12 dekabr gününün təbii və insani havası arasında bağlantı quranların nəzərinə:
Şərq mentallığı cöğrafi şəraitlərdən asılı bir temperamentdir.İsti iqlim qurşağının bütün müsbət və mənfi xüsusiyyətlərini daşıyan insanların psixloji sədlərini qırmaq elə də asan deyil.
Heydər Əliyev təkcə siyasi ekstremal şəraitlərin və ya hərbi xaosun qarşısını alan xilaskar deyil,eyni zamanda bütün hava şəraitlərində qrafikini təxirə salmayan bir şəxsiyyətin adıdır.
Qarabağda Vaqifin məqbərəsinin açılışını xatırlayın, yaxud 2000-ci ildə Bakıda baş verən zəlzələdən dərhal sonra Administrayada keçirilən toplantını, o cümlədən, yüz dəfələrlə yağışlı-çiskinli günlərdə dövlətin işini yerinə yetirən iradəni göz önünə gətirin. O, millətinə həm də bunu öyrətmişdi.
Heydər Əliyev sadə xalqın içindən çıxmışdı və valideynləri imkanlarına görə cəmiyyət ierarxiyasında çox yuxarı sıralarda dayanmırdı.
O, imperiyanın rəhbərlərindən birinə çevrilməklə təmsil etdiyi millətin ən kasıb və ya sıradan bir nəfərinə mesaj vermiş oldu ki, ictimai mənşəyi şəxsin liderliyə gedən yolunu bağlamır. Yoxsulun da övladı ən yüksək siyasi olimpə çata bilər!
Azərbaycanın milyonlarla insanı onun haqqında rəy bildirib,düşüncələrini bölüşüb və təhlillərini ortaya qoyub. Dünyadakı adamlar da həmçinin.Lakin uşaqdan-böyüyə verilən bu qiymətləndirmələrin heç biri sona qədər Heydər Əliyevi dərk etməyə,onun şəxsiyyət miqyasını tam görməyə imkan vermir. Onu öyrənib qurtarmaq və anlamaq mümkün olsaydı, O, Heydər Əliyev olmazdı.
Kimi onun zəkasını qabardır,kimi də keçdiyi həyat yolunu bir millətin taleyi ilə necə birləşdirməsinə önəm verir. Üçüncülər, sözün qüdrətindən peşəkarlıqla faydalanan dövlət adamı kimi müstəsnalıq kəsb edən keyfiyyətləri üzərində qərarlaşmağa çalışır.
Lakin O,qiymətli kitab kimidir və keçən hər gün onu yenidən oxuyub heyrətamiz incəliklər tapırsan. Buna görə də 2030-cu ilin baxışlarıının indikindən tamam fərqlənəcəyinə heç bir şübhə yeri yoxdur.
Heydər Əliyevin adının əbədiləşdirilməsi üçün rəsmi qərarlar olmasaydı belə O, tarixdəki yerini heç kəsə verməyəcəkdi. Adları muzeylərə, məktəblərə və küçələrə qoyulan çox şanlı isimlər var ki,onlar ictimai yaddaşdan çoxdan siliniblər.
Heydər Əliyevin böyüklüyünü və əzəmətini heykəllər ifadə etmir. Meksikada hüquqi qərarları əldə əsas tutub Onun üzərinə getdilər. Götürülmüş heykəlin yerində qalan obrazı isə ordan silmək mümkün olmadı. Onun əbədiləşməsi heykəllərlə, xüsusi guşələrlə, ayrıca mərkəzlərlə deyil, bütöv Azərbaycanladır.
Heydər Əliyevin böyüklüyü bu xalqı balacalaşdırmır. Onun adının miqyasca daha geniş məkanlarda çıxması bu ölkənin nəfinə işləyir. O, naqislik və natamamlıq komleksi yaşayan soydaşlarına milli mənsubiyyətini fəxarətlə söyləyir. Bu xalqın qanını daşıyanların varlğına və potensialına hər zaman şübhə ilə yanaşanların qarşısında O, bir simvol kimi dayanır və millətin cavab səsinə çevrilir.
Heydər Əliyev yüzillik tarixdə önə çıxan bir insanın yaşamalı olduğu bütün fələkətləri həyatından keçirmiş bir isimdir. Qabağa çıxan çox parlaq simanı ləkələmək və vurmaq üçün Onun tərcümeyi-halının hər səhifəsini milyon dəfələrlə incələməyə çalışıblar.
Hər bir toplumda dahilərə qarşı birləşən gerizəkalılar on illərdi ki, Heydər Əliyevin kölgəsini qılınclayırlar. Lakin qələbə həmişə Rəhbərə məxsus olub. Çünki onun düşmənləri əslində heç zaman şəxsi məna daşımayıb. Bu millətin əleyhinə olanlar ilk zərbəni ona vurmaq istəyiblər. Bu da onların taleyidir və kiməsə qarşı olmaq alın yazılarıdır.
O, bütün genetik kod araşdırıcılarına və bu bölgəni əsarətdə saxlayan rus imperiyasına cavab səsini ucaldarkən üzünü Türkiyəyə tutub, ”biz bir millətik” deyərkən, əsil Türk olduğunu ortaya qoyub. Hər kəsin ruhi halı hansı xalqla birgə döyünürsə, onun mili pasportu da odur!
Heydər Əliyev iki fərqli ideoloji sistemin lideri olsa da, Onu bir partiyanın, xüsusi əhali qrupunun və varlıların deyil, məhz sadə xaqlın Prezidenti saymaq gərəkdir. Çünki Sovetlər birliyində sadə zəhmət adamını irəliyə çəkmək imperiyanın kursu olsa da, O, əmək adamlarını qəhrəman etməklə həm də millətini qaldırmağa çalşıb.
Dövrün sosializm yarışının qalibi və 12 keçici Qızıl Bayraq maddi məzmununa görə deyil, bu xalqı müttəfiq respublikalar içərisində ön yerlərə çıxarmaq baxımından əlamətdar idi.
O, dünya siyasi irsinə daxil olmuş patriarxlar içərisində bəlkə də ən sadə dildə danışmış, lakin beyinləri və ürəkləri fəth etmiş lider idi. Xüsusi institutlar,natiqlik məktəbləri və beyin mərkəzlərinin yardımı olmadan O, hamını heyrətə gətirə bilir, zəkaları qidalandırırdı.
“Mükəmməl şəxs” deyimi tamamilə onun boyuna biçilmişdi. Əlbəttə, tarixdə Ruzveltin əlil arabasındakı obrazı, Mahatma Qandinin zəif cüssəsi belə simaların milli təfəkkürdəki qəbuluna mane olmamışdı. Amma Heydər Əliyev şərq xalqlarının Başçı və xilaskar ideallarının bütün komponentlərini özündə daşıyırdı.
İsveçrədə milli qəhrəmana ehtiyac duymurlar və ölkənin daxili sistemi, idarəçilik ənənələri tamam ayrı dəyərlərin üzərindədir. Ancaq Qafqaz reallığındakı tarixi proseslər üzərinə məsuliyyət götürən və kütlələri arxasınca aparan Komandana həmişə ehtiyac duyacaqdır. Bizi şəxsiyyətə pərəstişdə ittiham etməsinlər. Şəxsiyyətsiz pərəstiş olmazdı və beləsinə qibtə də edərlər, həsəd də apararlar!
Yunanların həyat fəlsəfəsində sadə bir formul var:insan dünyaya gələndə özü ağlayır,ətrafsa sevinir, gülür və şadlıq keçirir.
Elə yaşamaq gərəkdir ki,Sən bu dünyadan köçəndə çöhrəndə ilıq bir təbəssüm olsun,mənsub olduğun xalqsa kədrlənsin,üzülsün və hər zaman xatırlasın. Heydər Əliyev bütün dövrlərin və Əbədi zamanın Lideridir!
