Sabah Azərbaycanda Milli Qurtuluş Günü qeyd olunacaq. 93-cü ilin 15 iyununda Heydər Əliyevin Milli Məclis sədrliyinə seçilməsi günü 1997-ci ildə parlamentin müvafiq qərarı ilə Milli Qurtuluş Günü kimi qəbul edilib və 17 ildir ki, rəsmi olaraq qeyd edilir.
Moderator.az bu Qurtuluşa töhfəsini verən
adamlara müraciət edərək fikirlərini öyrənir. YAP Səbail rayon təşkilatının sədri,
professor Zahid Qaralov da həmin çətin günlərdə sinəsini qabağa verən azsaylı
ziyalılardan olub:
“Bir neçə gündü biz həmin günün əhəmiyyəti barədə
tədbirlər keçirməkdəyik. Dünən də respublikanın gəncləri ilə belə bir görüş
keçirdik.Qurtuluş günü doğrudan da tarixi bir gündür. Azərbaycan 91-ci ildə
müstəqilliyini qazansa da çox şeyləri də itirdik. Təbii ki, birdən-birə sovet
sisteminin çökməsi nəticəsində müttəfiq respublikalarda ağır vəziyyət
yaranacağı başadüşülən idi. Azərbaycanda isə bu vəziyyəti daha da ağırlaşdıran
müstəqilliyin ilk illərində hakimiyyəti zəbt edən səriştəsiz və bacarıqsız
insanlar idi. Bu azmış kimi həmin bu səriştəsiz qüvvələrin də öz arasında qanlı
didişmələr gedirdi, burda kreslo davası aparanlar Qarabağda rusların əliylə
torpaqlarımızın bədnam qonşularımız tərəfindən işğal olunmasını sanki arxa
plana keçirmişdilər. Bu qüvvələr hətta Azərbaycanın xəritəsini də öz aralarında
bölərək məmləkəti parçalamağa hazır idilər. Biri cənub zonasını Talış-Muğan
adlandırırdı, o birisi şimal bölgəsini Ləzgistan, üçüncülər də Qırmızı
Kürdüstan, bir qrup da meydana atılaraq “Salyan-Bakı nefti bizim olsun”
qışqıraraq Bakı qüberniyasının təşkilindən dəm vururdu. Yəni xaos içində inildəyən
Azərbaycanın parçalanması tam real idi və bu başıpozuq qüvvələrə də müstəqilliyimizi
həzm edə bilməyən xarici güclər süni nəfəs verərək onları şirnikləndirirdilər.
Belə bir çətin durumda hamı üzünü Naxçıvana çevirərək böyük və müdrik şəxsiyyəti
aradı ki, yalnız o bu məmləkəti parçalanmaqdan qurtara bilər. “91-lər” də o
zaman meydana çıxdı və həmin insanlar Heydər Əliyevə müraciət etdilər. O dövrdə
mən də “Heydər dağına kölgə salmaq olmaz” yazısıyla çıxış elədim. Çünki o dövrdə
məkrli qüvvələr Azərbaycan cəmiyyətinə təlqin etmək istəyirdilər ki, Heydər
Əliyev xalqın düşmənidir və onu nəinki hakimiyyətə gətirmək, fiziki məhv etmək
lazımdır. Məhz buna görə mən öz fikrimi həmin yazıyla açıqladım və göstərdim
ki, Heydər Əliyev böyük dövlətçilik təcrübəsi olan nadir şəxsiyyətdir. O nəinki
Azərbaycan Respublikasının, bütövlükdə dünyadakı azərbaycanlıların milli sərvətidir.
Qeyd etdim ki, Heydər Əliyev Allahın bizə ərməğan etdiyi ən böyük milli sərvətdir.
Ona görə də məmləkətin faciəli gününə biganə qala bilməyən ziyalılar, xüsusən də
mənim dərin hörmət bəslədiyim və bu gün də bir yerdə Heydər Əliyev irsinin
qorunmasına çalışan Əli Nağıyev olmaqla görkəmli adamlar ayağa qalxdılar və
millətin nicatının o kişidə olduğunu aləmə car çəkdilər. Biz Heydər Əliyevə
müraciət etdik və o bu müraciətə müsbət yanaşandan sonra artıq hərəkat başladı.
Bizim Naxçıvanda Heydər Əliyevlə görüşlərimiz olurdu və bunları da Əli Nağıyev
təşkil edirdi. Əli Nağıyevin burda rolu çox böyükdür, o Heydər Əliyevə hüsn-rəğbəti
olan insanların əlaqələndirilməsi, bunların fikirlərinin yayılması istiqamətində
çox iş gördü, elə günü bu gün də Əli Nağıyev Heydər Əliyev ideyalarının carçısı
kimi çıxış edir. Deməyim odur ki, biz belə bir şəraitdə Heydər Əliyevin əvəzolunmaz
bir şəxsiyyət olduğunu sübut edə bildik. Nəhayət, partiya yarandı və biz bu
partiyanın adını da birlikdə düşündük, Ulu Öndərimizin özü təklif elədi ki, biz
tamamilə yeni Azərbaycan qurmalıyıq, elə onda da partiyanın adının Yeni Azərbaycan
olması ideyası gündəmə gəldi. Beləliklə, Heydər Əliyevin iştirakıyla Naxçıvanda
bu partiyanı yaratdıq. Partiyanın yaradılması bu prosesə hədsiz təkan verdi və
bu hərəkat çox genişlənərək bütün ölkəni əhatə elədi. Nəticədə “91-lər”in istəyi
millətin istəyinə çevrildi və 93-cü ilin 15 iyununda Heydər Əliyevin Milli Məclisin
sədri postuna gəlməsinə səbəb oldu. Ona yenə də işləməyə imkan verilmirdi və əl-qolunu
bağlamaqdan ötrü cəbhəçi bəylər bacardıqları hər şeyi etdilər. Prezident dövləti
o vəziyyətdə tərgidib doğulduğu kəndə getdi ki, guya ölkəni oradan idarə edəcək,
bu birisilər də özləri demişkən, vəzifələrini dondurdular. Guya Heydər Əliyev
bunların yerinə kadr tapmayacaqdı. Elə burdan bəlli olurdu ki, zavalllılar Heydər
Əliyevi yaxşı tanımayan insanlar olub. Amma bunların istəkləri gözlərində qaldı
və Heydər Əliyev məsələni qəti şəkildə qoyaraq böhrandan çıxış yolları tapıb
prosesi nəzarətə götürə bildi. Artıq 93-cü ilin ortalarından başlayaraq ölkədə
sabitlik bərpa olunmağa başladı. 96-cı ildən sonra isə dövlət çevrilişlərinə
sinə gərərək Azərbaycan bütün böhranlardan çıxa bildi. Elə ona görə də biz
1997-ci ildə Milli Məclisdə xalqın da tələblərini nəzərə almaqla belə bir qərara
gəldik ki, məhz 15 iyunu Milli Qurtuluş Günü elan edək. Bu gün Azərbaycanı nədən
qurtardı? Ölkəni parçalanmaqdan, hakimiyyəti nadanlardan qurtardı. Nəticəsi də
bax bu gün gördüyünüz Azərbaycandır. Başdan-başa quruculuq və inkişaf içində
olan bir dövlət qoyub getdi Heydər Əliyev. Heydər Əliyevin arzuladığı Azərbaycanda
yalnız bir şey çatışmırdı, o da ərazi bütövlüyümüzü təmin etmək idi. Heydər
Əliyev məsələni belə qoymuşdu ki, müharibəsiz, qan tökülmədən, sülh yoluyla
buna nail olaq. Bu siyasət bu gün də davam edir və bir neçə gün öncə Respublika
Günü münasibətilə keçirilən bayram tədbirində cənab prezident İlham Əliyev də
çıxışında bu barədə öz fikirlərini paylaşdı ki, Azərbaycan doğru yolla irəliləyir,
beynəlxalq aləmdə söz sahibinə çevrilmişik, haqlı olduğumuzu artıq bütün dünya
bilir və sülh yoluyla torpaqlarımızı işğaldan azad edəcəyimiz gün uzqda deyil.
Möhtərəm prezident qeyd elədi ki, heç indi ermənilərə qarşı silah işlətməyə də
ehtiyac yoxdur, sadəcə olaraq onları bir terrorçu dövlət kimi beynəlxalq aləmdən
təcrid edərək işğal etdikləri torpaqlardan geri çəkilməyə məcbur edəcəyik.”