Teyyub bəy, BAXCP-nın prezident seçkisinə hazırlığının vəziyyəti necədir?
-Məlumdur ki, BAXCP prezident seçkilərində partiyanın sədri Qüdrət Həsənquliyevin namizədliyini irəli sürüb. Namizədimizin qeydə alınması üçün imza toplanması prosesində partiyanın bütün rayon təşkilatları fəal iştirak ediblər. Qeyd etməliyəm ki, partiyanın funksionerləri 92 seçki dairəsi üzrə 44 mindən artıq imza toplayıb, imza vərəqələri partiyada diqqətlə yoxlanıldıqdan sonra MSK-ya təqdim edilib. Biz əminik ki, yaxın zamanda namizədimiz rəsmi qeydiyyata alınacaqdır.
Hal-hazırda Qüdrət bəyin seçki platforması üzərində iş tamamlanmaq üzrədir. Qüdrət bəyin plakatları, seçki şüarları, bülletenlər hazırlanır. Biz respublikamızın bütün bölgələrində aktiv təbliğat və təşviqat işləri aparmaq əzmindəyik. Çalışacağıq ki, namizədimizin seçki platformasını hər bir seçiciyə çatdıraq. Biz fürsətdən istifadə edərək həm də rayon təşkilatlarının fəaliyyətini gücləndirməyə, aktivliyini artırmağa, partiyaya yeni üzvlər qəbul etməyə çalışacağıq.
- Siz seçkidə Qüdrət bəyin qalib gəlmək şansını necə qiymətləndirirsiniz və kimi əsas rəqib kimi görürsünüz?
- BAXCP respublikamızda kifayət qədər strukturlarmış, ən güclü partiyalardan biridir, özünün konstruktiv müxalifət mövqeyi ilə cəmiyyətin rəğbətini qazanmışdır. Partiyanın sədri, prezidentliyə namizəd Qüdrət bəy kifayət qədər siyasi təcrübəyə, geniş dünyagörüşə malik xarizmatik liderdir. Prezident seçkilərinin azad, ədalətli, demokratik və şəffaf keçiriləcəyi təqdirdə namizədimizin qələbə şansını yüksək qiymətləndiririk. Bu seçkidə əsas rəqibimizin iqtidarın namizədi olacağını düşünürük, reallığı qəbul edirik, ancaq ruhdan düşmürük.
- Siz Milli Şuranın namizədinin şansını necə qiymətləndirirsiniz? Sizcə Cəmil Həsənlinin vahid namizəd kimi irəli sürülməsi Milli Şuranın ümidlərini doğrulda biləcəkmi?
- Əvvəla qeyd edim ki, Milli Şura adlanan qurumun milliliklə heç bir əlaqəsi yoxdur. Bu Şura millətin tələbi, istəyi ilə deyil, xarici sifarişlə yaranıb və əvvəldən də Rusiyanın layihəsi imicini qazanıb. Siz bir bu Şuranın tərkibinə baxın. Orada əsasən heç vaxt müxalif mövqedə olmayan, millətin, dövlətin mənafeyinə daim biganə olan, yalnız öz mənfəətlərini güdən, əvvəllər malik olduqları imtiyazlar əllərindən çıxdığına görə mövcud iqtidardan intiqam almağa, öz əvvəlki statuslarını geri qaytarmağa çalışan, millilikdən uzaq olan "küsmüşlər" və "intriqaçılar", eləcə də “tükənmişlər” cəmlənib. Burada həmçinin bu ilki seçkilərdə qalib gəlməyəcəklərini başa düşən və özünü demokratik müxalifət adlandıran, amma xalqın dəstəyini almağa çalışmaq, heç olmasa buna cəhd etmək əvəzinə “kabab iyinə gələnlər” də təmsil olunurlar. Beləliklə də, narazı elektoratın onlara olan ümidlərini də təmamilə itirdilər. Prezidentliyə vahid namizəd kimi "Rüstəm İbrahimbəyov və ya Rüstəm İbrahimbəyov" deyənlər düşdükləri pat vəziyyətindən çıxmaq və seçkilərdə məğlubiyyətlərini sığortalamaq üçün ehtiyat namizəd kimi Cəmil Həsənlini irəli buraxdılar və özlərinin bir siyasətçi kimi dayaz olduqlarını, uzaqgörən olmadıqlarını bir daha nümayiş etdirmiş oldular. Təəssüf ki, son 20 ildə bu insanların qafasında, düşüncəsində heç bir dəyişiklik baş verməyib, onlar ölkədə baş verən dəyişiklikləri qavramaq, dəyişən şəraitə uyğun mübarizə yolu seçmək iqtidarında deyillər. Təbiidir ki, seçici də bunları görür, hiss edir və buna görə də hesab edirəm ki, Cəmil bəyin uğur qazanmaq şansı sıfıra daha çox yaxındır.
Milli Şurada təmsil olunanların və özlərini əsas söz sahibi hesab edənlərin bəziləri “azız-ağıza yatmış”, bir”“birini parçalamağa hazır olan canavarları xatırladır. İstədiklərinə nail olmayan belələri daim bir-birini suçlu çıxarmağa, digərlərinə çamur atmağa, başqalarını aşağılamağa meyllidirlər. Milli Şurada son zamanlar baş verənlər buna bariz nümunədir. Məsələn, bu günlərdə ALP lideri Lalə Şövkət Müsavat başqanı İsa Qəmbəri 1998-ci il seçkilərində AXCP-nin sədri Əbülfəz Elçibəyə qarşı çıxmaqda da ittiham edib və qeyd edib ki, “nəyə görə 1998-ci ildə mən Elçibəyin vahid namizəd olmasını təkid edəndə buna qarşı İsa Qəmbər çıxırdı? Hamı yaxşı bilir ki, məhz İsa Qəmbər Elçibəyin vahid namizədliyinə qarşı çıxdı. İndi deyin görüm, kimdir Elçibəyçi?” Buna cavabında L. Şövkətin bütün ittihamlarını əsassız adlandıran Milli Şuranın üzvü Mustafa Hacıbəyli qeyd edib ki, İsa Qəmbər heç vaxt Əbülfəz Elçibəyin namizədliyinə qarşı çıxmayıb və deyib ki, “təsadüfi deyil ki, hələ o vaxt İsa Qəmbər bəyan etmişdi ki, seçici heç vaxt bülletendə həm Əbülfəz Elçibəyin, həm də mənim adımı görməyəcək. Yəni, Elçibəy namizədliyini versəydi, İsa Qəmbər namizədliyini geri götürəcəkdi”.
Qeyd etməliyəm ki, 1998-ci il prezident seçkilərində vahid namizədlə bağlı həm Lalə Şövkət, həm də Mustafa Hacıbəyli səhv fikir səsləndirirlər. Yaxşı yadımdadır, 1998-ci ildə prezident seçkiləri ərəfəsində Demokratik Konqresin mənim də iştirak etdiyim iclasında vahid namizədlə bağlı ciddi müzakirələr gedirdi. Həm İsa Qəmbər, həm də Əbülfəz Elçibəy Demkonqresdən prezidentliyə vahid namizəd olmaq istəyirdilər.
Demkonqresdə bəziləri Əbülfəz Elçibəyin, digərləri İsa Qəmbərin namizədliyini dəstəkləyirdi. Uzun sürən müzakirələr, bəzən isə həddini aşan mübahisələr heç bir nəticə vermədi. İsa Qəmbər və Əbülfəz Elçibəy bir-birinə güzəştə getmədilər. Elçibəy vəziyyətdən çıxış yolunu vahid namizədlə bağlı müzakirələrin Demkonqresdən çıxarılaraq kənarda - özünün, İsa Qəmbərin, Rəsul Quliyevin, Lalə Şövkətin və Etibar Məmmədovun daxil olduğu "5-lər" formatında -müzakirəsində gördü və buna nail oldu. Ancaq "5-lər" də vahid namizədlə bağlı razılığa gələ bilmədilər. Hamı özünün vahid namizəd olmasına çalışırdı. L.Şövkət də daxil olmaqla heç kəs Ə.Elçibəyin vahid namizəd olmasına razılıq vermədi. Nəticədə əsas müxalifət prezident seçkilərini baykot etmək qərarına gəldi”¦ O vaxt Demkonqresdə əksəriyyət R.Quliyevin və L.Şövkətin müxalifət kimi təqdim olunmasına qarşı çıxırdı və zaman göstərdi ki, haqlı idilər. Reallıq budur.
- Teyyub bəy, sentyabrın 2-də Ermənistan prezidenti S.Sərkisyan ölkəsinin Gömrük İttifaqına daxil olmasına razılıq verdi və Avrasiya İttifaqı niyyətini imzaladı. Sizcə Ermənistanın Gömrük İttifaqına və Avrasiya İttifaqına daxil olması Dağlıq Qarabağ probleminin həllinə necə təsir edəcəkdir?
- Bilirsiniz ki, Ermənistan öncə Avropa Birliyi ilə assosiativ saziş imzalamaq niyyətində idi. Ermənistan Avropadan iqtisadi, Rusiyadan siyasi dəstək almaq istəyirdi. Nəzərə alaq ki, Ermənistan iqtisadiyyatı, demək olar ki, Rusiyanın nəzarəti altındadır. Ona görə də bu, sırf siyasi qərardır. Yəni Ermənistanın öz təhlükəsizliyinin təminatında kompleks problemlərin yaranacağından ehtiyatlanaraq verdiyi və işğal altındakı Dağlıq Qarabağ və ətraf rayonlarda mövqelərinin möhkəmləndirməsi ilə bağlı olan bir qərardır. İqtisadi cəhətdən Ermənistanın bu təşkilatlara qoşulması elə də vacib və əhəmiyyətli deyil. Yəqin İrəvanda belə düşünürlər ki, Ermənistanın Avropa Birliyi ilə yaxınlaşması Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin tənzimlənməsi ilə bağlı Kremlin mövqeyini dəyişə bilər. Bundan qorxuya düşən Ermənistan bu addımı atıb. Fikrimcə, Vladimir Putinin avqust ayında Bakıya səfər etməsi də Ermənistanın qərarına təsir göstərib. Fikrimcə, Ermənistanın Gömrük İttifaqına və ya Avrasiya İttifaqına daxil olması Dağlıq Qarabağ probleminin həllinə heç bir təsir göstərməyəcək. Ona görə ki, Ermənistanın harada olmasından asılı olmayaraq bu problemin həlli sırf Rusiyadan asılıdır və Azərbaycan öz torpaqlarını işğaldan azad etməkdə israrlı görünməyənədək və buna tam hazır olmayanadək vəziyyət belə davam edəcəkdir.
