumazdım”. 

- Bəxtindən gileyliymiş o zaman. Nə idi gənc bir qıza bunu dedirdən səbəblər?

- Hə, onun üçün çox gileyli idi. Fəridə erkən yaşda uğursuz evlilik yaşamışdı. Bəlkə bu da bir səbəb idi.. .Bu haqda çox danışmaq istəmirəm. Şəxsi həyatı ona məxsus idi. Çox ailəcanlı idi. Ailəsi, yuvası üçün canından keçəcək bir ürəyə sahib idi. Əsmayə xalanı, Vüsaləni, ən əsası Fəridəmin ruhunu incitmək istəmirəm (ağlayır).

- Arzuları, hədəfləri nə idi Fəridənin? Rəfiqə olduğunuza görə bu barədə müzakirə aparmamış olmazdınız?

- Çox idi arzuları. Sonuncu dəfə əslində bizlə danışanda dağa çıxacağını dedi. Dağdan qayıdandan sonra Bolqarıstan səfəri var idi. Bütün sənədlərini hazırlamışdı. Orada 6 aylıq treninqə qatılacaqdı. Hər şey yarımçıq qaldı.

- Bəs Fəridənin gedib qayıtmadığı səfəri neçə günlük idi?

- 3 gün. Demişdi “3 günə qayıdacam, görüşərik”. Dekabrın 28-i üçün qızlarla görüşəcəkdik. Demişdi “Bolqarıstana getməzdən öncə görüşməliyik”. Getməmiş “Whatsapp”da bir qrup açmışdı, məni də əlavə eləmişdi ora. Demişdi “görüşlə bağlı hər şeyi ora yazın”. Bir də qara xəbər gəldi ki, “Fəridə yoxdur artıq”.

- Şəxsi həyatı ilə bağlı arzularını da bölüşmüşdümü sizinlə? Sevdiyi, ailə qurmaq istədiyi biri vardımı?

- Yox, belə bir adam yox idi. Zatən 2008-ci ildə ailəli olmuşdu. Onun ilk ailəsi dağılmışdı. Amma yenidən ailə qurmağı çox istəyirdi. Ciddi, onu anlayan birilə. Amma Fəridə bütün bu arzuları özüylə apardı... 

- Evliliyindən övladı vardımı?

- Xeyr. Daha geniş danışmaq istəmirəm bu barədə. Fəridə ailənin sonbeşiyi idi, onu göz bəbəkləri kimi qoruyurdular. Ailəsini incitmək istəmirəm.

- Bəs nə əcəb belə bir mühitdə olan xanımın ailəsi onun alpinist olmasına etiraz etməmişdi?

- Etmişdilər. Anası razı deyildi. Fəridənin atası razılıq verəndən sonra o alpinist oldu. Anası həmişə narazı və nigaran idi. İstəmirdi onun bu işlə məşğul olmağını. Hətta bacısı da narazı idi. Amma bilirdilər ki, Fəridə qarşısına məqsəd qoyub. Və necə olursa olsun, o məqsədə çatmaq istəyəcək.


- Adətən kişilər belə ekstrimlər, adrenalin yaşamağa meylli olurlar. Bir xanım olaraq nədən maraq yaranmışdı onda alpinistliyə?

- Qəfildən oldu. O vaxtlar İçərişəhərdə bir yerdə çalışırdı. Elə o ərəfələrdə dedi ki, ““Gilavar" Hava və Ekstrim İdman Klubu var. Ora yazılacam”. Əslində ayrı-ayrı təşkilatlarla, QHT-lərlə çalışırdı. Bilirsiniz, Fəridə üşüyən adam idi. O qədər üşüyən idi ki, harasa gedəndə mütləq soyuğa dözümsüzlük göstərirdi. O dəqiqə “üşüyürəm” deyirdi. Birdən-birə ona həvəs gəlmişdi sanki. Bəlkə də qismət beləymiş...

- Neçə il idi ki alpinistlik edirdi?

- 3-4 il olardı. Deyim ki, peşəkar idi, yalan olar. Peşəkar dağçı deyildi Fəridə, həvəskar idi. İdmana marağı vardı. Hətta veloturlara gedirdi. Amma nə deyim, elə arzularının dalınca getdi, o yolda da arzuları yarımçıq qaldı...

- Allah səbr versin!

- Sağ olun.(big.az)