Bir körpənin görmədiyi atası üçün darıxdığı qədər acı.. Toya hazırlaşan nişanlı bir qızın şəhid tabutu qarşılayacaq qədər qaralı, ağrılı.. "Atam işdədir" deyən körpənin həyatının ən böyük itkisindən xəbərsiz olduğu qədər məsum.. Bundan sonra həm də ata olmaq yükünü çiyinlərinə almış qadın qədər küssəli və məğrur.. Bu an ən böyük arzusu atasını qucaqlaya bilmək olan uşağın sevgisi kimi təmənnasız.. 

Özündən geriyə heç bir nişanə qoymadan, bir nəslin yeganə daşıyıcısı olduğu soyadını şəhidlik zirvəsinə ucaldan, "vətən qeyrətimdir" deyib, ölümün üstünə addımlayacaq qədər qorxusuzdur şəhidlik.. Ölümlərin ən gözəlidir şəhidlik. Gözəl ölməkdir.. Ölərək, ölümsüzləşməkdir.Qürurdan doğulan acı, qürrədən yaranan məyusluq.. Torpaqa qarışan torpaq sevgisidir.. Ana vətənin övladıdı şəhidlik.. Milyonların qəlbinə dağ, milyonların ürəyinə fərəhdir şəhidlik! Şərəfdir şəhidlik! Uğruna can verilən torpağın vətən kimi qucaq açması, qoynuna almasıdır. Şəhidlik vətənin öz oğlu ilə görüşüdür! Uzun, çətin bir yolun sonunda vətən oğlunun uğruna qan tökdüyü torpaqla vüsalıdır şəhidlik..

ƏZƏMİ - Ölümün Əzəmidir Şəhidlik..

Bir işarəsi var idi adında.. Əzəmi.. Elə böyük sevgi, elə güclü hünər, elə cəsarət, əzəmət! Yoxsa asandırmı Şuşa həsrətlisi bir nəslin tək düşmən çəpəri olmaq?! Ailənin, böyük bir Şuşa nəslinin tək oğul övladı idi Əzəmi.. Anası südü ilə həm də Şuşa sevgisi, biraz da həsrəti ilə bəsləmişdi onu.. O öz canında bir nəslin torpaq sevgisini, qeyrətini daşıyırdı.. Acıdır taleyi.. Bəlkə də şəhidlik üçün bədəl belə ağır olmalıdır?! Bunu bir yaradan bilir, bir də yəqin ki o zirvəyə layiq olan.. Hüseynov Əzəmi 1992-ci ildə Mingəçevir şəhərində anadan olub. Əslən Şuşalı idi. 2015-ci ildə hərbi xidməti layiqincə başa vurduqdan sonra 2016-cı ildə Zaqatalada xüsusi təyinatlı kimi xidmətə başlayır. Daha sonra 3 illik hərbi xidmətini “medbrat” və baş çavuş kimi başa vurur və Mingəçevirdə müddətdən artıq xidmətə başlayıb. Müharibə başlayanda o da hamı kimi cəbhəyə yollanır. Oktyabrın 8-də Suqovuşan uğrunda gedən döyüşlərdə şəhid olur. 

Əzəmin ən böyük arzusu Şuşadakı evlərinin önünə bayrağımızı sancmaq idi, lakin ölümündən 1 ay sonra noyabrın 8-də Şuşanın alınması xəbəri gəlir. Yaxınlarının bildirdiyinə görə 3 bacının tək qardaşı olan şəhidimiz 3 ildir ailəli olsa da övladı olmayıb. O özü yaralı ola-ola da 4 əsgər yoldaşına qan verib, həmçinin onların döyüş meydanından çıxarılmasına köməklik göstərib. O əsgərlər bu gün də Əzəmin məzarı üstünə gəlib, ondan halallıq alırlar. Düşmənin hücum etdiyini görən döyüş yoldaşları ondan yerə uzanmasını xahiş etsələr də Əzəmi “Mən düşmən qarşısında uzanmaram” deyir və şəhid olur. Şuşa həsrəti ilə doğuldu, Şuşa həsrəti ilə vuruşdu, Şuşa həsrəti ilə şəhid oldu Əzəmi.. Ruhu duymamış deyildir əzəmətli qələbəni! Qələbədir şəhidlik! Nahaq, namərd, məğlubiyyət üzərində qələbə! Bayraqlaşan nümunədir şəhidlik! Qürur yeri, and yeridir şəhidlik! Bir ömürlük acı, bir ömürlük həsrət, sağalmayan yara, bitməyən, azalmayan fəxrdir şəhidlik! Vətən sevgisinin ən gözəl sübutudur şəhidlik..Çoxları gözəl yaşamağı arzulayar. Onlar gözəl ölümü seçənlərdir.. Çoxları ölər, amma onlar şəhid olanlardır..

Biz də şəhidimizin ailə üzvlərinə səbr diləyirik, ruhu şad olsun deyirik.