Millətimizin çoxsaylı hikmətli kəlamları zaman-zaman hər birimizin dadına çatıb. “Yanlış da bir naxışdır” seçməsi də bu qəbildəndir. Gerçəkdən də bəzən yanlış hesab etdiyimiz elə olaylar baş verir ki, sonradan buna yanlış deməyə adamın dili gəlmir. Yaxud ilk baxışda yanlış bildiyimiz hansısa qərar sonradan az qala “Quran” ayəsi kimi düppədüz çıxanda adamın matı-mutu quruyur...

Bu gün iyunun 7-sidir və təsadüfdən, ya zərurətdən üç önəmli tarix üst-üstə düşür. Həm milli azadlıq hərəkatının lideri, Azərbaycanın ilk demokratik yolla seçilmiş prezidenti Əbülfəz Elçibəyin  prezident seçilməsinin 21-ci ildönümü, həm YAP-ın qurultayının keçiriləcəyi, həm də Milli Şuranın təsis ediləcəyi gün bu gündür. İnanclara görə 7 rəqəmi müqəddəs hesab olunur. Üç dənə yeddi isə daha mistik məna kəsb edir və adətən deyirlər ki, üç yeddi təqvimlə bağlıdırsa burda bir xeyir vardır.Əlbəttə, mən tam əminəm ki, məmləkət oxucusu nə illah eləsə də hakim partiyanın qurultayından özünə və ya millətimizə hər hansı xeyir tapa bilməyəcək və bu partiyanın 21 illik tarixi ərzində nəyə xidmət ertdiyini bildiyindən əslində o tədbirdən nəsə gözləmir də. Baxmayaraq ki, istəsəydilər çox şey edə bilərdilər və gerçəkdən də xalqın partiyası ola bilərdilər, bu gün də hamı bu təqvim gününü az qala milli bayram kimi qeyd edərdi. Ancaq bacarmadılar, yaxud istəmədilər, nəticədə millətlə bu partiya arasında dərin uçurum yaratdılar. Bir sözlə, yeni Azərbaycan uğrunda yola çıxanlar yanlış yol tutdular və odur ki, millət bu gün hakim partiyanın qurultay keçirməsini sıradan bir tədbir kimi qiymətləndirəcək. Ancaq hər şərdə bir xeyir, hər yanlışda bir naxış olduğu kimi ümid edək ki, YAP-ın bu qurultayı da nəhayət xalqımızın tarixinə sevinclə xatırlanan bir naxış kimi düşəcək, bulanıq sular qismən durulacaq, “maskalar” yırtılacaq, sifətsizlər ifşa ediləcək, mindillilərin kitabı bağlanacaq, yaxşını yamandan seçməkdə tərəddüd edənlər rahat nəfəs ala biləcəklər...

Əbülfəz Elçibəyin prezident seçildiyi gün də taleyin acı yellərindən və bədxahların məkrli əməlləri ucbatından bir xoş təqvim günü kimi xatırlanmaq şansını birdəfəlik itirib. Etiraf edək ki, Elçibəy bütün müsbət keyfiyyətlərinə rəğmən hətta obyektiv səbəblərdən olmuş olsa belə hakimiyyəti heç bir il də əlində saxlaya bilmədiyindən, ölkənin xaosa, vətəndaş müharibəsinin astanasına gətirilməsinin qarşısını ala bilmədiyindən hər zaman qınaq hədəfinə çevrilib və heç şübhəsiz nəinki onilliklər, hətta əsrlər keçsə də bu minusu keşməkeşli çağdaş tariximizdən, xalqın yaddaşından silmək mümkün olmayacaq. Yəni hər il 7 iyun günü demokratlar ordusu köks ötürməklə Elçibəyli dönəmi yad edəcəklər, suallar burulğanında qovrulacaqlar...

Ancaq Milli Şuranın təsisçilərin and-aman etdikləri kimi sırf texniki səbəblərdən iyunun 7-də elan edilməsi, tərkibinin, məqsədlərinin açıqlanması ümummili mənfəətin carçısı kimi xarakterzə edilə bilər. Hamı etiraf edir ki, millət yaman gündədir, milli problemlərimiz nəinki çözülməmiş qalıb, əksinə, daha da qəlizləşib, ölkədə dərəbəylikdir, hüququn gücü yox, gücün hüququ hər yerdə hakimdir, bir sözlə, vətəndaş məmur özbaşınalığından dərdini deməyə ünvan axtarır, yoxsulluğun gətirdiyi çarəsizlikdən qurtula bilmir. Milli Şura məhz belə bir gündə yaranır və o öz tarixi missiyasını anlayaraq bütün bu problemləri çözəcək gücdə olduğunu sübut etməlidir. Bunu bacara bilməsələr, YAP-çılar ironiya ilə, Elçibəy təəssüflə xatırlandıqları halda sinəsini qabağa verərək Milli Şuranı yaradanlar hər il 7 iyunda lənətlə xatırlanacaq, millətin son ümid işığını söndürdüklərinə görə...