Müdafiə nazirinin sabiq müavini, ehtiyatda olan polkovnik Mehman Səlimov Moderator.az-a geniş müsahibəsində 1988-ci ildə Gümrüdəki sovet tank alayının komandir müavini kimi xidmət edərkən Ermənistanda Azərbaycan türklərinin kompakt yaşadığı ərazilərdə baş verən hadisələr, 1991-ci ildə Azərbaycanda Milli Ordunun bünövrəsinin qoyulması üçün gördüyü işlər, ordu quruculuğundakı çətinliklər, birinci Qarabağ müharibəsi zamanı bir sıra əməliyyatların təfərrüatından danışıb, həmin dövrdə bir çox müəmmalı olaylar, o cümlədən Rusiya kəşfiyyatının əməliyyatlara müdaxiləsindən bəhs edib...

(Əvvəli burada: //moderator.az/musahibe/407543/murovda-genc-polad-hesimova-dedim-ki-bu-urekle-sen-hele-cox-ireli-gedeceksen/)

 

 

-Bəli, Kərim Vəliyev, Hikmət Mirzəyev, Ənvər Əfəndiyev, Nizam Osmanov, Oleq Rəsulov və digər vətənpərvər zabitlərimizlə birgə  Seyfəli poliqonunda böyük zəhmətlər hesabına qurduğumuz o nəhəng hərbi birlik öncə bizə məlum olmayan səbəblərdən dağıdıldı. Bu məsələ indiyədək mənim üçün şübhəli olaraq qalır..

 

 

-Yadımdadır ki, 1992-ci il dekabrın 20-də  Seyfəlidə  birliyimizə ordu komandanlığı tərəfindən rəsmi təlim baxışı keçirildi. Müstəqilliyimizin bərpasından sonra  yenicə formalaşan  Milli Ordumuzun  ilk rəsmi baxışlarından biri olan həmin tədbirə o vaxtkı Müdafiə naziri Rəhim Qazıyev, Baş nazirin müavini, Prezidentin  Qarabağ üzrə fövqəladə səlahiyyətli nümayəndəsi, korpus komandiri Surət Hüseynov,  Prezident Aparatından isə Arif Hacıyev qatılmışdı. Surət Hüseynov mənim rəhbərliyimlə  iki aya yaxın intensiv təlimlər keçib formalaşmış hərbi hissə komandirlərinə döyüş bayraqlarını təqdim etdi. Sonra şəxsi heyətin, zirehli texnika, vertolyot və təyyarələrin iştirakıyla hərbi təlim  nümayiş etdirildi. Tədbirdə  o vaxt hələ Gəncədə olan keçmiş SSRI-nin 104-cü hücum-desant diviziyasının komandiri general Valeri Şerbak da iştirak edirdi... O, minlərlə Azərbaycan hərbçisinin qatıldığı hərbi təlimi müşahidə etdikdən sonra Rəhim Qazıyevə dedi ki, “Rəhim, nədi, İrəvanı almaq istəyirsən?”.. Nazir heç nə cavab verməyib gülümsündü. Mən isə rus generala yarızarafat-yarıgerçək cavab verdim ki, niyə də belə bir hücum olmasın... 

 

Bu minvalla təlim baxışı bitdikdən sonra Surət Hüseynov Seyfəli birliyinin də daxil olduğu korpusun komandiri kimi mənə dedi ki, Gəncəyə gələrsən, bəzi məsələləri müzakirə edərik.  Dəqiq xatırlamıram, həmin gün, yoxsa ertəsi gün axşam xidməti “Qaz-24” avtomobilimlə Seyfəli poliqonundan çıxıb Gəncəyə tərəf yollandım...

 

-Sizinlə bərabər rəhbər zabitlərdən kimsə var idimi avtomobildə?

 

-Xeyr, yalnız sürücüm idi... Poliqondan çıxıb sağa dönəndən sonra yol polisi postu yaxınlığında maşınımızı saxladılar...

 

 

- Xeyr, mülki geyimdə maskalı şəxslər idi...

 

-Silahlı idilər?

 

-Yox. Sadəcə, avtomobilimizin qarşısını da, arxasını da başqa maşınla kəsib bizi saxlamağa məcbur etdilər. Mən avtomobildən düşüb onlardan soruşdum ki, nə məsələdi, siz kimsiniz ki, yolumuz kəsmisiniz... Ondan sonra artıq heç nə yadımda deyil. Bilmədim, mənə arxadan boynuma iynə vurublar, nə ediblərsə,  huşum gedib. Bir də ayıldım ki, bir qaranlıq məkandayam...

 

 

-Xeyr, sonra mən sürücüdən soruşdum ki, o vaxt sənin başına nə gəldi. Dedi ki, siz onlarla nəsə dediniz, sonra nə etdilərsə, sanki özünüzdən getdiniz və sizi maşınlarına mindirib apardılar. Mən isə Seyfəliyə qayıdıb başımıza gələnləri oradakılara danışdım...  

 

 

-Xeyr, mülki adam idi...

 

 

- Adı səhv eləmirəmsə, Tofiq idi, Gəncədən idi.  Mən nazir müavini olanda bircə dəfə Gəncədə təsadüfən görüşdüm, ondan sonra, təəssüf ki, əlaqəmiz olmayıb...

 

 

-Nə qədər vaxt keçdiyini deyə bilmərəm... Bir də ayıldım ki, bayaq dediyim kimi, qaranlıq bir otaqdayam... Yanımda da  heç kəs yox idi. Nə qədər qışqırdım ki, kim var burda, məni buraya niyə salmısız, heç bir cavab verən olmadı... Təxminən 3 sutka ərzində mənə qapının arasından yemək, su qoyub gedirdilər. Gələnlərin üzləri görünmürdü və heç bir suala cavab vermirdilər...

 

 

-Xeyr. Heç barmaqları ilə də toxunmadılar... Sadəcə,  3 sutka məni ətraf aləmdən təcrid etdilər... Sonda da yenə də gözlərimi qara ilə bağlayıb maşına oturtdular. Gətirib bir yerdə düşürtdülər... Mən gözümdəki bağlamanı açınca onlar çıxıb getdi. Bir də gözlərimi açdım ki, Seyfəli poliqonuna yaxınlığındakı döngədəyəm. Yarımcan vəziyyətdə piyada gəlib çıxdım təlim mərkəzinə... Orada zabitlər, o cümlədən komandir müavini Kərim Vəliyev məni qarşıladı. Soruşdular ki, bəs neçə gündür sizdən narahat idik, harada idiniz. Başıma gələnləri onlara danışdım. Bir də diqqət etdim ki, poliqonda 18 taborluq qruplaşmadan əsər-əlamət qalmayıb, çox az sayda hərbçi görünür. Soruşdum ki, bəs haradadır qalan zabit və əsgərlər. Kərim Vəliyev məlumat verdi ki, nazirin yuxarı komandanlığın əmri ilə hərbi birliyi bölərək müxtəlif istiqamətlərə yolladılar. Sonradan öyrəndim ki, Seyfəli birliyinin çox hissəsini Nəcməddin Sadıkovun komandiri olduğu 703 saylı briqadanın tərkibinə qatıblar... 

 

 

-Rəhim Qazıyev həmin vaxt artıq Bakıda idi. Və həmin hadisədən sonra, demək olar ki,  mən onunla qarşılaşmadım. Amma poliqondakı vəziyyəti görüb öyrəndikdən sonra  Gəncəyə korpus komandiri Surət Hüseynovun yanına yollandım və ona başıma gələnlər haqda məlumat verdim. Eyni zamanda qruplaşmanın dağıdılması səbəblərini də soruşdum... O, isə cavab verdi ki, sənin naməlum şəxslər tərəfindən aparılmağından mənim qətiyyən xəbərim olmayıb. Elə bildim, siz nə isə məndən incimisiz, ona görə bu neçə gündə yanıma gəlməmisiz və Bakıya getmisiniz. Əvvəlcə  dedi ki, Seyfəli qruplaşmasının niyə dağıdılmasından guya onun da dəqiq məlumatı yoxdur, yəqin, yuxarı komandanlığın, nazirin əmri ilə olub. Gah söylədi ki, narahat olma, sən sonra öyrənərsən nə baş verdiyini... Nə isə çox anlaşılmaz və dolaşıq cavablar verdi... 

 

 

-Doğrusu, mənim üçün də onun belə münasibəti maraqlı oldu... Surət Hüseynov, sadəcə, cavab verdi ki, qruplaşmanın dağıdılmasına göstəriş Prezident Aparatı və Müdafiə naziri Rəhim Qazıyevdən gəldi, mənim gücüm çatmadı... Zaman gələr, hər şeyi öyrənərsən...

Sonra  isə könlümü almaq üçün dedi ki, eybi yox, gəl indi yeni bir hərbi birlik yaradaq, sənə söz verirəm, bu dəfə onu heç kəs dağıtmayacaq və gedib torpaqları azad edəcəyik...

 

 

(Davamı var) 

 

Qeyd: 

 

 

Sultan Laçın