Gəncə şəhər, Natəvan qəsəbəsinin sakini Niyazov Niyaz Novruz oğlu şəkər xəstələri üçün dövlət tərəfindən ayrılmış olan dərman vasitələrini ala bilmədiyindən Moderator.az saytı vasitəsilə Səhiyə Nazirliyinə və digər aidiyyatı qurumlara müraciət ünvanlayıb.

Maddi durumunun yaxşı olmadığını yazan Niyazov Niyaz dövlət tərəfindən ayrılan dərman vasitələrinin şəkər xəstələrinə çatdırılmamasının onun ailəsində də ciddi problemlərə yol açdığını bildirir.

Moderator.az həmin müraciəti təqdim edir:

"Hörmətli Moderator.az saytı, mən indi sizə yazacaqlarım barədə bir-iki yerə də müraciət etmişdim, ancaq bir müddət keçib, əsla bu işdən tamamilə bir xəbər olmadı. Azərbaycan Səhiyyə Nazirliyi DİABET XƏSTƏLƏRİnin dərman preparatlarını gah normada, gah da tamamilə yollamır. Əslində şəkər xəstələrinin bütün dərman preparatları üçün dövlət Səhiyyə Nazirliyinə pul ayırır. Bizlər (yəni mənim həyat yoldaşım-Niyazova Nurlana Əbili qızı) dərman preparatlarını ya tamamilə almırıq və ya az miqdarda alırıqsa, onda belə çıxır ki, bu xəstələrin dərman preparatlarına ayrılmış maddi vəsait təyinatı üzrə xərclənmir. Bir zamanlar Səhiyyə Nazirliyi diabet xəstələrinin qanında şəkərin dərəcəsini ölçmək üçün aparatlar yollamışdı. Həmin aparatların test çubuğundan hər ay üçün hər xəstəyə cəmi 5 ədəd test çubuğu verilirdi. Soruşanda ki, niyə belə olmalıdır. Axı, şəkər özü istəyəndə dəyişir, bizlərin istəyilə dəyişmir. Mənim həyat yoldaşım 20 ildən artıqdır ki, şəkər xəstəsidir. O, uzun müddətdir ki, insulindən istifadə edir. Doktor ona belə cədvəl təyin etmişdi.

1=08.00

2=13.00

3=18.00

4=23.00

Bu cədvəllə insulin vurmaqdan ötrü hər gün səhər tezdən qanda şəkərin dərəcəsi yoxlanmalı və sonra doza təyin edilməlidir. Əgər gündə 1 ədəd test çubuğundan istifadə etsək, onda ay ərzində 30 test çubuğu lazım olur (hansı ki, hər xəstəyə bir ay üçün cəmi 5 ədəd test verilir). Bundan başqa gündə 4 dəfə iynə vurulan yerdə hər gün 4 ədəd şprits lazımdır. Deməli hər ay üçün 120 şprits gərəkdir (hansı ki, hər aya cəmi 20 ədəd şprits verilir). Xeyli vaxtdır ki, bizə o zaman verilən şəkərin dərəcəsini ölçən OPTİUM aparatının test çubuqlarını xəstələrə vermirlər (deyirlər ki, həmin testlər yoxdur.). Hansı ki, həmin testləri aptekdə satırlar. Əvvəllər testləri 0.4 AZN-ə, indi isə bildiyim qədəri ilə 0.6 AZN-ə satırlar. Əgər bu test çubuqları Respublikamıza gəlmirsə, bəs onda apteklər satış üçün haradan alırlar? Bütün bu işlərdə müəmmalı suallar çoxdur. Əfsuslar olsun ki, bunu yazmaqla da bizlərə lazım olanları yəqin qaydasına salmayacaqlar. Buna baxmayaraq yenə də düşündüm ki, bəlkə sizlər onlara təsir edə biləsiniz və şəkər xəstələrinin dərman preparatlarının verilməsi məsələsini qaydasına salalar. Dərman preparatlarının daxilinə test çubuqları da aiddir. Bizə testi az verəndə sual olur ki, birdən gecə yarısı xəstəni şəkər çox narahat etməyə başladı. Bəs onda nə etsin? Şəkərin dərəcəsinə göstəriş vermək olmur, axı.

Allaha and olsun ki,əgər maaşdan başqa heç olmasa bir o qədər də əlavə gəlirimiz olsaydı, onda çatışmayanların hamısını özüm alardım və heç kimi belə məsələlərdən ötrü narahat etməzdim. Həm də düşünürəm ki, biz də Azərbaycan vətəndaşıyıq. Bizim də tələb etməyə və yaşamağa haqqımız var. Əgər yoxsa, onda belə çıxır ki, ya ölməliyik, ya da başımızı götürüb bu gözəl ölkəmizdən getməliyik? 300 manatla ailəni dolandıra bilmirik. Birini alanda 20-sini də ala bilmirik. Hal-hazırda ailə çətinliyilə əlaqədar olaraq dollarla götürdüyüm kreditlə bağlı onsuz da pis olan maddi durumumuz lap kəskin şəkil alıb. Ailəmin iki nəfərini təcili müalicə etdirməliyəm, ancaq bu mümkün deyil. Ona görə ki, pul yoxdur. Amma əslində çalışdığımız idarədə həmkarlar var və rəhbərlik fondu var. Onların heç biri kömək etmək istəmir. Bəs, həmkarlara yığılan pullardan niyə işçiyə belə hallarda kömək etmirlər? Bax, bunu onlardan mən soruşa bilmirəm. Həm dövlətin büdcəsindən kömək etmirlər, həm də mənə SW bankdan kredit vermirlər ki, dollarla olan borcumu bağlayıb çətin yaşamımı bir az yüngülləşdirim və qalan pulla ailəmi müalicə edim. Üstəlik belə yazılı müraciət edəndə də xoşları gəlmir. Hər bir insanın öz haqqlarının qorunması halı konstitusiyamızla müəyyən olunub. Biz də həmin haqlardan istifadə etmək istəyirik. Ancaq bizləri insan yerinə qoyan yoxdur, daha doğrusu heç veclərinə belə almırlar. Mən, 13.09.1976-cı il tarixindən bu günə kimi Azərbaycan hava yolları, Gəncə hava limanında çalışıram. Heç cürə 40 il stajlı normal işçi kimi mənə kömək etmirlər. Mənimlə bir düşmən kimi davranırlar. Yazılası sözlər çoxdur. Elə burda da tamalayıram.

Hörmətlə: "Gül.-Gün."sahibkar müəssisəsinin sahibkarı, Gəncə hava limanının işçisi, Gəncə şəhər, Natəvan qəsəbəsinin sakini- NİYAZOV NİYAZ NOVRUZ oğlu

Əlaqə:

E-mail : [email protected]