Dostum, hərbi ekspert Üzeyir Cəfərovun ölkədəki məmur özbaşınalığına etiraz olaraq və xüsusən də Hacıbala Abutalıbov kimi bir naşının növbəti xətasının qurbanları sırasında olmamaq üçün Bakını tərk edib uzaq əyalət rayonlarındakı kəndlərdən birinə köçmək istəməsindən bərk pəjmürdə olmuşdum. Düşünmüşdüm ki, Üzeyir kimi çarəsizlər az deyil və bu gün  Məzahir Pənahov adətinə uyğun olaraq ölkədə 100 faizlik şəffaf seçki keçirsə ki, paytaxta kim başçılıq etməyi haqq edir, məmləkətin “məmə” deyənindən pəpə yeyəninə Hacıbalanın dəymişi duran yerdə kalına bir düjün ürək sözlərini deyəcək ki, bu adam o posta layiqdir, ya yox. Hətta çoxları deyəcək ki, niyə Üzeyir getsin, elə onun özünün uzaq dağ rayonlarından birinin maşın yolu belə olmayan kənd məktəbinə fizika müəllimi göndərmələri məsləhətlidir. Cəhənnəm, əlacsızlıqdan Daşkəsənə və ya Lerikə icra başçısı göndərə də bilərlər. Yeri gəlmişkən, bir vaxtlar vardı Heydər Əliyev müşavirələrdə digər icra başçılarına göz dağı verirdi ki, əgər bacarmırsınızsa Hacıbalanı göndərim iki daşın arasında məsələni operativ həll eləsin. Amma Nyutonun və Eynşteynin davamçısı ola bilmək xoşbəxtliyindən məhrum olmuş fizikimiz sonradan əttökən açıqlamaları, yolverilməz davranışları, ələlxüsus idarəetmədəki yanlışlıqlarıyla olan-qalan xətir-hörmətini də beş qəpiklik elədi. 

Millət vəkili Vahid Əhmədovun Hacıbala Abutalıbova qarşı üstüörtülü də olsa ittihamından sonra əmin oldum ki, qənaətimdə yanılmamışam və  bu gün ölkədə mənəvi baxımdan persona non ”“ qrata elan olunası məmurların başında yaman günə qoyulan, sözün həqiqi mənasında anası ağlar qalan Bakının meri gəlir. Deputatın “Bakı Şəhər İcra Hakimiyyəti öz işində dönüş yaratmalıdır” deməsini isə anlaya bilmədim. Nəyin dönüşünü yaratsınlar? Atasını yandırmadıqları hansı sahə qalıb ki, oranı abıra salsınlar? Dönüş yaradılası bir şey varsa o da onun yerinə özünü hesab etməsə belə, heç olmasa Azərbaycanda İlham Əliyevdən başqa da kişinin olduğuna inanan birisini gətirmək lazım ki, bəlkə dünyada məsxərə predmetinə çevrildiyimiz bu ümummilli “pozor”dan bir azca aralana bilək...

Yeri gəlmişkən, mən də fürsətdən istifadə edərək bir təkliflə çıxış etmək istəyirəm. Daha doğrusu, vaxtilə Heydər Əliyev Hacıbalanı nümunə göstərdiyi kimi mən də Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin sədri, bəyənmədiyimiz və “Naxçıvan xanı” adlandırdığımız Vasif Talıbovu ölkənin bütün məmur kontingentinə - Nazirlər Kabinetinə, Prezident Administrasiyasına və Bakı Şəhər İcra Hakimiyyətinə gözdağı kimi göstərirəm ki, gözünüzdən su verin, gedin görün Naxçıvanda binaların üzünü necə və nə ilə üzləyirlər. Naxçıvanın öz istehsalı olan bənzərsiz travertin daşıyla üzlənilir bütün Naxçıvanın binaları. Göz oxşayır baxdıqca, günəş şüasının təsiri altında 7 rəng çalır, daşın üstünə premumum markalı benzin töksən belə yandırmaq olmaz. Guya Vasif Talıbovun imkanı yox idi ki, leksikonumuza pərçim edilən lənətə gəlmiş “penoplast” adlanın o zəhrimardan vura? Təbii ki, istəsəydi nə FHN-dən, nə Standartlaşma Komitəsindən rəy almağa belə ehtiyac duymazdı. Amma o bunu etməyi nə özünə, nə doğulduğu torpağa, nə millətinə rəva gördü. O istəmədi ki, rəhbərlik etdiyi bölgənin sakinləri Binəqədidəki kimi diri-diri bişsin, çünki hacıbalalardan fərqli olaraq o, dövlətçilikdən və  millətçilikdən bixəbər deyil...

Mən prezident İlham Əliyevə səslənirəm ki, Bakı şəhərindəki  binaların üzlənməsi işi də Vasif Talıbova həvalə edilsin. Bunu ironiya ilə deyil, tam səmimiyyətimlə bəyan edirəm. Mənim sözlərimi qəribçiliyə salmasalar, udan harın məmur sürüsü deyil, yalnız vətəndaşlarımız və büdcəmiz olacaq...