Milli davamız – Vətən savaşımız Ali baş komandanımızın dəmir yumruğu, məğrur xalqımızın onun ətrafında yumruq kimi birləşməyi, müzəffər Ordumuzun dünyaya səs salan şanlı zəfəri, milli birlik və düşüncə bütövlüyümüzün təntənəsi olaraq tarixə çevrildi. Uca məmləkətimizi Zəfərə aparan 44 günlük qutsal yol təkcə Vətənin bütövləşməsi, Qarabağın azadlığı kimi yox, həm də dünya hərb tarixində Azərbaycan Ordusunun rəşadətini və misli görünməmiş döyüş taktikasını isbatlamış oldu.

 

Vətən Savaşı və savaşdan sonra yaşadıqlarımız bütün dünyaya millət olaraq kimliyimizi sübut etməklə bərabər həm də özümüzü özümüzə tanıtdırdı… Bəzən adi görünən bir detalın arxasında o qədər dərin həssasiyyət, o qədər böyük ürək, o qədər nəcib insanlıq dayandığını müşahidə edirsən ki, ruhunun mənəvi qida aldığı o işıqlı məqamları yazmağa, deməyə, təbliğ etməyə bir vəfa borcu kimi içində ehtiyac hiss edir adam… Bu günlərdə torpaqlarımızın bütövlüyü uğrunda qəhrəmanlıqla şəhid olan mərd oğullardan birinin həyat yolu ilə bağlı oxuyarkən çox təsirli bir məqamla qarşılaşdım: "Milli Məclisin deputatı Cavanşir Feyziyev şəhid övladının doğum gününü təbrik üçün şəhid ailəsini ziyarət etdi..." Bu başlığı oxuyanda göz yaşlarıma hakim ola bilmədim...

 

Hörmətli Cavanşir Müəllimin şəhid ailələrinin sosial-mənəvi qayğılarına göstərdiyi həssas münasibət, onların Vətənə  əmanət övladlarının təhsil alması üçün verdiyi dəstək ölçüyəgəlməz qədər böyükdür. Son dərəcə gərgin iş rejimi olmasına rəğmən o əmanət balaların başını sığallamaq, könüllərini oxşamaq, doğum günlərində onların yanında olmağa, körpə qəlbləri sevindirməyə çalışmaq... nə qədər ucakönüllü, nə qədər böyük ürəkli olmağın örnəyidir.

 

İngilislər belə yerdə “No comment!” deyirlər. Şərhsiz! Bəzən insan elə uca duyğular yaşayır ki, adi kəlmələrə çevirib ifadə edə bilmir…   

 

Bir körpənin köksündəki "Ata" ağrısına məlhəm olmağa çalışmaq bu millətin ürəyinin içindəki Qarabağ boyda yaranı bayraqla sarımaq qədər uca və müqəddəs bir addımdır…

Bir könül sevindirmək Kəbə evini yapmaq kimidir…

 

Necə ki, dəyərli Cavanşir Müəllim bu işləri görməyi özü üçün vəfa borcu hesab edir, bu cür işıqlı addımları yazmaq və təbliğ etmək həm də bizlər üçün bir vəfa borcu olmalıdır.

Ustad Məhəmmədhüseyn Şəhriyarın gözəl bir sözü var: “Şair ola bilməzsən, anan doğmasa Şair…” Bu dünyada şair ola bilmək üçün, yazar ola bilmək üçün də, alim ola bilmək üçün də, millətinin vəkili ola bilmək üçün Anadan İnsan doğulmaq gərək imiş…”

       ***

Savaş bitəndən təxminən 5 ay keçmişdi. Evindən xiyabana qədər həyat yoldaşının nəşini çiyinlərində daşıyan qeyrətli bir Azərbaycan xanımının və iki gül balasının ziyarətinə -  "Vətən müharibəsi qəhrəmanı" Adil İbrahimlinin  ocağına getmişdim.  Ailənin Adilsiz qarşıladığı ilk Novruz idi... Evə ayaq qoyduğum ilk dəqiqələrdən ailənin kiçik övladından nəzərlərimi ayıra bilmirdim: körpənin əlində  bənövşəyi rəngdə balacalaşmış bir şar var idi, ehmallıca oynadır, tez-tez şarı qucaqlayır, əlindən yerə, gözündən kənara qoymurdu.

Körpəni köksümə sıxıb: "Nə gözəl şarın var, gəl bərabər oynayaq", - dedim. Elə bu dəmdə uşaq şarı bərk-bərk qucaqlayıb ürəyinə sarı qaldırdı.

 

"Olmaz!" - dedi. Şarımı heç kimə verə bilmərəm. Atam davaya getməmiş doldurmuşdu bu şarı, içində Atamın nəfəsi var"... 

 

Göz yaşım, qəhər bir tikə yavan çörək kimi boğazımda düyünlənmişdi... "Şarın içində Atamın nəfəsi var..." - deyən o balaca körpədən öyrənmişdim Nəfəsin nə qədər dəyərli olmağını...

        ***

Bu dünyada birinə Nəfəs olmağı bacarmaq, məsum gözlərə çıraq, körpə ürəklərə dayaq, gözləri yol çəkən bir evə əziz qonaq olmaq nə qədər gözəldir... Belə qəlbə sahib olmağın savabı nə qədər böyükdür... Mən Cavanşir Müəllimin əmanət balalara şəfqətinə, nəvazişinə, ürəyinin hərarətinə həmin fotolara baxdıqca heyranlıq duydum; o balaca fidanların Cavanşir Müəllimin köksünə sığınmaqdan necə xoşbəxt olduqlarını gördüm.

 

Bu dünyanın ən ideal tərəzisi uşaqların qəlbi, ən qiymətli ölçü əyarı körpə qəlbində pöhrələyən sevgidir. O körpələrin  gözündəki mərtəbədən, onların qəlbindəki ucalıqdan, onların içindəki sevgidən daha böyük fəxri ad təsəvvür edə bilmirəm...

 

Bu gün o balaların bayramıdır! Ömrünüzü bayram ovqatında yaşayın, əziz balalar! 

 

Qayğınız, şəfqətiniz, nəvazişinizlə o körpə ürəklərə bayram sevinci yaşatdığınız üçün, onlara isti Nəfəs olmağı bacardığınız üçün Var olun,  Nəfəsiniz həmişə Var olsun, Əziz Cavanşir Müəlim!