Artıq bur neçə aydır ki, Ermənistanın Azərbaycana qarşı təxribatları ardıcıl və sistematik xarakter almaqdadır. Ordumuzun mövqelərinin atəşə tutulması, diversiya qruplarının sərhədlərimizdən içəri sızmağa cəhd etməsi, düşmənin şərti sərhədlərdə çoxlu sayda hərbi texnika cəmləməsi və s. bundan xəbər verir.
Maraqlıdır, bütün təxribatları qətiyyətlə dəf edilən, törətdiyi diversiya cəhdlərindən özü ciddi ziyan görən Ermənistan niyə bu təxribatlardan imtina etmir? Nə hərb, nə sülh siyasəti İrəvana nə qazandırır?
Sülh istəmir, qalib gəlmək üçün isə gücü yoxdur!
Hər şeydən öncə qeyd edək ki, Ermənistanın ölkəmizə qarşı fasiləsiz təxribatlar törətmək cəhdi İrəvanın sülhdən tamamilə uzaq olduğunu, ancaq terror və qarşıdurma haqqında düşündüyünü göstərir. Baş verənlər onu göstərir ki, İrəvanın yekun sülh müqaviləsinin imzalanmasıdnan yayınması heç də təsadüfi deyil. Məqsəd sülh müqavilənin imzalanmasını qeyri-müəyyən vaxta qədər uzatmaq, bu müddət ərzində yeni və daha cidi təxribatlar üçün güc toplamaqdır. Çünki Ermənistan hakimiyyəti və bu ölkədəki revanşist qüvvələr yaxşı başa düşür ki, hətta havadarlarının dəstəyi fonunda belə Azərbaycana qalib gəlmələri mümkün deyil. Buna görə də, rəsmi İrəvan hər vasitə ilə sülhdən yayınmağa, ermənipərəst qüvvələrin və erməni lobbisinin dəstəyi ilə yeni qarşıdurmalar üçün qüvvə toplamağa çalışır. Hindistan, Fransa və bəzi dövlətlərin Ermənistan hərbi-iqtisadi yardımlar göstərməsi İrəvanın bu yöndəki ümidlərini daha da artırımaqdadır.
Müharibə imitasiyası, fəlakət şousu...
Ermənistanın nə hərb, nə sülh siyasətindən imtina etməməsinin əsas səbəbi isə bütün dünyanı bölgədə hərbi qarşıdurmanın davam etdiyi, “məzlum ermənilərin hər gün məhv olduğu, əzildiyi” yalanına inandırmaqdır. Müharibə üçün gərəkli gücü olmayan və bu səbəbdən də Azərbaycana qarşı irimiqyaslı təxribatlar həyata keçirə bilməyən İrəvan, öz məqsədinə çatmaq üçün müharibə imitasiyasını davam etdirməyi zəruri hesab edir. Yaxın keçmişin təcrübəsi də sübut edir ki, Ermənistanın yalan və təbliğat maşını müharibə imitasiyası, fəlakət şousu fonunda daha effektiv fəaliyyət göstərir.
İrəvan hesab edir ki, 44 günlük Vətən müharibəsindən sonra erməni yalan maşınının təbliğatı üçün əvvəlki döəmlə müqayisədə daha əlverişli şərait yaranıb. Müharibədə Ermənistanın məğlubiyyəti, Azərbaycanın parlaq zəfəri regionda yeni status-kvonun formalaşmasına gətirib çıxarıb ki, bu status-kvonun birmənalı şəkildə ölkəmizdən yana olduğu göz önündədir. Məlum status-kvonu heç cür dəyişə bilməyən Ermənistan ermənilərin müharibədən sonra da əzilməkdə davam etdiyi, Azərbaycanın təzyiqlərinə məruz qaldığı yalanını ortaya atmaqla, beynəlxalq müstəvidə özünə daha çox himayədar tapmağa çalışır. Vətən müharibəsindən sonra İran, Hindistan, Fransa kimi dövlətlərin bəzi məqamlarda Ermənistanın açıq himayədarı qismində çıxış etməsi faktı İrəvanın müəyyən dövlətləri öz yalanına inandıra bilməsindən xəbər verir.
Beynəlxalq arenada özünə daha çox və daha ciddi himayədar tapmağa çalışan Ermənistan, məhz həmin himayədarların vasitəsilə Azərbaycana siyasi-diplomatik, eləcə də iqtisadi təzyiqlər göstərmək niyyətindədir. İrəvan hesab edir ki, əgər özünə kifayət qədər həmfikir tapa bilsə, o zaman Azərbaycana qarşı ciddi siyasi-psixoloji cəbhə formalaşdıra bilər ki, bu da ona öz məkirli məqsədlərinə çatmaqda kömək edər.
Bir sözlə, Ermənistanın nə hərb, nə sülh siyasəti informasiya müstəvisindəki təbliğati fəaliyyətə hesablanıb. Məqsəd beynəlxalq müstəvidə İrəvana yeni himayədarlar tapmaq, Azərbaycana qarşı ciddi sipər formalaşdırmaqdır. Fəqət İrəvan unudur ki, Azərbaycan hərbi, siyasi, iqtisadi müstəvidə olduğu kimi, informasiya və diplomatik müqstəvidə də uğurlu fəaliyyət ortaya qoymaqdadır. Bu isə o deməkdir ki, Ermənistanın Azərbaycana qarşı beynəlxalq koalisiya formalaşdırmaq, dünya nəhənglərinin iştirakı ilə siyasi-psixoloji cəbhə açmaq cəhdi heç bir nəticə verməyəcək.
Seymur ƏLİYEV
