Azərbaycan Xalq Partiyasının sədri Pənah Hüseyn Moderator.az saytı və “Hürriyyət” qəzetinə müsahibə verib.
-Pənah bəy, “Azadlıq”
radiosunun Bakı ofisinin bağlanması ilə bağlı fikirlərinizi bilmək istərdik.
Baş verənləri necə dəyərləndirirsiniz?
-“Azadlıq” radiosu ABŞ tərəfindən
maliyyələşən bir mətbuat orqanıdır və bu baxımdan təbii ki, ABŞ baş verənlərə
seyrçi qalmayacaq. Lakin mən Azərbaycandakı bütün media orqanlarının, eləcə də
dövlət büdcəsindən maliyyələşən mətbuat orqanlarının azad olmasını, onlara
qarşı hər hansı repressiyanın həyata keçirilməməsini istərdim. Mən həbsdəki
media əməkdaşlarının da azad edilməsinin tərəfdarıyam. Şübhəsiz ki, “Azadlıq”
rdiosunun bağlanması ifadə azadlığına qarşı bir təzyiqdir. Sözün doğrusu müasir
dünyada, informasiya texnologiyalarının sürətlə inkişaf etdiyi bir zamanda bu
cür yolla informasiya məkanının daraldırlması strateji baxımdan
perspektivsizdir. Bu, sadəcə ölkənin beynəlxalq imicinə mənfi təsir edir, həm də
gərginliklərin yaranmasına yol açır. Mən bunu düzgün bir siyasət hesab eləmirəm.
Strateji baxımdan bu iqtidarın maraqlarının da uzun müddət bu şəkildə
qorunmasını perspektivli hesab eləmirəm.
Fakt budur ki, bu gün ölkədə
ictimai gərginliyin artırılması xətti davam etdirilir. “Azadlıq” radiosu ilə
bağlı baş verənlər bu istiqamətdə atılan növbəti addımlardan biridir.
-İddia etmək olarmı ki,
bundan sonra ABŞ-la hakimiyyətin münasibətləri az və ya çox dərəcədə gərginləşəcək?
-Təbii ki, bu, çox ciddi
bir hadisədir. Bildiyiniz kimi, Azadlıq” radisou rəsmən ABŞ tərəfindən maliyyələşdirilir.
Bu, gizli bir şey deyil. Əslində “Azadlıq” ABŞ-ın rəsmi institutlarından
biridir. Bu, olduqca ciddi və eyni zamanda ABŞ və Azərbaycan arasındakı münasibətlərə
təsir göstərəcək bir hadisədir. Və şübhəsiz ki, ABŞ-Azərbaycan münasibətləri
baxımından da təsirsiz ötüşməyəcək.
-Necə hesab edirsiniz,
baş verən son olayları hakimiyyətin ABŞ-a meydan oxuması kimi dəyərləndirmək
olarmı? Hakimiyyət bununla göstərmirmi ki, kimin nə deməyindən asılı olmayaraq
Azərbaycanda yeganə söz sahibi məhz odur?
-Mən hesab edirəm ki,
bunu hakimiyyətin Qərbə və ABŞ-a meydan oxuması kimi dəyərləndirmək qeyri-ciddi
olardı. Zənnimcə, baş verənlər daha çox daxili auditoriyaya hesablanıb. Azərbaycan
ictimaiyyəti arasında belə bir rəy formalaşdırmağa çalışılır ki, guya hakimiyyət
heç kimi saymır, kimsənin rəyi ilə hesablaşmır. Lakin reallıq təbii ki, belə
deyil. Bir daha qeyd edirəm ki, bu, daha çox daxili ictimai rəyə hesablanan
addımlardır. Bu, eyni zamanda bir xətdir, hansı ki, bu xətti digər ölkələrdə də
müşahidə eləmişik. Nəticə olaraq hansısa mətbu orqanın qapadılmasına gəlincə,
bununla hakimiyyəti narahat edən məsələlərin qarşısını almaq da mümkün deyil. 80-ci
illərin sonunda biz olduqca qapalı bir cəmiyyətdə yaşayırdıq. Xaricdən maliyyələşən
təsisatlar, digər imkanlar yox idi. Lakin proseslər özlüyündə müəyyən məcrada
inkişaf etdi və bəlli sonluqla da yekunlaşdı.
-Lakin görünən odur ki,
hakimiyyət Qərblə qarşıdurmadan çəkinmir...
-Güman etmirəm ki,
hakimiyyətdəkilərin hamısı o qədər sadəlövh olsun ki, Qərblə sona qədər üz-üzə
dayansın. Yəqin ki, anlaşma və kompromislər olacaq. Son illər biz bu cür
kompromislərə şahid olmuşuq. Amma hər halda bizi maraqlandıran ABŞ və ya hər
hansı ölkənin maraqlarının Azərbaycan hökuməti tərəfindən qorunması deyil. Ölkədəki
bir sıra azadlıqlar, o cümlədən informasiya azadlığının məhdudlaşdırılması məsələsi
bizi hər şeydən daha çox narahat edir. Bizim əsas müdafiə etdiyimiz qurumlar da
öz qurumlarımız, müstəqil qurumlar, bu qurumların nümayəndələridir. Əlbəttə, “Azadlıq”
radiosu ilə bağlı baş verənlər ilk növbədə ABŞ-ın özünün məsələsidir. Bir daha
təkrar edirəm ki, mən prinsipcə Azərbaycanın maraqları baxımından bu siyasətin
doğru olmadığı qənaətindəyəm.
-Pənah bəy, ölkədə müstəqil
mediaya qarşı həyata keçirilən təzyiq və repressiyalara qarşı mübarizə kim və
ya hansı qüvvələr tərəfindən həyata keçirilməlidir? Bu mübarizəni medianın özü,
xalq, yoxsa Qərb reallaşdırmalıdır?
-Bu, ilk növbədə Azərbaycan
ictimaiyyətinin, Azərbaycan vətəndaşlarının vəzifəsidir. İnsan hüquq və
azadlıqları, ifadə azadlığı müxtəlif beynəlxalq müqavilələr, o cümlədən Azərbaycanın
imzaladığı, tərəfdaş olduğu müqavilələrlə təsbit edilən bir məsələdir. Bu
müqaviləyə imza atan ölkələr üzərlərinə müxtəlif öhdəliklər götürürlər. Yəni müəyyən
çərçivə və səddi aşmayacaqları ilə bağlı öhdəliyə imza atırlar. Bu səbəbdən də
beynəlxalq təşkilatların bu məsələlərlə bağlı müdaxilələri beynəlxalq hüquq
siyasəti tərəfindən tənzimlənir. Bu, yalnız həmin ölkənin qanunları ilə çərçivələnmir.
Həm də beynəlxalq hüquqla nizamlanır. Ölkəmizdə ifadə və informasiya
azadlığının mövcudluğu uğrunda çalışmaq, bu istiqamətdə mübarizə aparmaq bizim əsas
vəzifələrimizdən biridir.
-Bəzi siyasətçilər
“Azadlıq” radiosunun bağlanmasını ruspərəst qüvvələrin hakimiyyətdəki ruspərəst
qüvvələrin növbəti uğuru kimi qiymətləndirilir. Sizcə baş verənləri bu şəkildə
dəyərləndirmək düzgündürmü?
-Bu məsələlər təbii ki,
çoxaspektlidir. Burada müxtəlif geosiyasi amillər də var. Amma mən baş verənlərdə
əsas faktor rolunda Rusiyapərəst dairələrin çıxış etdiyini ehtimal etmirəm.
Hesab edirəm ki, bu faktor məlum məsələdə birinci dərəcəli rol oynamır. Ölkədə
avtoritarizmin güclənməsi prosesi gedir. Müəyyən bir xətt qəbul olunub.
“Azadlıq” radiosu ilə bağlı baş verənlər də bu xəttin nəticəsidir. Ümumiyyətlə,
bilirsiniz ki, xaricdən maliyyələşən Qərbyönlü institutların hamısı bağlandı. “Azadlıq”
radiosu son bu cür müəssisələrdən biri idi. Mənim düşüncəmə görə, bu proses
sona qədər bu cür davam edə bilməz. Lakin bütün hallarda baş verənlərə ciddi
qiymət vermək lazımdır. Burada söhbət konkret olaraq “Azadlıq” radiosunun
bağlanıb-açılmasından getmir. Bütövlükdə insan hüquq və azadlıqlarına,
demokratik dəyərlərə qarşı aparılan xətt Azərbaycanın maraqlarına cavab vermir.
Xüsusilə bu məsələnin altına cizməyə ehtiyac duyuram. Uzaq olmayan dövrlərdə əks
addımların atılacağı qənaətindəyəm. Hesab edirəm ki, bu istiqamətdə mənzərə bir
müddətdən sonra müəyyən qədər aydınlaşacaq.
Seymur Əliyev