Şübhəsiz ki, zamanımızda da bütün bəşəriyyət üçün əlçatmaz yeganə məfhum HƏQİQƏTDİR. O, hər kəs üçün tam mənasıyla fəhm olunmaz və qapalıdır. Heç kəs, heç bir zaman, heç cür həqiqəti bilmədən kamil olmayıb, ola da bilməz. Təəssüflər olsun ki, insanlıq elə malik olma ehtirası üzündən onun tam əksi olaraq şəri (şeytan) məfhuma itaət və ibadət edir. Çünki onların istəyi ALLAH iradəsindən tam kənardır.

Elə bilgilər vardır ki, onu hər kəsin bilməsi mümkün deyil. İnsanlarda çata bilmədikləri ali məqamı alternativ yolla əldə etmək istəyi təbiidir. Hesab edilir ki, itaət etdikləri şeytan sona qədər onlarla dostluq edir. Bu isə elə qara məfhumun Əbədi olan RƏBBİ qarşısında etdiyi itaətsizliyin təbii xüsusiyyətlərinə uyğundur. Yəni, iblis yerdə fitnə-fəsad yaymaqla özünün son aqibətinin zamanını uzatmaq ardındadır. Çünki həqiqətin yerdə təntənəsi yer əhlinin daha mükəmməl varlıq mərhələsinə keçidi deməkdir. Dünya hissiyyat üzvlərinin çox zəngin olduğu bir yer olduğundan hissi həzlər hər kəsin ardında olduğu azğınlığın əsas mənbəyidir. Bu hislərlə mübarizə aparmaq mürəkkəb və çətindir. Elə bəşəriyyəti idarə etmək üçün ən mükəmməl vasitə də hissi həzlərin yaratdığı ehtirasdır.

Dünyanın bütün teokratik dövlətlərində və ən qatı dini sektalarında  ilahi mənbədən nazil olacaq kəlam gözləyirlər, amma bu kəlamı eşitmək heç kimə müəssər olmur. Çünki Əzəli və Əbədi olan varlıq insanların təxəyyüllərində yaradıqları nəsnə deyil. O, nə idrakda, nə təxəyyüldə doğmuş nə də doğulmuşdur. O, bütün varlıqların səbəbidir. Substansiya deyil. Zaman və məkan anlayışından kənardadır. Zaman və məkan anlayışı bizim üçün hadisələri düzənləyən elə hesablama sistemidir ki, biz uzun illərin içərisində yaşadığımız hadisələrə (keçmiş saydığımıza da, gələcəyə də) hansısa bir anda şahid oluruq və o anı yaşayırıq. Bütün aləmlər isə ONUN zəkasının iradi nəticəsidir. Biz ondayıq və onda olduğumuz halda ALİ və MÜTLƏQ olanı öz iradəmizə uyğunlaşdırmaq istəyirik. Bu iddia isə şübhəsiz ki, absurddur.

Şərqin dini fəlsəfi təlimləri də kamil insanı təbiətin təsirlərindən kənarda qəbul edir və insanı ALLAHIN özü kimi təqdim edirlər. (Məsələn, Kabbala təlimi insan iradəsinin ALİ və Əbədi olan ALLAHIN iradəsilə üst üstə düşdüyü halını müəyyənləşdirməyi əsas hədəf olaraq götürür). Amma bu gerçəkliyə hansı həddə nail olmağın mümkünlüyü izah edilə bilməz . Ona görə ki, insanlar ( fərdlər) idrak və iradə baxımından fərqli və müxtəlifdirlər. HƏQİQƏT ALİDİR, ƏBƏDİDİR, DƏYİŞİLMƏZDİR , MÜTLƏQDİR, onun alternativi yoxdur. Bütün xüsusiyyətləri ilə O, mahiyyət deyil, mahiyyəti yaradandır! Yəni, keyfiyyətin yarandığı (doğulduğu) səbəbdir. Bu səbəbdən bir çox dini mənbələrdə RƏBBƏ ATA deyə müraciət etmişlər. Belə dünyagörüş diskriminasiya doğuran subyektləri araşdırdı. Millətlər və dinlər arasında ayrıseçkilik və ziddiyyətlər yaratdı.

Bəli, heç şübhə yox ki, ALLAH varlığa aid bütün səbəblərin əvvəlində və sonunda dayanır. Heç bir canlı və cansız aləm MÜTLƏQ iradədən kənarda deyil. Platon və bir sıra antik filosoflar kainatdakı cisimləri passiv başlanğıc kimi qəbul etmişdirlər. Amma bir məsələni diqqətdən qaçırmaq olmaz. Tutaq ki, insan bədəninin üzvi tərkibi yer planetinin üzvi birləşmələrindən təşkil edilmişdir. Yəni deyək ki, fizioloji (bioloji) mövcudluq üçün mənbə var. Bəs şüurun yaranma mənbəyi haradandır?

Şüur materiyadan yarana bilməz. Bir halda ki, bütün canlı varlıqların həyatı proqramlaşdırılmış  (şərti və şərtsiz refleksi) və azad şüura əsaslanır, nə daş, nə də mürəkkəb tərkibli astronomik göy cismi şüurun yaranma mənbəyi ola bilməz. Nəyinsə mövcud olması üçün onu təşkil edən elementlərin eyniliyi və nəsnənin yaranma səbəbi olmalıdır. Deməli, şüur və zəkanın nəşət tapdığı ali Zəka vardır, hansı ki, şüurun törəmə mənbəyini təşkil edir. Ağıl təsbit edir; hansı ki, bizim iradəmizdən kənardır. Zəka yaranmır, yaradır!  Eyni zamanda bütün varlıqların davamlılığını və həyat tərzini idarə edir. O, ALLAHDIR! Ona görə də “O, sizə sizdən yaxın olandır” kəlamı heç də təsadüfi anlam daşımır. Hətta insanların qavraya bilmədikləri (sonsuz) həddə ciddi iradə və gücə malikdir. Bu səbəbdən də qeyri-maddi olmasına (mahiyyət olmasa da mahiyyət yaradandır) baxmayaraq maddi tərkib və forma yaradandır.

Bu gerçəkliyə insanlar öz təsərrüfat fəaliyyətlərinin mahiyyətinə diqqət yetirməklə şahid ola bilərlər. İstənilən bir işi görəndə əvvəlcə ideya yaranır, daha sonra ideya realizə edilir. Necə ki, binanı inşa etmək üçün əvvəl təxəyyülümüzdə onun layihəsini canlandırır, sonra özünü tikirik. Deməli, ilkin səbəb zəkadır . Buradan aydın olur ki, zəka əvvəlcə fikri, fikir isə sonra materiyanı yaradır. Digər tərəfdən zəka tikilən bina üçün material deyil. Yalnız və yalnız səbəbdir.Deməli dünyanı yaradan səbəb elə səbəblərin səbəbi olan Mütləq ZƏKANIN özüdür.

O ki, qaldı insaların idarə edilməsinə, bu məsələ çox zidiyyətlidir. Əgər buna ölkə və dövlət müstəvisində yanaşsaq deyə bilərik ki, insanlar dövlət tərəfindən heç vaxt idarə edilə bilməzlər. Bu heç vaxt mümkün olmamışdır. Ölkəni idarə etmək iddiasında olan dövlət əslində xalq təsərrüfatını yönəldir. Yəni, o, ölkə təsərrüfatı üzərində sərəncamverici subyektdən başqa bir şey deyil. O, tamamilə başqa söhbətin mövzusudur ki, təsərrüfat da  insanların və cəmiyyətin fəaliyyətinin əsas hissəsidir. Cəmiyyətin tərbiyə olunmasında və təfəkkürünün formalaşdırılmasında danılmaz xüsusiyyətlərə malikdir.

 Xitab

 
Yuxarıdakılardan aydın olur ki, insanların ULU YARADANI xüsusiləşdirməsi, şəxsiyyətləşdirməsi və öz təxəyyüllərinin nəticəsi kimi təqdim etməsi cəhalətdir. Təriqət və firqələrin yaranması ona görə kütləvi cəhalət yaradır ki, insanlar özləri idarə olunan həddə enirlər və onlardan mistik niyyətlərin həyata keçirilməsi üçün istifadə edirlər. Yer üzündə elə bir insan yoxdur ki, bir dəfə də olsun Rəbbini düşünmək üçün çətin vəziyyətə düşməsin. Bu TANRININ Adilliyidir.

Şübhəsiz ki, özlərini müttəqilər hesab edərək ALLAHDAN qeyrisinə qulluq edən kəslər qorxunc bir yuxudadırlar. ALLAHDAN açıq-aydın nişanə gəlməyənə qədər müharibə və qətllər üçün fətva verməkdən çəkinmək vacibdir. Şəhidlik və cənnət vəd edilərək zülmə sürüklənən zümrə necə doğru yolda ola bilər? Məgər ALLAH qan tökməyi və günahsız körpələri qətlə yetirməyi onlara öyrətdimi?

Dənizin o tayından gəlib “imdad”ınıza yetişərək sizə “qardaş” deyən şeytan qulluqçularına inanmayın! Çünki ALLAHDAN qeyrisinə qulluq edə və bunu gec anlaya bilərsiniz. İblisin ordusu sizi oyuncaq kimi oynadar, məhv edər. Sonrakı peşimanlığınız isə heç bir fayda verməz.

Missionerlərin deyil , ALLAHIN hökümlərinə tabe olun, çünki yalnız onda sizlər üçün nicat var. Əgər ALLAHDAN hökm gəlməmişdirsə bunu etməkdən çəkinin . Necə ki, ALLAHIN rəsuluna dərgahından vəhy endirilməyənə qədər müharibə nidası verilmədi.

Fitnəkarlar özlərinin yaratdıqları böhran vəziyyətindən qurtulmaq üçün nifrətdən faydalanarlar. Sizin deyil, özlərinin məqsədi üçün çalışarlar . Dahi Kofutsinin təbirincə desək “ Əgər nifrət edirisnizsə,deməli sizə qalib gəliblər!”. Daha sonra isə içərinizə məzhəb ziddiyyətlərinin toxumunu səpərək biri birinizin qanını halal buyurub vəhşiliklərinizə tamaşa edərlər. Hərdən isə başınız üzərinə od yağdıraraq ölümünüzü daha da şiddətləndirərlər. Bütün dünyaya isə törətdikləriniz vəhşiliyi yayıb adından danışdığınız İslamı aşağılayarlar. Amma ALLAH onun haq dinini aşağılayan din əhlini bağışlamaz. İslamı haqqı üzrə təbliğ etmək əvəzinə, şiddətli fitnə kimi təqdim etdiyimizə görə mərhəmət bizlərdən uzaqlaşar. Hər iki cinahın “ALLAH Böyükdür!”- deyib şeytanın əsgərləri olmaqdan daha böyük bəla ola bilməz. Odur ki, mələküzlü natiqlərin fitnələrindən uzaq durmanız gərəkdir! Əgər zalımlara və zülmkarlara qarşı mübarizənin vacib olduğunu dəlil gətirirsinizsə, əvvəlcə fikirləşin ki, ardınca getdiyiniz kəslər kimlərdir? Onlara vəyhmi edildi? Bir zalımı digər zalımla əvəz etməkdə heç bir fayda yoxdur. Çünki daha fitnəkar zalım, mələk görkəmində sizi özünə asanlıqla tabe etdirər. Məgər, ALLAH rəsulunun hələ öz missiyasını bitirmədən onların arasından çəkilib hicrət etməsini bilmirsiniz? Əgər onlar həqiqətən də öz dinlərinə və rəhbərinə sədaqətli olsaydılar xəyanət də etməzdilər. Biz istəsək də, istəməsəkdə ALLAH öz iradəsini yerə hakim edəcək! Nə xoş o kəslərin halına ki,fitnələrə uymadan ALLAHA tapınarlar.