Vahid Azərbaycan Milli Birlik Partiyasının sədri, istiqlalçı deputat, tarixçi professor Hacıbaba Əzimov facebook səhifəsində maraqlı status paylaşıb. Moderator.az həmin statusu olduğu kimi oxucuların diqqətinə çatdırır:
“Dəyərli dostlar! Acı
təəssüf hissiylə xatırladırıq ki, ölkəmizin milli müstəqil dövlətçiliyinə həm
xaricdə, həm də ölkə daxilində təhlükə yaradan antiazərbaycan qüvvələri
mövcuddur. Bu qüvvələrdən ən məkrlisi və qorxulusu isə “Azərbaycan evi”nin içərisindədir
və bəzi dövlət orqanlarında mühüm vəzifələrə yerləşdirilmişdir. Əsasən
Rusiyanın “beşinci kolon”una mənsub olan həmin antimilli zümrə uzun illərdir
ki, tutduğu vəzifə mövqelərindən istifadə edərək açıq və ya gizli şəkildə
ictimai-siyasi, hüquqi, sosial-iqtisadi və digər sahələrdə dövlət siyasətinə
qarşı təxribatlar həyata keçirir, analoqu olmayan özbaşınalıqlar edirlər.
Bunları nəzərə alaraq bir müddətdir ki, feys.-də sual-cavab şəklində antimilli
qruplaşmanın dünyada, ən azı Avropada analoqu olmayan rüsvayçı
özbaşınalıqlarından, təxribatlarından bir halı ictimaiyyətin müzakirəsinə təqdim
etmişik. Dərin kədər və ürək ağrısı ilə bir daha bildiririk ki, bizim bu
müzakirəni açdığımız günlərdə, mayın 19-da məmur ”“ sahibkar zümrəsinin analoqu
olmayan özbaşınalığı nəticəsində Binəqədi rayonunda 16 mərtəbəli bir binanın
qısa bir vaxt ərzində bütünlüklə yanması, 16 nəfərin həlak olması, 60 nəfərin
ciddi xəsarət alması kimi dəhşətli faciəvi hadisə baş vermişdir.
Biz, təxminən bir ay bundan əvvəl antimilli ünsürlərin təxribat xaraterli fəaliyyətinə
ictimaiyyətin diqqətini cəlb etmək məqsədi ilə bilə-bilə əvvəlcədən konkret
faktları şərh etmədən ümumiləşdirilmiş şəkildə hakimiyyət orqanlarından birinin
köməkçi-xidmətçi qurumunun (aparatının) rəhbərinin səlahiyyətlərini aşaraq və vəzifə
cinayəti törədərək sosial təminatla bağlı bir sıra qanunlara, o cümlədən sabiq
deputatlar üçün güzəştli pensiya müəyyən edilməsinə dair qanunvericiliyə
antikonstitusion şərhlər verməsi və aidiyyəti üzrə digər dövlət orqanlarının və
hətta məhkəmələrin isə əslində heç bir hüquqi qüvvəsi olmayan bu şərhləri əsas
tutaraq ədalətsiz qərarlar qəbul etməsi kimi rüsvayçı özbaşınalıq halını
ictimai müzakirəyə çıxarmışdıq. İndiki yazımızda isə həqiqətən dünyada analoqu
olmayan bu məmur-məhkəmə özbaşınalığı halına hüquq normaları əsasında şərh verməyə
çalışırıq. İndiyədək müzakirədə iştirak edən dəyərli dostlara razlığımızı
bildirir və belə hesab edirik ki, onların bir qisminin bu görünməmiş
özbaşınalığı “analoqu olmayan cinayət” adlandırması da dürüst dəyərləndirmədir.
Bunu aşağıdakı təkzibedilməz faktlar və hüquq normaları da açıq ”“ aydın sübut
edir:
1. Əvvələn, göstərməliyik ki, Avropa məkanında analoqu olmayan bu cinayət
halının baş verməsinin səbəbkarı və günahkarı nə qədər inanılmaz olsa da, Milli
Məclisin köməkçi-xidmətçi qurumunun (aparatının) rəhbəri S.Mirzəyevdir. Əldə
etdiyimiz faktlar göstərir ki, S.Mirzəyev dəfələrlə qanunlara, o cümlədən Milli
Məclisin sabiq deputatlarının və dövlət qulluqçularının sosial təminatı ilə
bağlı qanunlara rəsmi antikonstitusion şərh verməklə öz vəzifə səlahiyyətlərini
aşmış və Konstitusiya Məhkəməsinin müstəsna səlahiyyətinə qeyri-qanuni müdaxilələr
etmişdir ki, bu da əslində cinayət əməlidir. Məsələn, S.Mirzəyev Əmək və
Əhalinin Sosial Təminatı Nazirliyinə göndərdiyi 19 dekabr 2000-ci il tarixli məktubunda
pensiya ilə bağlı qanuna qəsdən, qısasçılıq məqsədilə belə bir antikonstitusion
şərh vermişdir ki, güya 1991-1995-ci illərdə işlədilən “Milli Məclisin üzvü”
ifadəsi ilə sonralar istifadə olunan “Milli Məclisin deputatı” məfhumu fərqli
hüquq normalarıdır və sabiq deputatlar üçün müəyyən olunmuş güzəştli pensiya
yalnız 1995-ci ildən sonra seçilmiş və “Milli Məclisin deputatı” adlanan şəxslərə
şamil oluna bilər.
2. Milli Məclisin Aparatının rəhbəri S.Mirzəyevin səlahiyyətlərini aşaraq
pensiya ilə bağlı qanunlara antikonstitusion şərhlər verməsi, heç bir qanun
normasına istinad etmədən ilk Milli Məclisin deputatlarının güzəştli pensiya
almaq hüququnu inkar etməsi təsadüfi olmayıb, onun Rusiyanın Azərbaycandakı
“beşinci kolon”unun əsas fiqurlarından biri və PKK lideri A.Öcalanın 1999-cu
ilin fevral ayında Türkiyə kəşfiyyatına (MİT-ə) verdiyi istintaq ifadəsində
etiraf etdiyi kimi, PKK tərəfdaşı olması, vaxtilə açıq şəkildə Azərbaycanın
dövlət müstəqilliyinin əleyhinə çıxış etməsi və digər səbəblərdən istiqlalçı
deputatlara (siqnatorlara ) qarşı qərəzli, siyasi revanşizm niyyəti güdməsi ilə
bağlıdır. Məhz buna görə də o, göstərilən qanunsuz əməlini ört-basdır etmək üçün
dəfələrlə mətbuata verdiyi açıqlamalarında, dərc etdirdiyi yazılarında ilk
Milli Məclisin varlığını, onun deputatlarının statusunu və xidmətlərini danmağa
cəhdlər göstərmişdir. S.Mirzəyevin ilk Milli Məclisə və onun deputatlarına
qarşı siyasi diskriminativ münasibətini sübut edən əsaslı faktlardan biri də
budur ki, onun idarəçiliyində olan Milli Məclisin saytının (bax: meclis.
gov.az) “Milli Məclisin tarixi” səhifəsində 1991-1995-ci illəri əhatə edən dövr
boş buraxılmışdır. Saytda həmin dövrdə Milli Məclisin, umumiyyətlə qanunverici
hakimiyyət orqanının varlığı əks etdirilmir və belə təqdim olunur ki, güya
Milli Məclisin tarixi 1995- ci ildən başlayır.
3. Sabiq deputatların bir qisminin (Məryəm Həsənova, Hacıbaba Əzimov və Firudin
Cəlilovun) pensiya hüququnun pozulması ilə bağlı məhkəmələrə müraciətindən
sonra isə S.Mirzəyev ədalət mühakiməsi zamanı günahkar olmasının üzə çıxacağını
və məsuliyyətə cəlb edilə biləcəyini dərk edərək, həm özünun qulluq vəzifəsindən,
həm də qardaşı, Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının sədri H.Mirzəyevin
vəzifə mövqeyindən yararlanaraq mübahisələndirilən işin icraatına qanunsuz
müdaxilələr etmiş, hakimlərə təzyiq göstərmiş və məhkəmələrin ədalətli qərar
çıxarmasına imkan verməmişdir.
4. Dövlətçiliyimiz üçün dünyada analoqu olmayan rüsvayçı hal həm də budur ki,
Dövlət Sosial Müdafiə Fondu və məhkəmələr qərar qəbul edərkən ölkə
Konstitusiyasının və Avropa Konvensiyasının norma və prinsiplərini deyil,
S.Mirzəyevin hüquqi qüvvəsi olmayan, antikonstitusion mahiyyətli məktubunu və
onun qardaşı, Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının sədri H.Mirzəyevin
şəxsi rəyini və siyasi iradəsini əsas tutmuşlar.
5.1. Məhkəmələrin ölkə Konstitusiyasının və Avropa Konvensiyasının norma və
prinsiplərinə zidd olaraq tamamilə qərəzli və qanunsuz qərarlar qəbul etdiyini
sübut edən mühüm hallardan və faktlardan bir qismi də bundan ibarətdir ki,
cavabdehlər tərəfindən irəli sürülən iddialar, məhkəmələr tərəfindən mübahisələndirilən
iş üzrə verilən şərhlər və çıxarılan nəticələr heç də birmənalı oxşarlıq və
eyniyyət təşkil etməmiş, əksinə, bir-birindən kəskin dərəcədə fərqli olmuşdur.
5.2. Milli Məclisin sabiq deputatlarının güzəştli pensiya almaq iddiasının təmin
edilməməsinin səbəbinin izahında cavabdehlərin “dəlillər”i bir-birindən, məhkəmələrin
nəticəvi “əsaslar”ı bir- birindən fərqli olduğu kimi, cavabdehlərlə məhkəmələrin
arasında da ziddiyətli yanaşmalar olmuşdur. Bütün bu ziddiyyətli hallar,
faktlar və hüquq normaları sübut edir ki, əslində həm cavabdehlərin, həm də məhkəmələrin
göstərilən iddiaları, “hökm”ləri milli və beynəlxalq hüquq normalarına tamamilə
zidd, uydurma mülahizələrdir. Bunu oxşar məhkəmə aktlarına münasibətdə Avropa Məhkəməsinin
və Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin bir sıra qərarlarında
formalaşdırdığı hüquqi mövqeyi də sübut edir.
6. Avropa Məhkəməsinin Avropa Konvensiyasının 14-cü maddəsi ilə bağlı presedent
hüququna görə, analoji və ya əhəmiyyətli dərəcədə oxşar vəziyyətdə, xüsusən
eyni hakimiyyət orqanı, o cümlədən qanunverici hakimiyyət daxilində olan şəxslər
və ya qruplarla rəftarda fərqləndirmə olmamalıdır. Avropa Konvensiyanın 14-cü
maddəsi şəxsi xüsusiyyətlərə, yaxud da şəxslərin və ya qrupların birini digərindən
ayıran “statusa” əsaslanmaqla onlarla fərqli rəftar edilməsini qadağan edir.
7. Ölkə Konstitusiyanın və Avropa Məhkəməsinin presedent hüququ tələbləri
mövqeyindən çıxış edərək Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu “Məhkəmələr və
hakimlər haqqında” Qanunun müvafiq müddəalarının şərh edilməsinə dair 23 yanvar
2001-ci il, 27 iyun 2001-ci il, 29 aprel 2003-cü il və 18 iyul 2008-ci il
tarixli qərarlarında belə bir mövqe müəyyənləşdirmişdir ki, fəaliyyət göstərdikləri
dövrdən asılı olmayaraq hakim vəzifəsini yerinə yetirmiş şəxslərin sosial təminatı
heç bir fərq qoyulmadan Konstitusiyada təsbit olunmuş bərabərlik hüququ
prinsipi (maddə 25 və 149) əsas götürülməklə həll edilməlidir.
8. Lakin Dövlət Sosial Müdafiə Fondu və mübahisələndirilən işə baxan məhkəmələr
qanunvericilik hakimiyyəti (Milli Məclis) daxilində eyni kateqoriyaya (Milli Məclisin
sabiq deputatlarına) aid olan bir qrupun - Azərbaycanda dövlət müstəqilliyinin əldə
edilməsində, müstəqil Azərbaycan Respublikasının dövlət atributlarının, ölkə
Konstitusiyasının və qanunvericilik bazasının hazırlanıb qəbul edilməsində müstəsna
xidmətləri olan ilk Milli Məclisin deputatlarnın sosial təminatına fərqli
mövqedən yanaşaraq və uydurma “status” fərqliliyi bəhanəsi ilə onların güzəştli
pensiya almaq hüququnu pozmuşlar ki, bu da açıq-aşkar Konstitusiyanın 25-ci
maddəsinin I bəndi və Avropa Konvensiyasının 14-cü maddəsi üzrə Avropa Məhkəməsinin
presedent hüququna tamamilə zidd olub sosial sahədə dövlət siyasətinə ikili
standartlardan yanaşılması və diskriminasiya tətbiq edilməsi deməkdir.
9. Təsadüfi deyildir ki, hakimiyyətin varisliyinin və Konstitusiyanın bərabərlik
hüququ prinsipinin qorunması mövqeyindən çıxış edərək Milli Məclisin fəaliyyətdə
olan 21 nəfər deputatı hələ 2007-ci il martın 7-də Prezident İ.Əliyevə məktubunda
sabiq deputatların bir hissəsinə qarşı ayrı-seçkilik olduğunu ifadə edərək göstərmişdır
ki, “bərabərlik hüququ hələ də ilk Milli Məclisin deputatlarına şamil edilməyib.
Həmin sabiq deputatların pensiya təminatı məsələsini həll etmək üçün isə
qanunvericiliyə hər hansı dəyişiklik və əlavələr etməyə ehtiyac yoxdur. Bunun
üçün sadəcə Dövlət Sosial Müdafiə Fondu öz vəzifə borcuna müvafiq olaraq mövcud
“Əmək pensiyaları haqqında” qanuna əməl etməlidir”. Göründüyü kimi, bu məktubda
deputatlar həm də mövcud qanunvericilik aktlarının ilk Milli Məclisin
deputatlarına güzəştli pensiya verilməsinə təminat verdiyini, lakin Dövlət
Sosial Müdafiə Fondunun öz vəzifə borcuna əməl etmədiyini də xüsusi olaraq
vurğulamışlar. Bütün bunlara baxmayaraq yenə də analoqu olmayan bir hal baş
vermiş, deputatların göstərilən məktubu qəsdən Prezident İ.Əliyevə deyil,
Nazirlər Kabinetinin təhsil şöbəsinə göndərilmiş və orada da “dəfn” edilmişdir.
10. Göründüyü kimi, S.Mirzəyev səlahiyyətlərini aşaraq və Konstitusiya Məhkəməsinin
müstəsna səlahiyyətinə aid funksiyalarını mənimsəmək cəhdi göstərərək qanunlara
rəsmi şərh vermiş, Dövlət Sosial Müdafiə Fondu və məhkəmələr dövlət adından qəsdən,
bilə-bilə daimi fəaliyyət göstərən qanunvericilik hakimiyyəti (Milli Məclis)
daxilində eyni və bərabər vəziyyətdə olan sabiq deputatların bir hissəsinə
diskriminasiya tətbiq etməklə onların güzəştli pensiya almaq hüququnu kobud şəkildə
pozan qanunsuz qərarlar qəbul etmiş və bununla da Azərbaycan Respublikası
Konstitusiyanın 13, 25, 26, 29, 38, 60, 71, 127, 149-cü maddələrində, Avropa
Konvensiyasının 6.1, 14 və 17-ci maddələrində, Konvensiyanın 1 saylı
Protokolunun 1-ci maddəsində təsbit olunmuş norma və prinsipləri, Avropa Məhkəməsinin
Konvensiyanın 6.1, 14 və 1saylı Protokolunun 1-ci maddələri üzrə presedent
hüququ ilə müəyyən olunmuş tələbləri kobud şəkildə pozmuşlar.
11. Azərbaycan həqiqətən də Avropada və hətta postsovet məkanında analoqu
olmayan yeganə ölkədir ki, burada dövlət müstəqilliyi bərqərar olduqdan sonra
seçilmiş və daimi fəaliyyət göstərən parlamentin ”“ ilk Milli Məclisin
deputatlarının böyük əksəriyyəti səlahiyyətləri başa çatdıqdan sonra işsiz
saxlanılmış və həm də deputat pensiyalarını almaqdan məhrum edildiklərinə görə
agır maddi-mənəvi sıxıntılar, ciddi səhhət pozuntuları içərisində çətin həyat
yaşamaga məhkum edilmişlər. Son dərəcə acınacaqlıdır ki, cəmi 51 nəfərdən ibarət
seçilmiş ilk Milli Məclisin üzvlərindən hazırda 20 nəfəri pensiya yaşına
çatmışdır ki, onlardan da 8 nəfəri həm işsiz saxlanıldığına və yalnız pensiya
ümidinə qaldığına, həm də deputat pensiyasını almaqdan məhrum edilərək agır
maddi sıxıntılara və “mənəvi-məxməri terrora” məruz qoyulduğuna görə vaxtsız vəfat
etmişdir.
Şübhə yoxdur ki, bütün bu rüsvayçı hallar, analoqu olmayan qanunsuz qərarlar,
ilk Milli Məclisin varlığının inkar edilməsi, onun üzvlərinin status və
hüquqlarının pozulması mahiyyətcə həm də şəxsiyyətə, cəmiyyətə, dövlətə təhlükə
yaradan cinayət əməlləri, milli müstəqil Azərbaycan dövlətçiliyinə qarşı təxribat
və həqarət, ölkəmizin beynəlxalq nüfuzuna ciddi zərər vuran hüquqi-siyasi
aktlardır.
Odur ki, dəyərli dostları, sabiq və hazırkı deputatları, siyasətçiləri, hüquq
müdafiəçilərini, vicdanlı dövlət qulluqçularını və bütün Azərbaycan ictimaiyyətini
dünyada analoqu olmayan bu məmur-məhkəmə özbaşınalığına biganə qalmamağa, öz
münasibətlərini bildirməyə və aidiyyəti üzrə dövlət orqanlarını isə müqəssirləri
məsuliyyətə cəlb etməyə çağırırıq”.