Xalq artisti Gülyanaq Məmmədovanın Moderator.az-a müsahibəsini təqdim edirik:

- Hazırda imtahanla məşğuluq, bilirsiniz ki, Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetində müəlliməm. Tələbələrimiz semestr imtahanlarıdı və iki həftəyə yaxın tətildən sonra yenə gərgin iş başlayır. Adı istirahət olsa da, heç dincəlməyə vaxt yoxdur. (Gülür)

- Evdə mənə bu işlərdə bacılarım kömək edir, sağ olsunlar. Onların sayəsində mən işlərimi görə bilirəm. İki bacım yardımçı olduğu üçün əlavə insana ehtiyac duymuram, çünki çoxluq olanda da tənbəllik yaranır. Hər şey də maddiyata bağlıdır. Problemlərimiz çoxdur. Toylara üz tuturuq, amma yenə də çatdırmaq olmur. 

- Əlbəttə, hər bir qadın mətbəxinin xanımı olmalıdır, bunları bacarmalıdır. Doğrusu, çox vaxt bunları etməyə vaxtım çatmır. İstirahət günləri uşaqlara özüm qulluq etsəm də, hiss edirəm ki, səbrim çatmır. (Gülür) 

- Onlar evdar xanımdılar və ona görə də yanımda olurlar. Onların zəhmətini heç vaxt itirə bilmərəm. 

- Bəli, o bacım rayonda yaşayır. Dörd qardaş, altı bacıyıq və onların hər birinin ağrısı, mənim ağrımdı, hamısı da mənə əzizdir. Bizdə mehribançılıq həmişə olub və bundan sonra da olacaq. Həmişə də mənə sual verib deyirlər ki, Gülyaz xanımla dalaşmısınız? Mən bunu qəbul edə bilmirəm. Bacı bacıyla dalaşarmı? Amma doğrudan deyirəm ki, incliklik ola bilər. Dalaşmaq bizdə olmayıb və bundan sonra da olmayacaq. Hər ikimizin ayrı-ayrılıqda işlərimiz var elə həmişə bir yerdə olmalı deyilik ki.

- Bəli, ikimiz ifaçı olduq, amma Rəhimə bacımın da yaxşı səsi olub və ailə qurandan sonra bunu davam etdirməyib. Həyat yoldaşını da bayaq qeyd etdiyimiz kimi qəzada itirdi. Arzuları ürəyində qaldı. Hər qadın da ailəsini tutmur axı. Ümumiyyətlə, bizim ailədə qanun belədir ki, ailəni möhkəm tutmalısan. 

- Heç vaxtımız olmur ki, rayona gedək. Oğlum rəqs qrupuyla Tufan Dağa gedəcək və həyat yoldaşım narazı olsa da, mən ona icazə verdim. Çünki həyat elədir ki, biz qorumaqla deyil, alın yazısı deyilən bir şey də var. Düzdür, ehtiyatlı olmalıyıq, amma uşağın gözüaçıq böyüməsi üçün bunları etməliyik ki, görsün-götürsün, öz yolunu seçə bilsin. 

- Öz təcrübəmdən görürəm ki, oğlanı tərbiyə etmək daha çox çətindi. Biz uşaq olanda qardaşlarım ata-anamızı o qədər incitməyib və heç atam bizə bir sillə belə vurmayıb. Qızdakı məsuliyyəti oğlanlarda görə bilmədim. Oğlanlar özlərini tapmağın axtarışdadır. 

- Anam yaşayır, amma atam iki öncə dünyasını dəyişib və valideyn itirmək nədir onu yaxşı bilirəm. Hər valideynin özü yeri var, amma bəzən məni qınayırlar ki, elə anandan danışırsan. Onlara cavab olaraq deyirəm ki, bu o demək deyil ki, mən atamı sevmirəm. Atamı itirəndə mən qastrol səfərindəydim, dəfn olunanda konsert verirdim və bilməyərəkdən mənə başsağlığı verdilər. Elə bildim əmim dünyasını dəyişib, çünki o, xəstə idi. Amma elə oldu ki, atam qəfil dünyasını dəyişdi. Atama çox bağlı insan olmuşam və nə istəyibsə, onu yerinə yetirməyə çalışmışam ki, o, olmayanda peşman olmayım. Amma neyləsəm də görürəm ki, yenə heç nə eləməmişəm. İndi deyirəm ki, kaş yanıma gələydi, ona sarılıb, doyunca öpərdim, amma o, yoxdu, getdi. Ona görə deyirlər sağlığında insanlara qiymət verin. 

- Mən belə şeylərdən yan keçirəm. Kim olursa, olaq. Bu istedadı da, sənəti də bizə verən Allahdır. Heç vaxt sinəmə döyüb mənəm-mənəm deyə bilmərəm, həmin gün Allah canımı aslın. Biz insanıq və bizi sevən də, ucaldan da bu xalqdır və mənə ilk dəstək olan insanlar belə bu gün də mənə əzizdir. Mən onda kim idim, adam o gününü unudarmı? Ona görə də insan keçmişini unutmaz. Sənətdə olanların əksəriyyəti sənətə kasıbçılıqla gəlib. Bizim uğurumuz odur ki, xalqın sevgisini qazanmışıq və biz siz sevənlər üçün oxuyuruq. 

- Bir qız tələbəm ifalar edib həmin verilişlərdə. Sonra hərəkətlərini qəbul etmədim və geri qaytardım. Çünki özüm “Space” televiziyasında Bədii Şuranın üzvüyəm və bunları biz senzuradan keçirdiyim üçün düşünürəm ki, bu cür olmamalıdır. Mən həm məktəb, həm də ifaçının istedadını görmək istəyirəm. Çoxlarında bu yoxdur və onların gənclərimizin zövqünü korlamalarını istəmirəm. Efirlərdə oxunan toy mahnıları sənət deyil axı. Düzdür, biz sənətə toy üçün gəlməmişik, amma çörəyimiz toylardan çıxır. Bizi toya dəvət edən adam “YouTube” kanalında ifalarımıza baxım deyir ki, bunlar muğam oxuyur, toyda alınmaz. Amma mən ora toyda etdiyim ifaları qoya bilmərəm axı, heç televiziyada da o mahnıları ifa edə bilmərəm. Amma toyda bizi görəndə deyirlər ki, bunlar nə gözəl toy idarə edir, heç bundan xəbərimiz olmayıb. Biz toyda da insanlara səhnədən baxdığımız kimi baxırıq. Pul xatirinə toyu yola vermirik. Qaldı ki, efiri toya çevirmək olmaz. 

- Bəli, Nigar Şabanova demişdi ki, Gülyanaq xanım Leyli obrazını pul ödəyərək oynayıb. Mən onunla danışdım və izah elədim ki, belə bir şey olmayıb. Məndən heç kim bir qəpik pul almayıb. O, cavabında dedi ki, guya belə ifadələr işlətməyib. Başa saldım ki, hər insan öz ünvanına danışmalıdır. Nigarın özünə də, sənətinə də hörmətim var və ABŞ-da kosnertdə 12 gün bir otaqda qalmışıq. 

- Bu çox böyük səhv fikirdir. Hər kəsin fikrinə hörmətlə yanaşıram, amma məncə bu düzgün deyil. Onda bəs kişilərimiz niyə bizi alıb xoşbəxt ediblər? Onda bizim qayınatamız, qayınanamız səhv edib? Oğlumun könlü sevəni mən də sevərəm. Düzdür, valideynin də sözü önəmlidir, amma onların da fikrinə hörmətlə yanaşmalıyıq. Oğlumun sevdiyi qız müğənni, aktyor, rəqqassə belə olsa, onu alaram. Mənə çay verməyi lazım deyil, həyat yoldaşına dəyər versin. 

- Niyə vaxt ayıra bilmirlər ki? Əslində biz bu şikayəti insanlara etməli deyilik. Məndən də çox problemi olan insanlar var. Amma elə adam var ki, heç nəyi yoxdur və ona baxanda şükür etməliyəm. Əgər sənətimlə məşğul olduğum üçün övladıma vaxt ayıra bilmirəmsə, bu mənim problemimdir. 

- Ora bacım gedir. Müəllimlərinə də demişəm ki, övladlarıma mənə görə qiymət yazmayın. Hamı necə, mənim də övladlarım elə. Əgər qiyməti dördürsə, üç yazın ki, məsuliyyətli olsun. Övladım özü də etiraf edib dedi ki, üç alanda gündəliyimi anamdan gizlədirəm. (Gülür)

- Həyat yoldaşımı çoxları türk bilir, amma o, azərbaycanlıdır. Sadəcə onlar Türkiyədə yaşayırdılar və biz orda konsertdə olanda məni görüb bəyənib. Konsertdən sonra ailələrində qayınımın dəvətilə qonaq olmuşuq və Bakıya qayıtdıqdan sonra elçi düşüblər. Beş il ona yox desəm də qismət yenə o, oldu. Onlar əslən Zəngilan rayonundandılar və indi də qayınımla qayınanam İstanbulda yaşayır. Biz də gedib-gəlsək də, orda evim də olsa, vətəndən kənarda yaşaya bilmərəm.