Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyinin əməkdaşı və İslam Əməkdaşlıq Təşkilatının Avropa İttifaqındakı nümayəndəsi Arif Məmmədovun sosial şəbəkədə məmurlarla bağlı yazdığı status böyük qalmaqala səbəb olub. Binəqədi rayonundakı göydələndə baş verən yanğına diqqət çəkən diplomat statusunda deyib: “Bu faciə hər bir azərbaycanlının kədəri və faciəsidir. Allah xalqımıza səbri qalıbsa, səbr versin. Heç bir xalq bu qədər haqsızlığa və biabırçılığa dözməz. Xalqın zülmündən milyonlar əldə edən məmurlar çox səbrli xalqımızın qəzəbindən qorxmurlarsa, Allahın qəzəbindən qorxsunlar” status paylaşıb.
A.Məmmədovun
daş-qalaq və qılınc-qalxanla qarşılan digər statusu isə budur: “3 gün Azərbaycanda
qaldım, mən qocaldım".
Məhz
bu iki fikir A.Məmmədovu bütün ölkə miqyasında hədəfə, lənət və təhqir obyektinə
çevirib. Halbuki, A.Məmmədovun hər iki statusu
hərfbəhərf, sözbəsöz mövcud Azərbaycan reallığını əks etdirir. Binəqədidəki
yanğında həlak olanların ölümünə görə məsuliyyət Azərbaycan hakimiyyətinin ”“
ali məmur elitasının üzərinə düşür və hakimiyyət bu məsuliyyətdən 1-2 icraçını
həbs etməklə yaxa qurtara, tarix və xalq
qarşısında üzüağ ola bilməz. “3 gün Azərbaycanda qalmaqla qocaldım” fikrinə gəlincə,
bu fikir də özündə yalnız və yalnız həqiqəti ifadə edir. Bu gün hədsiz sosial problemlər, yaşam
zorluqları, kütləvi hüquqsuzluq səbəbi ilə əzilən, bir qarın çörək üçün hər cür
məşəqqətə razı olan və bir saat sonraya ümid etməyən hər bir sadə Azərbaycan
insanı simasında yaşadığı həyatın bütün əzablarını ayna kimi əks etdirməkdədir.
Bu gün
Azərbaycan intihar edən insanların sayına görə, dünyanın ən öncül ölkələri
sırasındadır və bu intiharların başında sosial yaşam qayğıları, mövcud idarəetmə
sisteminin ədalətinə olan ümidsizlik dayanır. Azərbaycana müvəqqəti qonaq gələn
istənilən əcnəbinin ən çox təəccüb duyduğu şey kimsənin üzündə təbəssümün
olmamasıdır. Mövcud hakimiyyətin yürütdüyü siyasət bütün cəmiyyəti aclar, səfillər
ordusuna, qəzəbli və ümidsiz kütləyə çevirib.
Rafiq Əliyev və onun “nişan
verdiyi” əzab
Əslində
A.Məmmədovun “3 gün Azərbaycanda
qaldım, qocaldım" fikrinin həqiqiliyini təsdiqləyən saysız-hesabsız
sanballı faktlar və fikirlər var ki,
bunlardan biri dürüstlüyü, səmimiliyi, vətənə və xalqa bağlılığı heç kimdə şübhə
doğrumayan azsaylı ziyalılarımızın, hüquqşünas və siyasətçilərimizin
açıqlamaları, mətbuata verdiyi müsahibələrdir. Bu müsahibə və açıqlamalar içərisində
Azərbaycan xalqının görkəmli ziyalısı, professor Rafiq Əliyevin ötən ilin 25
aprel tarixində Moderator.az saytına verdiyi müsahibəsi (//moderator.az/index.php?xeber=45007 ) və orada səslənən fikirlər
xüsusilə mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Müsahibəsində insanların sosial qayğı və
problemlər səbəbindən gülüşü, təbəssümü unutduğuna diqqət çəkən professor
deyir: “Amerika təbəssümü” ifadəsi dünyada
çox məşhurdur. Amerikada hamı bir-birinin üzünə gülümsəyir. Bu, saxta, riyakar
gülüş deyil. O insanların içi azad olduğu üçün bu azadlıq onların təbəssümündə
öz əksini tapır. Başqa sözlə desək, onların təbəssümü onların azadlığının
inikasıdır. İndi ətrafınızdakı insanlara baxın. Əksər insanların üzündə nəinki
təbəssüm yoxdur, onların çöhrəsində cəhənnəm əzabı var”.
Göründüyü
kimi, R.Əliyevin gördüyü, nişan verdiyi əzab milyonlarla soydaşımız kimi A.Məmmədovu
da qocaldan, sarsıdan əzabdır və onun bu əzabdan şikayətlənmək, bu əzabı yenmək
üçün mübarizə və mücadilə aparmaq hüququ var. Və əgər A.Məmmıdovun bu hərəkətinə
bir ad vermək, onu bir ifadə ilə ümumiləşdirmək lazımdırsa, bu nə “üsyankar”
diplomat”, nə də “anti-milli ünsür” ifadəsidir. Əksəriyyətin susqunluğu və cəsarətsizliyi
fonunda atılan bu addımın yalnız bir adı var ”“ qəhrəmanlıq.
Hacıbaba Əzimov və ya
alçaldılanlar üçün tanınan yaşamaq haqqı
Azərbaycan
xalqının digər görkəmli ziyalısı, Lənkəramn Dövlət Universitetinin banisi,
istiqlalçı deputat, məşhur tarixçi, professor Hacıbaba Əzimov da Moderator.az-a
verdiyi 19 yanvar 2015-ci il tarixli müsahibəsində (//moderator.az/?xeber=67333 )Azərbaycanda insanların bir parça çörək üçün
alçaldıldığına diqqət çəkir: “Demokratikya və demokratik cəmiyyət ona görədir
ki, insanların ləyaqəti, hüquqları qorunsun, adamlarda özünüdərk hissi
formalaşsın. Demokratiya insanların həyatda fəal mövqe tutmasına şərait
yaradır. Amma bunlar diktatura, kleptokratiya, oğru hakimiyyəti şəraitində
qeyri-mümkündür. Azərbaycanda insanların ləyaqətini alçaldan vəziyyət
formalaşdırırlar. Insanları alçalda-alçalda bir tikə çörək vermək istəyirlər.
Bu, çox böyük cinayətdir. Bu, Allah yanında da böyük günahdır, böyük rəzalətdir.
Ona görə də, hər zaman bu siyasətin əleyhinə çıxış eləmişəm. Bu siyasəti pisləmiş
və onun dəyişdirilməsini tələb etmişəm. Həm də demişəm ki, əks halda, tarix bu
siyasətin müəlliflərini öz yaddaşında qara ləkələr kimi yaşadacaq. Cəmiyyətimiz,
demokratik, mütərəqqi qüvvələr çalışmalıdır ki, Azərbaycan xalqının iradəsi,
onun ali mənafeyi mövqeyindən çıxış edərək ölkəmizdə həqiqətən də demokratik cəmiyyətin
bərqərar olmasına nail olunsun. Məqsəd bu olmalıdır”.
Göründüyü
kimi, H.Əzimov da Azərbaycanda insanların bir qarın çörək üçün alçaldıldığını,
bunun günah və rəzalət olduğunu vurğulayır. Hansı ki, bu fikirlər A.Məmmədovun
açıqlaması ilə o qədər də ziddiyyət təşkil etmir.
Vicdanlı məmur zühuru və ya
ictimai şok
A.Məmmədovun
açıqlamasının hakimiyyət daxilində yaratdığı əsl şok və sarsıntının səbəbi
iqtidardakı mövcud komanda daxilində ilk kəs bir məmurun xalqın maraqlarından
yana çıxış etməsi, hakimiyyətin maraqlarının deyil, xalqın maraqlarının yanında
yer almasıdır. Hansı ki, bu günə qədər iqtidar komandasında yer alan heç bir məmur
vəzifədə olduğu müddətdə hakimiyyətin zərrə qədər də olsun ziddinə getməyə cəsarət
etməmiş, əksinə, ali siyasi hakimiyyətin şəninə tərif və təqdir yağdırmaqla öz
vəzifəsini qorumağın qayğısına qalmışdır. Məmurların hər zaman ali siyasi
hakimiyyətə yarınmasının digər bir səbəbi isə hakimiyyətin məlum siyasətinə
zidd addım atan şəxslərin amansızcasına cəzalandırılması və bu cəzalandırmanın
doğurduğu ictimai xof faktoru ilə bağlı olub. Və məhz A.Məmmədov Azərbaycan
tarixində bir ilkə imza ataraq vəzifədə olmasına baxmayaraq, mövcud hakimiyyətin
hədəfə çevriləcəyindən qorxmayaraq xalqın mənafeyinə xidmət edən açıqlama ilə
çıxış etdi. A.Məmmədov bu addımı ilə məmurlar arasından da cəsur və vicdanlı şəxslərin
çıxa biləcəyini ortaya qoydu. A.Məmmədov bununla sübut etdi ki, o, digər məmurlardan
fərqli olaraq kreslosundan daha çox vicdanının qayğısına qalır və hakimiyyətin
gözündə yaxşı görünməkdən daha çox vicdanı qarşısında məsum olmağa çalışır.
A.Məmmədovun
bu addımı yalnız məmur təbəqəsi üçün deyil, həm də Azərbaycan məmurunun bu cür
cəsur bəyanat və mövqeyə öyrəşməyən adi vətəndaşlar üçün də sakit havadakı şimşək
effekti yaratdı. Və bu təəssürat o qədər güclü oldu ki, cəmiyyət onun mənafeyi
üçün özünü nəhəng təzyiq və repressiya aparatının hədəfinə çevirən diplomata təşəkkür
etməyə belə özündə güc tapa bilmədi.
Haqqı demək erməniliyə dəlalətdirsə...
A.Məmmədovun
məlum facebook açıqlamasında dərhal sonra hörmətli diplomata qarşı hakimiyyət
nümayəndələri tərəfindən başladılan təzyiq kampaniyasında ən iyrəng ittihamlardan
biri onun ermənilərlə müqayisə edilməsi, erməni mənşəli olması ilə bağlı ortaya
atılan iddialar oldu.
Bəli,
heç kimə sirr deyil ki, bu gün Azərbaycanda həqiqəti deyən, sosial-siyasi ədalət
tələb edən hər bir kəs son anda “erməni ittihamı” ilə vurulur, məhz bu
ittihamla onu ümumxalq nifrətinin hədəfinə çevirməyə çalışırlar. Hakimiyyət yaxşı
başa düşür ki, erməni yarlığı yapışdırdığı hər hansı bir insanı müdafiə etməyə
çox az adam cəsarət edəcək. Çünki Azərbaycan reallığında hər kəs ilk növbədə öz
təhlükəsizliyinin qeydinə qalmağa məcburdur və erməni ittihamı ilə təqsirləndirilən
hər hansı bir şəxsin müdafiəsinə qalxmaq avtomatik olaraq erməniyə yardım etmək
kimi dəyərləndiriləcək ki, bunun da mahiyyət etibari ilə erməni olmaqdan ciddi
fərqi yoxdur.
Ümumilikdə
isə ədalət və demokratiya tələb edən insanlara qarşı hakimiyyət təmsilçiləri tərəfindən
səsləndirilən erməni iddiasına bu cür cavab vermək olar: əgər haqqı söyləmək, həqiqəti
dilə gətirmək, ədalət tələb etmək erməniliyə dəlalət edirsə, həqiqət və
demokratiyanın ikinci adı ”“ ekvivalenti ermənilikdirsə, o zaman bu ölkədə ədalət
bağıran, demokratiya hayqıran hər kəs ermənidir. Peşəsindən, sosial durumundan,
vəzifə və səlahiyyətindən asılı olmayaraq xalqın mənafeyini qalan digər maraq və
mənafelərdən üstün tutmaq, bu maraqların müdafiəsinə qalxmaq ermənilikdirsə, o
zaman azadfikirliliyinə, müxalif düşüncə tərzinə görə həbs edilən bütün
jurnalistlər, siyasilər ermənidir. Və əgər xalqın mənafeyini qorumağın yeganə
yolu erməni ittihamı ilə üzləşmək, bu adla damğalanmaqdan keçirsə, buna görə
“erməni olmağa” dəyər.
Seymur Əliyev
e-mail: [email protected]