Bizim səlahiyyətli məmurlarımız  adətən mətbuatla birbaşa  təmasdan qaçırlar. Səbəbi nədir, hardan gəlir bilinmir, amma bircə o məlumdur ki, məmurlar danışanda mütləq tərs bir şeylər söyləyirlər və sonra da özləri kimi mətbuatdan qaçan mətbuat xidmətləri vasitəsilə sözün “konteksdən çıxarıldığını”, onun başqa anlamda deyildiyini söylətdirib ört-basdır edər, bəraət qazanmağa çalışarlar. Təbii, istisnalar da var. Deyilənin yozulmaması üçün elə cavablar da verilə bilər ki, mətbuat, oxucu konkret bir məna anlamaz və uzaqbaşı filankəs “diplomatik cavab” verdi, deyib  keçərlər. Deməli, adətən diplomatların cavabı “nə şişi yandırır, nə də kababı”. Bəs, diplomatın cavabı qeyri - diplomatik olanda nə yanar, daha doğrusu kim yanar? 

Bu günlərdə baş diplomatımız təəssüflə bildirib ki, Dağlıq Qarabağ məsələsi ilə bağlı görüşlərə görə optimist deyil. O, bununla bağlı ermənistanlı həmkarı Nalbandyanı ittiham edib: "O, çıxışlarında yer qoymur ki, nə isə müsbət bir şey müzakirə edək”. Nazir APA-ya deyib ki, bütün beynəlxalq təşkilatlar qərar və qətnamələrində Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanıyır: “Gələn ay Moskvaya səfərim zamanı ATƏT-in Minsk Qrupunun həmsədri kimi Rusiya ilə danışıqlarda bu məsələyə toxunacağam. Hansı addımları atacağımızı müzakirə edəcəyik ki, necə edək “status-kvo”nu dəyişək”.

Axundovun  “ Hekayəti xırs quldurbasan”ında bir epizod var. Rəis soruşur ki, zastavada tatar dilini bilən varmı? Cavab: ”2-ci bölükdəki Kuzma bu barədə düşünür, zati-aliləri”. Hörmətli nazirin “bu məsələyə toxunacağam” dedikləri Kuzmanın düşünməyini xatırladır, bunu oxuyan yad adam fikirləşər ki, yəqin o bu vəzifədə yenidir,  Moskvaya ilk səfərini edir və “status-kvo”nun dəyişilməsi məsələsini gündəmə gətirəcəyi barədə düşünür. Nalbandyanın ünvanına deyilənlər isə ittihamdan çox, acizlikdir... 

Bütün günü, yeri gəldi-gəlmədi təbliğat maşını “dinamik inkişaf” kəlməsini səsləndirir. Bəlkə də hansısa sahədə, kiminsə xeyri naminə “dinamik" hərəkətlənmə var, bircə Qarabağ məsələsində nə siyasi, nə hərbi dinamika illərdir ki, hiss olunmur.( Atəşkəs rejiminin  milyonuncu dəfə pozulması hərbi dinamika deyil)  43 illik Kipr məsələsi belə aktiv dövrünü yaşayır, danışıqlar aparılır, Qarabağ məsələsinin sülh yolu ilə həll edilməsini istəyənlər, tələb edənlər isə diplomatiyamızın qeyri-fəallığı ucbatından konflikti konservləşdirirlər. Postsovet ölkələrindəki separatizm nəticəsində Ukraynada, Gürcüstanda, Moldovada yaranmış qondarma strukturların məsələsi Qərb tərəfindən daim gündəmə gətirilir, Qarabağ yox. Səbəb nə islamofobiyadı, nə erməni diasporu, nə ikili standart. Səbəb odur ki, həmin ölkələrin rəsmiləri, konflikti yaradanın  hansısa separatçı qüvvə yox, məhz Rusiya olduğunu rəsmən bəyan edirlər. Qərb də məsələyə toxunanda osetini, abxazı, DNR, LNR, Pridnestrovyeni müzakirə etmir,  bu problemləri yaradanın, arxasında dayananın Rusiya olduğunu bildirib, Rusiyadan geri çəkilməni tələb edir. Bizim heç bir rəsmi mövqeyimizdə Qarabağın Rusiya tərəfindən işğal edilib Ermənistana təhvil verilməsi bəyan olunmayıb. Qərb də buna görə Ermənistanı, Qarabağ separatçılarını hədəfə almır. Gürcüstan da separatizm nəticəsində torpaq itirib, Azərbaycan da. 2008-də Rusiya Gürcüstana hücum edən vaxt Fransa prezidenti  Sarkozi Moskvaya gəlib iki gün Medvedyevin yanından getmədi, o vaxta qədər ki, Rusiya Gürcüstana hücumu dayandırmadı. Bizim üçün kim gedəcək Moskvaya, ya Tehrana?  Heç kim! Türkiyə belə Rusiyanın hərəkətlərinə etiraz etməyəcək və ya heç onu vecinə alan olmayacaq. Qərb də susacaq. 

ABŞ-ın yeni təyin olunmuş prezidentin təhlükəsizlik məsələləri üzrə köməkçisi general-leytenant (burda bir haşiyəyə çıxaq. Amerika kimi yekə bir dövlətin təhlükəsizlik məsələləri üzrə köməkçisi, İraq, Əfqanıstan döyüş yolunu keçmiş adam general - leytenantdı, Eldar Mahmudovsa  general-polkovnik!? General-leytenantlarımızın isə sayı ”“hesabı yoxdur) Herbert  Makmaster  son çıxışlarının birində deyir ki, “dünyanı təhdid edən 5 əsas  təhlükə  var - Rusiya, Çin, İran, Şimali Koreya və islam ekstremizmi”. İşə bax, bu beş təhlükənin ikisilə həmsərhədik, qonşuyuq, islam ekstremizmi də həm qonşuluğumuzdadı, həm içimizdə. Bu cür geopolitik təhlükə zolağında olan bir ölkənin  dayağı varmı? Bu təhlükəli qüvvələr bizim marağımıza yox, öz maraqlarına uyğun münasibət göstərib Ermənistanla dostluq edirlər və əks halda bizi növbəti işğal faktoru ilə hədələyirlər.  İsrail dövləti yarananda bütün ətraf ona düşmən idi və hamısı da SSRİ-nin dostlarıydı. İsrail müdrikcəsinə ABŞ və Qərbi Avropanı özünə dost seçib düşmənə qalib gəldi. Bizim strateji seçimimiz “balans” ola bilməz. Onsuz da balansdan uzağıq, daxili və xarici siyasətimiz Qərbin yanında deyil, yanında olduqlarımız da öz maraqlarını  yeridib təhlükəsizliyimizi təhdid etməkdə davam edirlər. Qarabağ da uzaqlaşdıqca uzaqlaşır. Kəlbəcərin mərkəzində ermənilər su xətti çəkir, məskunlaşmanın infrastrukturlarını yaradırlar. Qarabağa köçüb məskunlaşanlara əlavə imtiyazlar tanıyırlar. Biz də Qarabağdan məcburi köç edənlərin - qaçqınların imtiyazlarını ləğv edirik. Qaçqınlardan söz düşmüşkən, Qaçqınkomun sədri, Baş Nazirin müavini Əli Həsənov dünən bildirdi ki, Cocuq Mərcanlı camaatının adından hansısa beynəlxalq məhkəməyə müraciət edib ki, Ermənistan təzminat ödəsin. Sanki, erməni səbirsizliklə bu məhkəməni gözləyirmiş, onu məhkəməyə verən kimi əlini cibinə atıb dollarlar çıxaracaq, Əli Həsənov da Cocuq Mərcanlı kəndini tikəcək. Bu işə ən birinci inanmayan Qaçqınkomun sədridi, ən bərk gülən də erməni. Allahı sevərsiniz, məzələnməyin bu camaatla, onsuz da itirəcəkləri bir şeyləri qalmayıb. 

Kuzma bu müddətdə Qaçqınkoma rəhbər olsaydı qaçqının “dilini” öyrənərdi, bilərdi harda nəyi necə demək lazımdır. Bizim səlahiyyətlilər xalqın dilini bilmədilər, daha doğrusu bilmək  istəmədilər. Bir həftə bundan qabaq ABŞ səfiri Sekuta bir qaçqınla görüşüb, mehriban söhbət edib və “Biz keçmişdə yaşananları heç vaxt unutmamalıyıq" söyləyib və səfir Sekuta həmçinin qeyd edib ki, "Daimi yol axtararaq irəli addımlayan və ailələri üçün parlaq gələcək qurmaq üçün zəhmətlə çalışan insanlarla görüşməkdən böyük qürur hissi duyuram".  

Siz də  keçmişini, bu gününü itirib hələ ayaq üstə dura bilən qaçqınlarla görüşməkdən qürur hissi keçirirsinizmi? Səmimi olun, cənab məmurlar, Sekuta kimi. Qarabağ məsələsini Moskvada müzakirə etməyi düşünəndə də, Cocuq Mərcanlını tikmək istəyəndə də...