Ermənistan müxalifəti Paşinyanın erkən parlament seçkisi keçirək təklifinə qətiyyətlə razılıq vermir. Çünki katastrofik uduzacağından qorxur. Bu gün Ermənistanda Paşinyanın partiyasının toplayacağı səslərin heç 20 faizini belə toplaya bilən müxalif partiyası yoxdur. Paşinyan müharibəni uduzub, təslimçilik müqaviləsinə imza atıb və erməni siyasətçisi üçün nadir hal sayılan imza atdığı sənədin müddəalarına əməl edib.Ancaq erməni xalqı onu istefaya göndərmək niyyətində deyil. Bu paradoks deyilmi? 

 

Ancaq hadisələrin belə inkişaf edəcəyinə mən azı 90 faiz əmin idim. Çünki məntiqi izah var. İlk növbədə ermənilər Paşinyan höküməti ilə Koçaryan və Sərkisyan hökümətlərini müqayisə edir.Bu müqayisədə Paşinyan udur. Ermənilər bir daha Koçaryan və Sərkisyan kimi korrupsioner, rüşvətxor, klan maraqlarını xalqın maraqlarından qat qat yuxarı tutanları hakimiyyətdə görmək istəmir. Bu günkü parlament seçkilərində iştirak edəcək partiyaların xaç ataları bu iki DQ klanının nümayəndəsidir.

 

Ermənilər  biz böyük xalqıq, bizim ordumuz məğlub edilməzdir, biz ağıllı və bacarıqlı xalqıq,biz olmasaq nə Rusiya,nə Fransa nə də Amerikada inkişaf olmaz kimi inamları nəhayət sarsıldı. Ordularının məğlub olmamazlıq mifi çilik çilik oldu.44 günə 100 km-lər irəliləyən Azərbaycan ordusuna (Ermənistanın bütün hərbi potensialı toplandığı 100 km-i)eni -uzunu 200 km olan Ermənistanın bu başından o başına keçmək üçü heç 20 gündə lazım olmaz. Çünki ordusu Qarabağda darmadağın edilib, Ermənistanda yoxdur.Erməniləri qorxu hissi uzun müddət tərk etməyəcək.

 

Hər 7-8 ailədən bir itgi vermiş ermənilər müharibə etmək istəmir. Müxalifətin müqaviləni pozacağıq bəyanatlarına ermənilər heç vaxt səs verməzlər.

 

Az qala dünyanı idarə etdikləri,ağıllı və bacarıqlı olduqlarını iddia edən millətçilərin sadə insanlara təsiri darmadağın oldu. Xalq artıq əgər belədirsə nə üçün biz acından ölürük, nə üçün qonşularımız Türkiyə,İran,Azərbaycan,Rusiya və Gürcüstandan pis yaşayırıq.Zori Balayanlar,Siva Kaputikiyanlar kimi millətçilik xəstəliyinə tutulmuş sərsəmlərin fantaziyalarını millət zibil yeşiyinə atıb.

 Ermənistan ordusu Paşinyanı dəstəkləyir. Yaxşı bilir ki, birdə müharibəyə girişsə ordusundan heç nə qalmayacaq.

 Polis Paşinyanın tərəfindədir. Çünki Koçaryan və Sarkisyanın vaxtında klan tapşırığını yerinə yetirməkdən yorulub.

 Hadisələrin belə inkişafı imkan verir ki, Türkiyə,Gürcüstan, Azərbaycan,Ermənistan  arasında hər tərəfli müqavilə bağlanılsın ,iqtisadi intiqrasiyaya başlanılsın. Mən RF-nı yazmamışam,çünki RF və Gürcüstan ilk növbədə öz münasibətlərini formalaşdırmalıdırlar.  Ümumiyyətlə Türkiyə,Ermənistan, Azərbaycan müqaviləsidə bağlana bilər.

 Bir sözlə, bu regionda uzun müddətli stabillik yaratmaq üçün tarixi şərait yaranıb.

 Məsələn, Paşinyanın Türkiyəyə  və ya Ərdoğanın Ermənistana səfəri ilə hadisələrin inkişafına təkan vermək olardı.

 Prezident Əliyevin və Paşinyanın qarşılıqlı səfərləridə mühüm rol oynayardı. Azərbaycana bu regionda öz maraqlarına uyğun əmin amanlıq lazımdır.