Bu və digər suallara cavab tapmaq üçün Moderator.az-da 1991-ci ilin mayında Dağlıq Qarabağın erməni ekstremistlərindən təmizlənməsi üçün aparılan “Ümid” adlı hərbi milis əməliyyyatının qərargah rəisi təyin olunmuş  Azərbaycan DİN Cinayət-Axtarış İdarəsi və İslah İşləri İdarələrinin rəisi olmuş polkovnik Əzim Piriyevin müəllifi olduğu “Yarımçıq qalmış “Ümid” əməliyyatı...” sənədli povestinin maraqlı məqamları ilə tanış olun.

(Əvvəli burada://www.moderator.az/news/323872.html )

Ermənilərin Hadrut və Şuşa rayonlarından köçürülməsi, “boyevik”lərin tutulub  həbs edilməsi, silah-sursatların yığılması, Laçın dəhlizinin bağlanması azərbaycanlıları nə qədər sevindirirdisə,  sabaha ümidlərini artırırdısa,  erməniləri də bir  o qədər, bəlkə də artıq kədərləndirirdi, qalıb burda yaşamalarına ümidlərini itirirdi, təşvişə salırdı. Onlar yaranmış belə acınacaqlı vəziyyətdən çıxış yolu axtarırdılar… 

Daxil olan məlumatlar ondan xəbər verirdi ki, Xankəndi şəhərində yaşayanların əksəriyyəti ümidlərini hər şeydən itirərək yalnız köçüb getməyə bağlamışlar.  Onlar sovet Daxili Qoşunları hərbçilərinin vasitəsilə mebellərini, avtomaşınlarını və digər ev əşyalarını sataraq Ermənistana getməyə hazırlaşırdılar. Bunun üçün onlar təhlükəsizliklərinə təminat verilməsini və maneəsiz dəhliz istəyirdilər...

Belə məlumatlar təkcə  o vaxtkı Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətində yaşayan azərbaycanlıların arasında deyil,  həm də şəhərin müxtəlif şəhər və rayonlarına yayılmışdı. Ona görə də Vilayətə bitişik rayonlarda, həmçinin Bakıda yaşayan imkanlı adamlar Xankəndidə  boşalacaq evləri bağ evi kimi indidən gözaltı edərək bölüşdürmək barədə düşünürdülər. Kim hansı evə  və nə vaxt sahib çıxacağı barədə düşünürdü...

Yaxşı deyiblər: “Sən saydığını say, gör fələk nə sayır...”

Laçında olduğum müddətdə Şuşa şəhərində ermənilərin saxlandığı həbsxanada aparılan əməliyyat-istintaq tədbirlərinin  gedişatı barədə  əməkdaşlar müntəzəm surətdə mənə məruzə edirdilər. Bu məlumatların bəzilərini telefon vasitəsilə, əksəriyyətini isə gəlib Laçında məruzə edirdilər. Alınmış məlumatları, görülən işlərin gedişatını burada təhlil edib lazımi tədbirlər görürdük. Gələcəkdə hansı məsələlərin həll olunmasına dair planları müəyyənləşdirirdik...  

Laçın rayonunun sərhədlərini möhkəmləndirib dəhlizi bağladıqdan sonra Şuşaya gedərək orada aparılan işlərin təşkil edilməsi ilə məşğul olmağa başladım... 

Əməliyyat işçiləri Şuşa həbsxanasında saxlanılan ermənilərlə intensiv iş aparırdılar. Onlardan bəziləri milis işçiləri ilə əməkdaşlıq etməyə razılıq verdikdən sonra, əməliyyat-istintaq qrupunun işində böyük irəliləyiş olmuşdu.  Vilayətin ərazisində açılmamış cinayət hadisələrinin kim tərəfindən törədilməsini əməliyyat-istintaq qrupunun əməkdaşları artıq bilirdilər. Ermənilər artıq törətdikləri çoxsaylı cinayət əməllərini etiraf edib bu barədə istintaq ifadə verməyə başlamışdılar.  Onları hadisə yerinə apararaq silah-sursatların, partlayıcı maddələrin gizlədildiyi yerlər, minalanmış sahələr barədə verdikləri ifadələrin düzgün olub-olmamasını yoxlamaq mərhələsinə başlanılmışdı...

İlk belə tədbir 1991-ci il may ayının 22-də Qaladərəsi kəndinə keçirildi. Hadisə yerini göstərmək üçün apardığımız erməni dustaq Qriqoryanın göstərdiyi sahəyə baxış keçirilən zaman mütəxəssislər müəyyən etdilər ki, 270 metrlik yol 11 yerdən minalanmışdır.  Oradaca minaların hamısı zərərsizləşdirildi. Başqa yerlərdə gizlədilmiş 76 mina isə yerində partladılmaqla məhv edildi. Keçirilən bu tədbir barəsində Daxili İşlər naziri Məhəmməd Əsədova məlumat göndərdim... 

Belə tədbirlər mayın 24-də Kirov, 31-də Yexsaoq kəndində, iyunun 6-da Qaladərəsində keçirildi və küllü miqdarda silah, sursat, hərbi ləvazimat götürüldü. 

Keçirilən tədbirlərin nəticəsi barədə DİN-ə məlumat göndərilirdi.

(Davamı var) 

Təqdim etdi: Sultan Laçın