Cəmiyyətin və
medianın macəraçı kəsiminin münəccimlik potensialı “Bulla-Dəniz” yatağında neçə
gündü ipə-sapa yatmayan qaz fontanı kimi aşıb-daşır. Məncə bu həftənin ən ucuz
proqnozundan biri də seçkiöncəsi hakimiyyətin dünyanın gözünə kül üfürmək
xatirinə növbəti əfv fərmanıyla bəzi məhbusların könlünü şad edəcəyi ilə bağlı
iddialardı. Deyilənə görə, prezidentdən aman diləyən və səhvini anlayan, bunu
məhbəsdən göndərdiyi bəytərifi məktubuyla təsdiqləyən bəzi “məhşurlar” da prezidentin
mərhəmətindən pay alacaqlar. Bu siyahıda Fərhad və Rafiq Əliyev qardaşlarıyla
yanaşı Əli İnsanovun da adı çəkilir. Elə bu yazı da sonuncunu tanımadan, onun
xarakterinə bələd olmadan səsləndirilən bu cür vecsiz öncəgörmələrə etiraz
əlaməti olaraq qələmə alınıb.
Əlbəttə, Fərhad və Rafiq Əliyev qardaşlarının
seçkilərdən əvvəl də olmasa dekabrın 31-də əfv edilmək ehtimalının çox yüksək olduğunu
mən 3 il öncə-2010-cu il parlament seçkiləri öncəsi indiki münəccimlərin bu
mövzunu gündəmə gətirdikləri zaman yazmışdım. Qeyd etmişdim ki, bu iki qardaş
istər məhkəmə prosesində, istərsə də sonrakı məhkumluq dönəmində sərgilədikləri
zavallı davranışlarıyla öz əfv fərmanlarına yaşıl işıq yandırıblar. Əks halda
onlar hakimiyyətin daxilindəki minlərlə rtüsvayçı korrupsiya faktları və digər
tükürpədən kompromatları vəkilləri, yaxın ətrafları vasitəsiylə mediayla
paylaşaraq qanunsuz həbslərinə üsyan etməliydilər. Ancaq bu qardaşlar nəinki
onların həbs qərarına hökm verən ölkə başçısına , “torba tikərək” prezidentin gözündən
salan rəqiblərinə qarşı kompromat savaşına başlamağı da lazım bilmədilər.
Beləliklə də sındırıldıqlarını qəbul edən təslimçilər kimi barələrində veriləcək
əfv qərarına zəmin hazırladılar...
Ancaq Əli İnsanov barədə bunları söyləmək
mümkünmü? Əcəba, onun məhkəmə prosesində səsləndirdiyi ittihamlar, dilə
gətirdiyi etiraflar, sadaladığı ultimatumlar nə tez yaddan çıxdı? Doğrudur,
nədənsə o da Əliyev qardaşları kimi cəzaçəkmə müəssisəsinə köçürüldükdən sonra bəlkə
də şəxsi təhlükəsizliyi naminə susmağa üstünlük verdi. Yoxsa hakimiyyətdəki
irikalibrli məmurlar barədə onda olan qızıldan qiymətli informasiyalar başqa
kimdə ola bilərdi ki? Ancaq bütün bunlara baxmayaraq Əli İnsanov xarakter
baxımından o birilərlə müqayisəolunmazdır və onun məhkəmə prosesi zamanı
müxalifət liderlərindən üzr istəməsi, indi isə Milli Şuraya birmənalı dəstək
verməsi keçmiş səhiyyə nazirinin şəxsi keyfiyyətlərinin testi olsa da azadlığa
gedən yolunda bir maneədir. Odur ki, onun hətta barəsində Avropa Məhkəməsinin
müvafiq qərarı olsa belə “srok”u sona çatmamış həbsdən azad ediləcəyinə inanmaq,
bunu dilə gətirmək elə Fərhad-Rafiq
Əliyev qardaşları kimi zavallılıqdan başqa bir şey deyil.
Bu bazmış kimi Əli İnsanov hədsiz dərəcədə
iddialı və hakimiyyəti içindən parçalamaq iqtidarında olan tək-tük adamlardan
biri kimi də rejim üçün xeyli təhlükəli personadır. Onun 1998-ci ildə AMİP lideri Etibar Məmmədova
necə dəstək verdiyi və hakimiyyətin bütün inzibati-maliyyə resurslarına
baxmayaraq Heydər Əliyevin az qala seçkilərə qatılan yeganə müxalifət liderinə
uduzdurulması da yəqin ki, unudulmayıb. O vaxt deyilənə görə, Heydər Əliyev
səhiyyə nazirinin bu addımından ciddi sarsıntı keçirsə də bunu açıb
ağartmayaraq İlham Əliyevin hakimiyyətinə təhlükə yaranacağı halda ictimai rəyi
çaşdırmaq üçün Əli İnsanov kartını işə salmağı vəsiyyət edib.
Əli İnsanovun əfv
edilməsini mümkünsüz edən səbəblər bununla məhdudlaşmır. Qısası, İlham Əliyevin
onu heç zaman əfv etməyəcəyini iddia etmək üçün çoxsaylı “əmma”lar var. Ancaq
keçmiş səhiyyə nazirinin də srokunu başa vurmasına çox vaxt qalmayıb. Əgər
həbsxanada başına bir iş gəlməsə, iki ildən sonra minnətsiz-filansız azadlığa
qovuşacaq. Ona görə də məncə hətta Barak Obama və Roma Papası Fransisk 13 saylı
cəzaçəkmə müəssisəninin qarşısına minnətə getsə belə onun əfv üçün prezidentə
müraciət etməyəcəyi bəllidir. Ancaq məncə Əli İnsanov səhvini etiraf edərək üzr
istədiyi və Milli Şuraya dəstək verdiyi gündən əfv edilib. Unutmayaq ki, ən
böyük əfvi prezidentlər vermir...