Allah-Təala  yaratdığının hər birinin Rəbbidir. Onun mərhəməti və ədaləti hər kəsi əhatə edir. Bu qüdrət və səlahiyyəti təsəvvür etmək bizim üçün çətin olsa da, Uca Allah üçün asandır. Allah Subhanəhu və Təala Öz yaratdıqlarını idarə edir və onları hikmət və səbirlə tərbiyə edir. Varlığın ağılsızlıq miqyasına baxmayaraq, hər bir ruh Yaradan üçün əzizdir və O, ona məhəbbət və diqqət yetirir... 

 

Allah insanları bu dünyaya gətirməklə yer üzündəki hər kəsin haqqını və ədalətini təmin edir. Yəni insanların səhv etmələrinə, günah işlətmələrinə, imansızlıq göstərmələrinə baxmayaraq, onlara bunu seçmək hüququ verir və bu seçimdə onlara zülm etmir, əksinə, küfr və itaətsizliyin labüd sonluqla nəticələnəcəyi barədə nəvazişlə xəbərdarlıq edir. Bu, bir növ demokratiya modelidir ki, Yaradan bəndəsini ağıla çağırır ki, Onun vasitəsilə rəhmətinin miqyasını görsün və könüllü olaraq düzgün seçim etsin... 

 

Yaradanın qanunlarına riayət edərək düzgün yaşamaq və dünyanı mərhəmət nuru ilə doldurmaq istəyən biz möminlər çox vaxt narazı qalır və qəzəblənirik ki, kafirlərin günahları və ya hakimiyyətlərin Uca Allahın qanunlarına zidd fəaliyyətləri ucbatından dünyaya hər cür bəlalar yayılır... 

 

Yaşadığımız haqsızlığı sevmirik, qəlbimiz onlara qarşı nifrət hissi, günahkarları və kafirləri dünya kürsüsündən devirmək istəyi ilə dolur. Bəziləri suallar içində inləyir: “Niyə dünyada bu qədər haqsızlıq var?! Allah niyə buna icazə verir?” 

 

Fəqət, axı Uca Yaradan Quranda buyurur: 

 

“Həqiqətən, Allah insanlara zərrəcə zülm etməz, lakin insanlar özləri özlərinə zülm edərlər!” (“Yunus” surəsi, ayə 44). 

 

Bu dünya hər kəsin öz sözünü deməyə haqqı olan arena, səhnə rolunu oynayır. Əgər Allah istəsəydi, bu sözü yalnız möminlərə verərdi, qüdrət həmişə onların əlində olardı, günahkarlar üçün heç bir fürsət olmazdı... Halbuki, Rəbbimiz ədalət diləmişdir ki,  heç kəs  kiməsə zülm etməkdə özündən başqasını  qınamasın. Ona görə də bu dünya ədalətli sultanlar və zalım padşahlar və kafir xeyirxahlar və mömin zalımlar da gördü! Axı zalımlar Uca Allaha zərər vurmaz, möminlər isə fayda verə bilməzlər. Həqiqətən, O, Zəngindir, Özü-özünü təmin edəndir, Böyükdür! Amma hər kəs yaxşı və ya pisi yalnız özü üçün edir!.. 

Allah bəşəriyyətin varlığı boyu bu Haqq dərslərini öyrədir. Müxtəlif idarəetmə formaları, həyat tərzləri, sivilizasiyalar haqqında çox eşitmişik, onların arasında möminlər, igid nəsillər var idi, lakin hamı kimi onlar da Allahın digər bəndələrinə söz vermək üçün səhnəni tərk etdilər. Allahla bu yarışmada hər kəs özünü göstərdi: kimsə meydanı məğlub tərk etdi, kimsə ağlını dinləyib naqisliyini könüllü olaraq etiraf etdi, kimsə isə təvazökarlığını göstərmək və sədaqətini təsdiqləmək üçün ora daxil oldu. Və Allahdan başqa heç kim qalib ola bilmədi!.. 

 

Bu gün əsrimizdə də Haqqın inikasına çevriləcək tarixi proseslərdən birini yaşayaraq Uca Yaradanın bəndələrinin çıxışlarını müşahidə etməkdə davam edirik. Axı, hər şey məhz buna görə baş verir! Rəbb belə buyurdu:

 

“Ey insanlar! Etdiyiniz zülm, haqsızlıq fani dünya malı kimi öz əleyhinizədir. Sonra hüzurumuza qayıdacaqsınız, Biz də nə etdiklərinizi sizə xəbər verəcəyik” (Yunus surəsi, 23-cü ayə). 

Bundan əlavə, bu məqam həm də Allahın birincisi, hər şey üzərindəki tək hökmranlığını, ikincisi, Rəhman və Bağışlayan olan gözəl xüsusiyyətlərini nümayiş etdirdiyi bir meydan kimi də xidmət edir. Axı hədisdə buyurulur: 

 

“Əgər siz günah etməsəydiniz, şübhəsiz ki, Allah günah işlədən və sonra bağışlanma diləyən insanlar yaradar və onları bağışlayardı!” (Müslim 2747).

 

Qulun necə olmasının ibrət dərsi buradadır: müti, təvazökar, yerini bilən – davranışında təvazökar, itaət göstərən.  Elə isə Yaradanın iradəsinə bu qədər müqavimət göstərməyə, sadəcə olaraq müəyyən bir fikri bəyənmədiyimizə görə bu dünyada başqalarının söz haqqını əlindən almaq istəməyə dəyərmi? Tövhidin mahiyyətini, Allahın Hökmranlığının miqyasını düzgün başa düşmək və dərk etmək lazımdır. Baş verənlərdən narazılıq nümayiş etdirərək Ona Öz yaratdıqlarını idarə etməyi öyrətməyə çalışmayaq. Allahın bəndələri üzərində Özündən daha çox haqqı olan yoxdur... 

Bu o deməkdir ki, dünyada Onun Elm və Hikmətinə görə baş verən bu və ya digər vəziyyətə nifrət etmək yanlış olar. Mömin həmişə təvazökarlıqla təqdiri qəbul edir və Yaradanın müdrikliklə necə hökm sürdüyünü səbirlə izləməyi öyrənir. Allah buyurur:

 

“İnsan tələsən (hövsələsiz) yaradılmışdır (İnsan təbiəti etibarilə hövsələsizdir, tələskəndir. Allahın əzabının tez gəlməsini istəyən müşriklər kimi). Ayələrimi (Peyğəmbərin dediyi sözlərin düzgün olmasını, əzabımı tezliklə) sizə göstərəcəyəm. Hələ Məni tələsdirməyin! (“Ənbiya” surəsi, ayə 37). 

Hər bir insanın dünya səhnələri ilə yanaşı, başqalarının eşitib-eşitməməsindən asılı olmayaraq, öz sözünü daşıdığı, həyatı adlanan öz kiçik arenası da var. Axı əsas odur ki, Rəbb onu eşidir. Anlayın və yadda saxlayın: Allah mömin olub-olmamasından asılı olmayaraq bütün bəndələrinin Sahibidir. Mömin Allahın zinəti olmaz, kafir də Onun əzəmətini azaltmaz. Yeganə fərq ondadır ki, doğrudan da, bütün bəndələrdən ən azad və ən xoşbəxt olanları Uca Allahın itaətkar qullarıdır! Və Allah-Təala Özü bu Həqiqəti necə göstərəcəyini bilir!.. 

 

Ayna Zamayeva, “İslam-today”

 

Tərcümə etdi: Sultan Laçın