Moderator.az-ın “Vətən daşı” rubrikasında bu dəfə 2-ci Qarabağ müharibəsi şəhidi Bəhruz Hüseynovu anırıq. Bəhruz Hüseynov 1994-cü ildə Salyan rayon 1-ci Varlı kəndində anadan olub. 2011-ci ildə Salyan rayon Yolüstü kənd məktəbini bitirib və həmin il Texniki Universitetin mexanika mühəndisliyi fakültəsinə qəbul olub. Universiteti uğurla bitirdikdən sonra 2015-ci ildə hərbi xidmətə yollanaraq tankçı kimi xidmət edib. Tankda tuşlayıcı operator olub. 2016-cı il aprel döyüşlərində Tərtər istiqamətində tankçı kimi döyüşüb. Bəhruzun qardaşı Abbas Hüseynov deyir ki, o uşaq yaşlarından vətənpərvər ruhda böyüyüb.

 

“Bəhruz Texniki universitetin Mexanika mühəndisliyi ixtisasını bitirmişdi. Uşaqlıqdan mexaniki avadanlıqlara, xüsusilə də texnikalara böyük marağı var idi. Tank bölüyündə olmağı onun üçün daha da böyük yollar açdı. Bu sahəni dərindən öyrəndi. Aprel döyüşlərində də biliyini, bacarığını ortaya qoydu. Dövlətimiz onun bu igidliyini yüksək qiymətləndirərək döyüşdə fərqlənmə diplomu ilə təltif etmişdi. 44 günlük Vətən müharibəsinə də könüllü yollanmışdı. Çətin döyüşlərdə yoldaşlarını mühasirədən çıxarmışdı. Sentyabrın 27-dən başlayan bütün döyüş tapşırıqlarında iştirak edib. Füzulinin, Hadrutun, Cəbrayılın azad olunmasında iştirak edib.

 

Zəngilanın girişində olan kəndlərində də döyüşüb. Xocavəndə kimi gedib çıxıb. Xocavənd rayonunun Yuxarı Düdükçü kəndində şəhidlik zirvəsinə ucalıb. Son döyüşləri orada olub. Kapitan Ülvi Hüseynovun silahdaşı idi. Döyüş yoldaşları da deyir ki, daim ikisi bir yerdə hərəkət edirdilər” deyə şəhidimizin qardaşı deyib.

 

Qardaşı Bəhruzla son görüşlərini də xatırlayıb.

“Bəhruzla son görüşümüz heç vaxt yadımızdan çıxmır. Hərbi komissarlıqdan onu yola salanda heç bilmirdik ki, müharibə olacaq. Amma təxmini bilirdik ki, müharibə ab-havası var. Bizimlə sağollaşanda dedi ki, “mən gedirəm, hər şey ola bilər. Mənə nəsə olsa səbr edin, təmkinli olun”. Sanki bizi öz yoxluğuna alışdırmaq istəyirdi. Gülə-gülə maşına mindi. Gözlərindəki o parıltını hələ də unuda bilmirəm. Müharibədə olanda da tez-tez danışırdıq. Deyirdi ki, məndən heç nə soruşmayın, özüm yaxşıyam, sağlığım yerindədir. Çox qapalı övlad idi. Hər şeyi deməzdi. Çox bilib, az danışardı. Ən son oktyabr ayının 16-da zəng etdi. Atama dedi ki, “çox fikir etməyin, nə olarsa olacaq, qismətdən qaçış yoxdur” deyib sağollaşdı. Bu danışığı əvvəlkilər kimi deyildi. Şəhid olan günün səhəri qardaşım yuxuda görüb ki, kimsə əli ilə sinəsini yarıb ciyərini çıxardır. O bu yuxuya ayılıb və Allaha yalvarıb ki, Bəhruzu qorusun. Bizə öncə demişdilər ki, Bəhruz yaralıdır. Bir az keçmişdi həyətimizə bayraq gətirdilər. Bayrağı görəndə bildim ki, qardaşım şəhid olub. O şəhid olandan sonra bütün həyatımız məhv oldu. Bəhruzun bizim evdən getməsi evin şadlığını, xoş nə var idisə hər şeyi özü ilə götürüb apardı. Sanki insan yaşayır, amma gözünün giləsi yoxdur. Bəhruzun yoxluğu bizim işıqlı həyatımızı qaranlığa döndərib. Heç cür qəbul edə bilmirik. Çox ağırdır. Allah bütün şəhidlərimizə rəhmət etsin. Onların ata-analarının nə keçirdiyini yaxşı bilirik. Torpaqlarımızın azadlığı, Qarabağın bizim nəzarətimizə keçməsi əlbəttə ki, bütün şəhidlərimizin arzusu idi. Qarabağ uğrunda Azərbaycan bu günə qədər 40 mindən çox şəhid verib. Bu gün onların hər birinin ruhu şaddır. Əsirlərimiz, itkinlərimiz də az olmayıb. Heç bir döyüşçü ora öz şəxsi marağı üçün getməyib. Məqsəd torpaqlarımızın azadlığı idi” deyə şəhid qardaşı bildirib.

 

Abbas Hüseynov bildirib ki, qardaşının əkdiyi ağacların içində xarıbülbül də bitib.

 

“Bəhruz şəhid olmazdan öncə öz əliylə ağaclar əkmişdi. O ağacların arasında lalə də bitirdi. O döyüşə yollanmazdan öncə həmin güllərin içində xarıbülbül də bitmişdi. Bəlkə də inanmazsınız amma öz gözümüzlə görmüşük. Bəhruz bizə tapşırmışdı ki, heç kimə bağda xarıbülbülün bitdiyini deməyək. Qardaşım döyüşə getməzdən 1 həftə öncə gül yoxa çıxdı. İndi düşünürük ki, həmin gül qardaşımın şəhid olacağının xəbərçisi idi” deyə Abbas Hüseynov bildirib.

Qeyd edək ki, Bəhruz Hüseynov vətən müharibəsində göstərdiyi qəhrəmanlıqlara görə “İgidliyə görə”, “Vətən uğrunda”, “Füzulinin azad olunmasına görə” və “Xocavəndin azad olunmasına görə” medalları ilə təltif edilib.