Mövzu ilə bağlı “Kaspi” qəzeti məqalə dərc edib.

 

 

Məlum olur ki, Nikol Qərbə kabab iyinə getsə də, qoltuğunun altında qarpız geri dönüb. Bu, Ermənistandakı qərbpərəstlər və hakim komanda üçün “soyuq duş” effekti yaradıb. Rusiyapərəst qanad isə bu nəticələri bayram kimi qeyd etmək qərarına gəlib.

 

Brüssel görüşündə Ermənistana növbəti dörd il üçün cəmi 335 milyon avro məbləğində pul dəstəyi vədi verilib. Məbləğ “Mülki müqavilə”də ciddi çaxnaşmaya səbəb olub. Məsələ ondadır ki, görüşdən əvvəl partiya nümayəndələri ən azı iki milyard avroya ümid edirdilər və demək olar ki, buna əmin idilər. Bu pulla erməni dövləti Qafqazın Sinqapuruna çevrilməli idi.

 

Müqayisə üçün bildirək ki, təkcə cari ilin ilk iki ayı ərzində Ermənistanla Rusiya arasındakı ticarət dövriyyəsi 2.1 milyard dollar olub.

 

Artıq “Mülki müqavilə”nin bir sıra üzvləri Qərbin onların fədakarlığını qiymətləndirmədiyini bildirir və aylardır Rusiyanı tənqid etdiklərinə, 44 günlük müharibədən sonra rəsmi İrəvanın bütün günahlarını strateji müttəfiqlərinin üzərinə yıxdıqlarına görə, dərin peşmançılıq hissi keçirirlər. Erməni KİV-lərində yayılan məlumata əsasən, hakimiyyət çevrələri bir-birinə təsəlli verir, ümid edirlər ki, Paşinyan gizli razılaşmalar əldə edib. Yaxın zamanlarda ciddi məbləğlərin ölkəyə transferi müşahidə ediləcək.

 

 

 

Eyni zamanda qeyd etmək yerinə düşər ki, son günlər dörd kəndin Azərbaycana qaytarılması məsələsində də hakim partiyada çatlar yaranıb. Rəsmilər müsahibə və söhbətlərində baş nazirin tezislərini təkrarlamaq məcburiyyətində qalıblar. Amma onun qərarları komandada birmənalı qarşılanmır. Çünki hökumət başçısı bu gün dediyi fikri sabah təkzib edir. Ona görə də artıq partiyada xarici siyasətdə kəskin dəyişiklik məsələsi ilə bağlı qeyri-müəyyən vəziyyət yaranıb. Bu qeyri-müəyyənlik parlamentdəki fraksiya daxilində də vəziyyəti gərginləşdirib. Hakimiyyət deputatlarının hər biri özünü lider kimi təsdiqləməyə və öz ideyası ətrafında başqalarını birləşdirməyə çalışır. Bir sözlə, mövqelərini gücləndirmək üçün komanda daxilində öz komandasını yaradır.

 

 

Partiya nümayəndələrini narazı salan məqamlardan biri də rəsmi təbliğat və qərbpərəstlərin Brüsseldə dönüş olacağı, Ermənistanla təhlükəsizlik paktı imzalanacağı, Avropa İttifaqına üzvlüyə namizəd olmaq üçün danışıqların başlayacağı fonunu yaratması idi. Eyni zamanda, Avropa vizası ilə bağlı müəyyən müsbət irəliləyişlər də gözlənilirdi. Amma sonunda məlum oldu ki, yuxarıda sadalananlardan heç biri görüşdə müzakirə edilməyib. Təhlükəsizlik Şurasının katibi Armen Qriqoryan, xarici işlər nazirinin müavini Vahan Kostanyan isə bu məsələdən əvvəlcədən xəbərdar olduqları üçün partiyadaşlarını xəbərdar edərək, Brüsseldə əsasən iqtisadi məsələlərin müzakirə ediləcəyini bildirmişdilər. Amma “Mülki müqavilə” üzvləri onlara inanmayaraq, Brüssel görüşünün əsl dönüş olacağına inanmaqda davam ediblər.

 

 

Ermənistanda baş verən hadisələrin analizi sübut edir ki, Paşinyan Brüsseldə ABŞ və Aİ qarşısında öhdəliklər də götürüb. Bu öhdəliklərdən biri də Rusiya ilə yaxın əlaqəsi olan bütün şəxslərin vəzifədən uzaqlaşdırılmasıdır. Bağlı qapılar arxasında baş nazirə bildirilib ki, vəsait və dəstək yalnız etibar etdikləri insanlara verilə bilər. Bu isə erməni siyasi elitasında rusiyayönlü qanadın başı üzərində qara buludların toplaşmasından xəbər verir. Avropa İttifaqının bir sıra məmurlarının erməni təhlükəsizlik orqanları ilə bağlı ciddi narahatlıqları var və onlardan qurtulmaq tələb edilib. Bu sırada Ermənistan silahlı qüvvələrinin baş qərargah rəisi Edvard Asryanın adı qeyd edilir.

 

Brüssel görüşünün Azərbaycan üçün nəticələrinə gəldikdə isə, Blinken və fon der Lyayenin görüşdən əvvəl Prezident İlham Əliyevə zəng etmələri elə bir çox mətləbdən xəbər verir. Bu telefon zəngləri bir daha sübut edir ki, regionun lideri Azərbaycandır və istənilən məsələdə Bakıya hesabat verilməli, onun mövqeyi diqqətə alınmalıdır. Avropa ilə enerji sahəsində əməkdaşlığın bundan sonra daha da inkişaf etdiriləcəyi ilə bağlı fikirlər də buna sübutdur. Bununla da Azərbaycan Ermənistana bir daha sübut etdi ki, kiminsə qoltuğunun altında yaşamaq ən çirkin siyasətdir. Belə siyasəti yürüdənlər Brüsselə kabab iyinə gedib tulapayı ilə geri qayıdaraq siyasi elitada çaxnaşmaya səbəb olmaqdan başqa yol tanımırlar.