Qürbətdə istər yerli insanlar, istərsə də gəlmələr demək olar ki, eyni həyat tərzi keçirir. Həftə içi səhər iş və ya məktəb, axşam ev. Həftə sonu iki gün isə sırf istirahət üçündür. Dostluqlar, yoldaşlıqlar məhdud, münasibətlər müəyyən çərçivə daxilindədir. Burda ən yaxın dostunla belə yeməkdəsənsə hesab “dostcasına”,  yəni hər kəs yediyinə görə öz hesabını ödəyir. Və bu hər kəsin anlayışla qarşılamağa məcbur olduğu həqiqətdir.  Zaman-zaman Vətəni köksümüzdə daşıdığımız qürbətdə “anlayışla” qarşılamağa məcbur olduğumuz  başqa gerçəkliklərdən də söz açacam.  O günsə qürbətdə milli kimliyini, millət olaraq uğradığın haqsızlıqları dilə gətirməyin o qədər də asan olmadığı “gerçəyi” ilə üz-üzə qaldım. Necəmi? O gün yaşadıqlarıma siz də tanık olunca mənimlə razılaşacağınızdan əminəm.  

”¦ Vətənimizdə baş verən olaylar, Qarabağ uğrunda gedən savaş, şəhid acısı təbii ki, bizim də beynimizdən və ürəyimizdən yan keçmir. Qürbətdə yaşayanlar Vətən acısını daha yaxından hiss edirlər məncə”¦ O gün də həmin o acılı, həyəcanlı günlərdən idi. Siyasət dərsində mövzumuz dünyada gedən savaşlar haqqında idi. Əlimi qaldırıb sual vermək istədiyimi bildirdim. Müəllimimizlə aramızda çox qısa bir dialoq oldu. 

Mən: Cənab Jauer, sizin Azərbaycanla Ermənistan arasında gedən savaşdan xəbəriniz varmı?

Müəllimim: Bəli, Ayan, təbii ki, var. (Pauza)

Mən: Sizin bu konfliktlə bağlı fikrinizi öyrənmək istəyirəm.

Müəllimim: (yenə də uzun bir sükut. Bu dəfə mən baxışlarımla ona diqqət kəsildiyimi hiss etdirməyi bacardım) Ayan, Ermənistan bir xristian dövləti olduğu üçün əlbəttə ki, mən bu konfliktdə ermənilərin yanında olmalı, onların tərəfini tutmalıyam”¦ Amma mən”¦(növbəti sükut) tərəfsiz qalmağı tərcih edirəm. 

Mən: Siz Azərbaycanın haqq savaşında nə qədər şəhid verdiyini bilirsinizmi?

Müəllim: Hə, bunu yaxşı yadıma saldın. Bu yaxınlarda deyəsən bir kiçik təpə( hər halda Lələtəpəni nəzərdə tuturdu) uğrunda ağır döyüşlər getmişdi və çoxlu insan ölmüşdü (!). Səncə dəyərdimi? Kiçik bir təpə üçün bu qədər insanın həyatından olmasına dəyərdimi?

Mən: Haqlısınız, dəyməzdi. Heç bir şey insan həyatı qədər dəyərli deyil. Amma xatırladım ki, dediyiniz o “kiçik təpə” Azərbaycanın ərazisidi və ermənilərin işğal etdikləri torpaqlarımızın bir parçası idi. Azərbaycanın 20 faiz torpaqlarının işğal altında olmasını isə bütün dünya, xristian dövlətləri daxil etiraf edir. Bağışlayın, amma bu gün Avropanın aparıcı bir dövlətində, yüksək təhsil məktəbinin siyasət müəlliminin bu savaşı xristian-müsəlman savaşı kimi dəyərləndirməsinə təəssüf edirəm. Ümid etmək istəyirəm ki, digər xristian dövlətlərində də çoxluq sizin kimi düşünmür”¦Ümid etmək istəyirəm”¦ Hə, mənim fikrimi bilmək istəyirsinizsə, mən ümumiyyətlə bütün savaşların əlehinəyəm. Mən sərhədsiz bir dünya istəyirəm. İnsanların torpaq üstündə qurban getmələrinin əleyhinəyəm. Mən gənclərin yaşamaq haqqını əlindən alan hər cür savaşı, bu savaşı körükləyənləri lənətləyirəm. Amma bütün bunlara rəğmən mən Azərbaycana qarşı aparılan işğalçılıq siyasətində dünyanın, mənim siyasət müəllimimin haqqın tərəfində olmasını istəyirəm”¦

Araya ağır bir sükut çökdü. Kimsə uzun müddət cınqırını çaxarmadı, əslində heç dinməyin yeri də qalmamışdı..