Milli Qvardiyanın keçmiş komandiri polkovnik Əzizağa Süleymanov Moderator.az-a aşağıdakı məzmunlu girişlə bir yazı göndərib:
Surət Hüseynova yaxın şəxs kimi tanınan 709 saylı hərbi hissənin keçmiş qərargah rəisi Nazim Bayramovun bir müddət öncə saytınızda getmiş yazısıyla bir qədər gec tanış olmuşam və onun iddiaların həqiqəti əks etdirmədiyini görüb Gəncə hadisələrinin həmin epizodunun xronologiyasını ardıcıl təqdim etmək zorunda qalmışam. Ümid edirəm ki, buna şərait yaradacaqsınız.
əvvəli burada--moderator.az/?xeber=50384
....4 iyun 1993 cü ili axşamı gecəni biz Surət Hüseynov tərəfindən əsir götürülərək saxlanıldığımız əsgər yataqxanasında çarpayısız taxta döşəmənın üzərində ayaq üstə keçirtmişdik. Otağın darlığı, hərbiçilərin çoxluğu ucbatından oturmağa belə yer yox idi. Həmin gün bizə adi su içməyə də icazə verilməmişdi. Gözümüzü yummadan səhəri açmışdıq. Dünənki qanlı olayın ölkə daxilində böyük əks -səda verəcəyini bilən Sürət Hüseynov səhər tezdən bizi kazarmadan çıxarıb həmin hərbi hissənin həyətində yerləşən sovet dövründən qalmış bomba əleyhinə tikilən yer altı sığınacaqlara salmışdılar. Hər yeri beton olan, həddən artıq soyuq sığınacağın yalnız bir dəmir barmaqlı qapısı vardı. Çox acınacaqlı bir vəziyyət idi. Nəfəs almağa belə havamız çatışmırdı. Hərbi forma geymiş, sifətində narkomanlıq əlamətləri hiss edilən cani insanlar gəlib elə bil heyvanxanada heyvana baxan kimi bizə baxır, bizi küçə söyüşləri ilə təhqir edirdilər. Vətən yolunda canlarından keçən insanlar bu gün fərarilər və canilər tərəfindən təhqir olunur, ləyaqətləri alçaldılırdı. Bu nalayiq insanlar bizi təhqir edən zaman, hamı dönüb bir küncə qısılıb xısın-xısın söhbət edən, Milli qvardiyanın komandan müavini qərargah rəisi Nəsirov Tariyel Əli oğluna və Milli qvardiyanın alay komandiri Elmar Knyaz oğlu Hüseynov tərəfə nifrətlə baxırdılar.
Günortaya yaxın idi, nə bizə çörək verirdilər, nə də su, bir təhər dözürdük .Çöldə olan Surət Hüseynova tabe olan hərbçilər ora-bura qaçırdılar. Qapıda bizim keşiyimizi çəkən mühafizəçiləri tez-tez dəyişdirirdilər. Onların geyimindən hiss edilirdi ki, əyinlərindəki hərbi geyimi onlara təzə veriblər. Günorta vaxtı keçirdi. Birdən çöldə canlama hiss edildi. ANS müxbiri Mirşahin Ağayev və Şakir Eminbəyli əsir kimi saxlanıldığımız beton yeraltı zirzəminin qarşısında göründülər. Bu zaman zirzəminin dəmir başmaqlı qapısı mühafizəçilər tərəfindən açıldı. Bir dəstə hərbçinin əhatəsində, o cümlədən Sürət Hüseynovun mühafizəsinin başçısı Sadayın müşayiəti altında hörmətli şeyximiz Hacı Allaşükür Paşazadə zirzəminin qapısında durub bizə baxırdı. Baxırdı ki, elə bil biz yad ölkədən gətirilmiş əsirik. Hörmətli Şeyximiz bizə necə tərifli sözlər dediyinin Mirşahin şahidi olduğu üçün qeyd etmirəm. ANS-in operatoru bu təmtəraqlı görüşü çəkirdi. Bir iki dəqiqəlik ayaqüstü bu görüşdə hörmətli şeyximiz heç bizə “salamat qalın” deməyib də çıxıb getmişdi.
Milli qvardiya rəhbərlərinə yaxın bir yerdə oturan qvardiyaçı Mübariz Abdullayev oturduğu yerdən durub mənə yaxınlaşmışdı. Asta səslə qulağıma pıçıldayırdı ki, alay komandiri Elmar Hüseyinov kimi isə gözləyir. Gec gəldiklərindən narahat olduğunu Nəsirova bildirəndə eşitdim. Bu söhbətdən beş on dəqiqə keçəndən sonra bizim saxlanıldığımız sığınacaq yerinə hərbi formada cavan bir hərbçi girib Elmar Hüseynov oturan yerə yaxın iki zabiti oturduğu yerdən durğuzub aparmaq istəmişdi. Bu zaman zirzəmiyə giriş qapısında duran hərbi formada olan başqa bir hərbiçi zirzəmiyə daxil olan hərbçi yoldaşına “onları yox, o birisiləri” deyib Elmar Hüseynovu göstərmişdi. Bu o qədər gülünc alınmışdı ki, həmin hərbçi bilməmişdi səhvini necə düzəltsin. O üzünü Elmar Hüseynovla və Nəsirova tutub demişdi ki, qalxın siz həyəti süprəcəksiniz. Bu fəndi başa düşməyən xüsusi təyinatlı dəstənin qvardiyaçısı Əliyev Natiq Əli oğlu dözməyib demişdi ki, onlar sənin atan yaşındadır, gedək mən onların yerinə süpürərəm. Əlacsız qalan həmin hərbçilər Natiqi çölə çıxarmışdılar. Üstündən bir-iki dəqiqə keçməmiş Natiq geri qayıtmışdı və mənim yanıma gəlmişdi. Mən ondan soruşanda ki, səni hara apardılar, nə tez gəldin. O bildirmişdi ki, çöldə bir karton yeşiyin kağız parçasını yerdən götürüb on metrlik məsafədə olan zibil qutusuna atdım. Bu bizə çox gülməli gəlmişdi. Bu hadisədən iki-üç dəqiqə keçməmış həmin hərbçi ilə bərabər başqa bir hərbçi yenidən qapıya yaxınlaşmışdı. Mən və mənimlə bərabər orada olan zabit heyəti və qvardiyaçıların bir çoxu yeni gələn hərbi formada olan şəxsi tanımışdı. Bu Alay komandiri Elmar Hüseynovun yaxın qohumu, Sürət Hüseynovun mühafizəçisi idi. Onlar Elmar Hüseynovla Taryel Nəsirovu zirzəminin qapısına çağırıb çölə çıxartmışdılar. Elmargil çölə çıxan kimi üzümü orada olan komandir heyətinə və qvardiyaçılara və bizimlə bərabər saxlanılan Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin əməkdaşlarına tutub bərkdən demişdim ki, gördünüz, satqınçılıq necə olur? Buna görə də Milli Qvardiya bir güllə atmadan belə Sürətçilərə təhvil verilib. Elmar Hüseynovla Taryel Nəsirov 40-50 dəqiqədən sonra geri qayıtmışdılar. Onlar içəri girən kimi hamı dönüb mənə baxırdı. Mən belə fikirləşirdim ki, indi onlarla mənim aramda böyük mübahisə olacaq. Lakin bu belə olmamışdı. Onlar bizdən bir az da aralı çəkilib Elmar Hüseynov Taryel Nəsirov və Elmarın müavini Milli Qvardiya alayının qərargah rəisi Zakir Ağayarov nə barədəsə gizlincə söhbət edirdilər. Elmar Hüseynov arabir çönüb mənə tərəf baxırdı. Elmar Hüseynov Sürət Hüseynovla görüşüb bizim yanımıza gətiriləndən bir yarım saat sonra bizi bu hərbi hissənin qərargahına yaxın yeraltı sığınacaqdan çıxardıb həmin hərbi hissənin başqa bir yerində yerləşən yeraltı beton zirzəmiyə apardılar. Bizi mühafizədə saxlayan Sürətçilər söylədilər ki, dünən sizin zam ministriniz polkovnik İsa Sadıqov da bura salınmışdı. Gecə ikən dəmir barmağı əyib buradan qaçıblar. Ona görə də qapının reşotkası dəyişdirilib. Bir saatdan sonra bizi saldıqları zirzəminin yanına Elmar Hüseynovun Milli Qvardiyaya məxsus olan dövləti xidməti ağ niva markalı maşını gəlmişdi. Maşını idarə edən Elmar Hüseynovun qohumu bizim tanıdığımız Sürət Hüseynovun mühafizəçisi idi. Milli Qvardiyanın qərargah rəisi Tariyel Nəsirov və Milli Qvardiya alayının komandiri Elmar Hüseynov Milli Qvardiya alayının qərargah rəisi Zakir Ağayarovla görüşüb, orada olan insanların gözü qarşısında gələn Niva markalı maşınına oturub bizə bir söz demədən çıxıb getmişdilər. Bir daha geri qayıtmamışdılar. Mən Zakir Ağayarovdan soruşanda ki, siz nə əcəb getmədiniz. O sualıma cavab olaraq bildirmişdi ki, sən məndən yaxşı bilirsən, məndən niyə soruşursan. Düzü mən onun bu vəziyətinə çox acımışdım. Zakir Ağayarovda Tariyel Nəsirova və Elmar Hüseynova tabe olan adam idi. Həm də Milli Qvardiyaya təzə gəlmişdi. Milli Qvardiyaya gəlməmişdən əvvəl Daxili qoşunlarda xidmət etmişdi. Onun kimliyi və necə komandir olması barədə indi danışmaq fikirim yoxdur. Bir onu deyə bilərəm ki, Zakir Ağayarov barəsində hərbi xidməti ilə bağlı vaxtı ilə qəzetlərdə mənfi obraz yaradılmışdı.(Şuşa rayonunun işğalı zamanı Kirs dağını döyüşsüz tərk etmələri ilə əlaqədar. Bax: o vaxtki dövlət qəzeti olan Azadlıq qəzetinin səhifələrinə.) Onu daxili qoşunların tərkibindən təqaütsüz xaric etmişdilər. Sovet höküməti zamanı Tariyel Nəsirovla bir yerdə daxili qoşunlarda xidmət etməsi sayəsində Nəsirovun Milli Qvardiyanın komandanı Tahir Məmmədovdan bir neçə dəfə təkidli xahişi nəticəsində Milli Qvardiyanın tərkibinə daxil edilmişdi. O, Elmar Hüseynovun alay komandiri vəzifəsinə təyin edilməsinə etiraz edərək qərargah rəisi vəzifəsındə istefa verən Şəfayət Rəsulovun yerinə təyin edilmişdi. Şəfayət Rəsulov Qubadlı bölgəsində erməni təcavüzkarlarına qarşı gedən döyüşlərdə qəhramancasına həlak olan, Milli Qvardiya alayının ilk komandiri mərhum mayor Hüseyinov Əfqan Qaraxan oğlunun yerinə komandir olmaq istəyirdi. Şəfayət Rəsulov həqiqətən savadlı, bacarıqlı, qorxmaz zabit idi. Bir az da özündən razı olması, sözü üzə deməsi onun təyinatına maneəçilik törətmişdi. O öz xahişi ilə Milli qvardiya sıralarını tərk edib Milli ordu taborlarının birinə tabor komandiri vəzifəsinə təyin olunmuşdu. Ağayarovun Milli qvardiyaya işə götürülməsi üçün mən də (Taryel Nəsirovun xahişi ilə) Tahir Məmmədovdan xahiş etmişdim. Ağayarov Milli Qvardiyaya işə götürüləndən on-on beş gün sonra bu hadisə baş vermişdi. Odur ki, onu buradakı qvardiyaçıların çoxu tanımırdı və ondan nəsə soruşmaq düzgün deyildi. Bəlkə də o Elmar Hüseynovla Tariyel Nəsirovun Gəncə hadisələrindəki əsas rollarından xəbərsiz idi. (Yaxşı olar ki, bunu tarıxçilərin öhdəsinə buraxaq.)
Ardı var...
