Penitensiar Xidmətin rəis müavini general Hüseyn Əlixanov hüquq müdafiəçisi Leyla Yunusun saxlanma şəraitindən bəhs edərkən maraqlı fikirlər səsləndirib. General bildirib ki, bu gün Azərbaycan həbsxanalarında dustaqlara o qədər yaxşı baxırlar ki, bu, həmin dustaqları yenidən cinayətə sövq edə, həbsxanaya qayıtmasına sitimul verə bilər.
Bəli, nə qədər qəribə
olsa da, H.Əlixanov necəliyi şərhsiz də hər kəsə bəlli olan həbsxanaları əsl cənnət
kimi vəsf etməkdədir. H.Əlixanovun dediklərinə inansaq, bu gün ən yaxşı istirahət
mərkəzləri belə bütün parametrlər üzrə ölkə həbsxanalarına böyük fərqlə
uduzmaqda, ciddi şəkildə geri qalmaqdadır. İş o yerə çatıb ki, Penitensiar Xidmətin
generalı bu cür baxımın dustaqları həmişəlik həbsxanaya bağlaya biləcəyindən
duyduğu narahatlığı ictimaiyyətlə bölüşməyi lazım bilir.
Bəli, H.Əlixanovun
açıqlaması ilə tanış olan hər kəsin içində bir anlıq da olsa dustaq olmaq, həbsxanadakı
cənnətlə tanış olmaq istəyi oyanır. İnsana elə gəlir ki, bu gün yaşadığımız
dünyada həsəd aparılması gərəkən yeganə kateqoriya ölkə həbsxanalarındakı
dustaqlardır. O dustaqlar ki, onların arasında siyasi məhbuslar, müxalifət düşərgəsinin
nümayəndələri də yetərincədir.
Əslində H.Əlixanovun məlum
açıqlaması çoxlarına qəribə görünsə də, bu açıqlama bir çox problemlərin həllinə
yardımçı olmaqla yanaşı, bəzi müammaların cavabı kimi qiymətləndirilə bilər.
Məsələn, H.Əlixanovun
açıqlamasından sonra bir çoxları kimi məndə də belə bir yəqinlik yarandı ki, sən
demə müxalifət təmsilçilərinin uzun illərdir ki, həbsxana yolunu su yoluna döndərməsinə
səbəb həbsxanalardakı cənnət, bu cənnətin insanı vəcdə gətirən gözəlliyi olub.
Tikanlı məftillər arasında gizlənən bu cənnəti görmək üçün silah qaçaqmalçılığından
tutmuş narkotik alverinə qədər hər cür pisliyə bulaşan, hətta xarici ölkə
agenturasına belə həvəslə işləyən müxalifət nümayəndələri baxtaşırı sakini
olduqları cənnətdən daha çox yararlanmaq üçün əfv ərizəsi belə yazmır, bununla
da həbsxanada qalmağın onların marağına cavab verdiyini təsdiqləyrilər. Bu
azmış kimi onları cənnətə qonaq etdikləri üçün təşəkkür etməli olduqları
hakimiyyətin ünvanına sərt tənqidlər və qorxunc ittihamlar səsləndirən müxalifət
nümayəndələri, xeyirxahlıq qarşılığında minnətdarlıq etmək kimi elelemntar mədəniyyətə
belə sahib olmadıqlarını isbatlamaqdadır.
H.Əlixanovun açıqlaması
aşkar şəkildə göstərdi ki, həbsxanaya düşmək müxalifətin öz arzu və istəyindən
qaynaqlanır və bunun hakimiyyətin repressiya siyasəti kimi dəyərləndirilməsi nəinki
əsassız, həm də nankorluqdur.
H.Əlixanovun həbsxanalarımızdakı
xoşbəxt yaşamla bağlı fikirləri Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyi
qarşısındakı bir sıra problemlərin həlli baxımındna da açar rolu oynaya bilər. Məsələn,
adıçəkilən nazirlik sosial durumu ağır olan ailələri sosial müavinətlə təmin
etmək əvəzinə həbsxanalarda yerləşdirə bilər ki, bu da problemin birdəfəlik və
daha köklü həlli sayıla bilər. Təbii fəlakətlər və ya bundan heç də az zərərli
olmayan məmur tamahkarlığı nəticəsində evsiz qalan şəxslərin mənzil problemini
də onları həbsxanalara yerləşdirməklə həll etmək mümkündür.
Bundan başqa, vətən
qarşısında əlahiddə xidmətlərə malik şəxsləri, milli qəhrəmanları, dünya və
olimpiya çempionlarını, fəxri adlar və medallarla təltif edilən ziyalı və məmurları,
incəsənət və mədəniyyət xadimlərini də hörmət və ehtiram əlaməti olaraq bu həbsxanalara
qısa və ya uzun müddətə qonaq etmək olar. Bu, onların gələcək fəaliyyəti üçün
sitimul verməklə yanaşı, dövlətin onlara qayğısının da ən bariz nümunəsi olar. Milli
valyutamızın xaricə daşınmasının qarşısını almaq üçün məmur kontingenti və
onların harınlamış nəvə-nəticələrinin də Baham adaları, Qərb və uzaq Amerika
ölkələrinə səfərlərinə qadağa qoymaq, onları öz istirahətlərini Azərbaycan həbsxanalarında
keçirməyə həvəsləndirmək də iqtisadi baxımdan olduqca səmərəli ola bilər.
Bu baxımdan H.Əlixanovun həbsxanalarımızdakı cənnətlə bağlı açıqlaması mövcud problemlərin həlli baxımından müstəsna əhəmiyyət kəsb edir. Yəqin ki, hakimiyyət ən azından ümummilli maraqlar naminə bu açıqlamadakı fikirləri hərtərəfli təhlil edəcək, bu mülahzələrdən mümkün qədər yararlanacaqdır.
Madam ki, ABŞ, Fransa,
Almaniya kimi sivil ölkələrin belə terror hücumları və təbii fəlakətlər fonunda
getdikcə cəhənnəmə çevrildiyi dünyada qeybə çəkilən cənnət məhz bizim ölkəmizdə
- həbsxanalarımızda peyda olub, bundan hökmən yararlanmaq lazımdır. Bunun əksi
demək olar ki, hər gün ABŞ-a belə səxavətlə məsləhət və tövsiyyələr verən hökumətimiz
üçün bağışlanılmaz bir səhv olardı.
Elçin Mirzəyev