Xalqımızın böyük kəsimi yanacaq sahəsində qiymət artımının üzüntüsünü yaşadığı bir vaxt Milli Məclis mənsublarım maaş artımı ilə mükafatlandı. Onların maaş cədvəlidəki 1950 rəqəmi 2250 rəqəmi iləı əvəzləndi. Yəni aldıqları əmək haqqının üstünə 300 manat da əlavə olundu.
Bax, bu yerdə “tamarzıdan kəs, dadanana ver” el məsələni xatırlatmaq yerinə düşər. Fəsad qopmasın deyə, bəlkə də bir tərəfdən belə yaxşıdır. Çünki tamarzı çöx iddialı olmur və yağlı ətin tamını qonşu qazanda qaynayan yeməkdən almaqla da sakinləşə bilər. Əlbəttə, qonşusu da özü kimi imkansız deyilsə.
Vay dadananın halına. Dadandısa, dünyanın huri-mələkləri cənnət vədi ilə onun yanına gəlsə də nəfsə kölə olmaq onu dadanmaqdan geri durdura bilməz. Amma sual doğuran başqa mətləblər var. Nədən bu ölkədə hər bir dəyşiklik-qiymət artımı, bahalaşma, neftin dünya bazarında qiymətinin enib-qalxması, islahat adı ilə köhnə məmurların yeniləri ilə əvəzlənməsi, vergilərin artırılması, rüsumların qaldırılması, Iranla münasibətlərin korlanması, Kremlin təzyiqləri və digər bu kimi sürpriz dolu çanaqlar sonucda xalqın başında çatlayır.
Nəyə görə əhalinin 90 faiz əksəriyyəti ilə 10 faiz zəngin azlıq arasında bu qədər iqtisadi təzadlar yaşanmalıdır? Demokratik ölkələrdə bu cür problemlərin yaşanmaması hər kəsə bəlli. Bəs teokratik-klerikal Iranda, avtoritar Rusiyada, tayfa-əşirət münasibətlərinin kök saldığı ərəb ölkələrində, feodal ağalığı Türkmənistanda, diktatura şinelli Lukaşenko Belarusunda niyə bu rəzalətlər yaşanmır? Adı çəkilkən ölkələrdə gündəlik tələbat mallarının, neftin, yanacağın, qazın, suyun su qiymətində olduğunu, əmək haqqı ilə minumum yaşayış arasında bizdə olduğu qədər dərin ziddiyyət yaşanmadığını hər kəs yaxşı bilir.
Nə imiş bizim müəllimlərin, həkimlərin günahı ki, hökumət bu zümrəni gündəlik qidaya yetməyən maaşa oturtmaqla onların gözünü şagird, xəstə əlinə tikməyə vadar etsin. Nə imiş ömrünü-gününü vətəninə sədaqətlə xidmət edən bizim əlillərin, təqaüdçülərin günahı ki, hökumət onları günün birində taleyin kor ixtiyarına buraxsın. Bəlkə total seçki saxtakarlığında total iştirak etməmənin qisası alınır bu millətdən?
Seçki qabağı vədlər verildi, maaşların, təqaüdlərin artırılması dilə gətirildi. Seçki qurtardı və hər şey tam əksinə oldu. Ilk müjdə hər bir qiymət artımına öz təsirini göstərən yanacağın qiymətinin artması ilə gəldi. Özü də bu addımlar heç bir iqtisadi proqnoz aparmadan, xalqın ağır güzaranı nəzərə alınmadan atıldı. Bəlli olan odur ki, dövlət büdcəsini dağıdanlar qiymət artımı ilə büdcə kəsirlərini doldurmaq sevdasına düşüblər.
Milli Məclis üzvlərinin maaşlarının artırılmasına gəldikdə, bəzi deputatların maaş artımına haqq qazandırması, hətta, Avropa parlamentarlarının aldığı əmək haqqı ilə müqayisədə onların məvacibinin çox aşağı olması barədə fikirlər səsləndirməsi əhalidə qıcıq doğurmaya bilməz. Əvvəla, o ölkələrdə parlament xalqın səsini oğurlayan şəxslərdən deyil, xalqın etimadını qazanmış və fəaliyyəti dövründə xalqın səsi ilə hərəkət edən insanlardan formalaşıb. Onların iş fəaliyyəti bizdəki kimi prezident aparatından gələn təlimatlarla deyil, konstitusion əsaslarla tənzimlənir. Onlarda belə bir qayda yoxdur ki, Taarif Şurası qiymət artımı ilə bağlı heç bir iqtisadi proqnoza əsaslanmayan təkliflə çıxış etsin, parlamanlar da bunun xalq əleyhinə olub-olmamasını aydınlaşdırmadan bu təklifə səs versinlər.
Ikincisi Avropada parlament üzvləri aldığı əmək haqqıdan kənar ona külli miqdarda fayda gətirən qeyri-qanuni biznes fəaliyyəti ilə məşğul olmur və tutduğu vəzifədən sui-istifadə edib sərvət toplamır. Təkcə sabiq deputat Gülər Əhmədova ilə bağlı yayılan video görüntülər bəs edir ki, bizdə əksər deputatların öz vəzifə səlahiyyətlərindən sui-istifadə edərək hamısı böyük məbləğdə vəsaitlər əldə etməsinin şahidi olasan.
Təssüflə qeyd olunmalıdır ki, bizdə parlament siyasi fəaliyyət meydanından daha çox, biriləri üçün ucuz gəlir mənbəyi, qohu-əqrabasını vəzifələrə oturtmaq, iqtisadi sahənin bir qolunu monopoliyaya götürmək, savadsız övladlarını mötəbər tədris ocaqlarına yerləşdirmək, oliqarx məmurlarla bazarlıq hesabına parlamentdə onların xalq əleyhinə yönəlik fəaliyyətinə qanuni don geydirmək funksiyası daşıyır. Parlamentdə təmsil olunan az bir kəsimi çıxmaq şərti ilə əksəriyyət deputatların haqqında araşdırılımar aparılsa nə qədər vəzifə sahibinin, nə qədər iş adamının onlarla bağlılığı ortaya çıxar.
Maaşın azalığından danışıb xaqın nəzərində yazıq obrazınızı çanlandırmağa nə hacət. Əfəndim, birinizin qardaşı polis rəisi, bəs etmirmi bir polis rəisinin əldə etdiyi rüşvətdən sizə çatan pay? Biriniz gömrük nazirinin, biriniz vergi nazirinin, digəriniz fövqəladə hallar nazirinin “dostu”, bu “dost”luqdan bəhrələnib o nazirliklərə dürtdüyünüz adamlardan gələn xəlvəti paralar sağaltmırmı yaralarınızı? Səni də yaxşı tanıyıram ey dik-dik danışan filan deputat. Sənin bir qardaşın sosial təminat nazirliyində sənə arxalanıb pul qatlayır. Xəbərin varmı, sənə bir şey çatırmı? Onlarla villası, yüz hektarlarla torpaq sahəsi, karvan-karvan xarici markalı avtomobilləri olan ey deputat, sənin də şeyx həzrətlərinə söykənməyin xalqa yaxşı bəlli. Bütün bu əyri işlər, oğurluqlar, vəzifədən sui istifadə edib para toplamaq və digər fırıldaq əməllərə qol qoymaq ortada ikən durub Avropa parlamentarları ilə müqayisədə az maaş almasını gözə təpməyin adı riyakarlıq deyilsə, bəs nədir?
